2022-08-10 12:41:42
عبرت های عاشورا ...
✿ یک نمونه‌ی که در بزنگاه‌ها ولی خدا را تنها می‌گذارند و حتی تا شهید کردن ولیّ‌خدا پیش می‌روند، در زیر آشنا شوید:
◇ حبیب ابن مظاهر می‌گوید:
بعد از استقرار امام حسین(ع) در کربلا، من جلوی خیمه نشسته بودم، دیدم کسی دارد از جلوی دشمن می‌آید. نگاه کردم، دیدم «قُرَّه ابن قیس حنظلی» است. من او را می‌شناختم، آدم بدی نبود. تعجب کردم که در سپاه ابن‌زیاد چه کار می‌کند؟ جلو آمد، وقتی رسید گفت: حبیب، می‌خواهم با امام حسین ملاقات کنم. گفتم با امام حسین چه کار داری؟ گفت: عمر سعد مرا فرستاده، برای او پیامی دارم، می‌خواهم به ملاقاتش بروم. به او گفتم شمشیرت را بگذار برو. سلاحش را گذاشت و رفت. وقتی ملاقاتش با امام حسین علیه‌السلام تمام شد، آمد.
من او را نگه داشتم و گفتم: قره ابن قیس من که تو را می‌شناسم، آدم بدی نبودی، چه شد به سپاه ابن‌زیاد پیوستی؟ من علتش را نمی‌دانم اما نصیحتی می‌کنم؛ حالا که آمدی دیگر نرو. حالا که به بهانه‌ی ملاقات با امام حسین آمدی، دیگر برنگرد. بیا پیش ما بمان. من قول می‌دهم جدّش، رسول خدا(ص) تو را شفاعت کند و بهشت را برایت آماده کند، دیگر نرو. قیس قدری #تأمل کرد و گفت: من بروم. من پیام‌آور بودم، می‌روم پیغام امام حسین را می‌رسانم و برمی‌گردم. اما رفت و دیگر برنگشت...!!
بعدها قیس، که در فاجعه‌ی کربلا، با لشکر عمر سعد همکاری کرد، ضمن ابراز پشیمانی، بخشی از جریان عبور دادن زنان اهل‌بیت(ع) از کنار اجساد شهدا را این‌گونه گزارش کرده و گفته است:
«هر چه را فراموش کنم، گفته زینب، دختر فاطمه را فراموش نمی‌کنم که وقتی از کنار بدن برخاک افتاده برادرش حسین می‌گذشت، می‌گفت: «یا محمداه، یا محمداه، صلی علیک ملائکة السماء، هذا الحسین بالعراء، مرمل بالدماء، مقطع الأعضاء، یا محمداه! و بناتک سبایا، و ذریتک مقتله، تسفی علیها الصبا»؛
«ای محمد، ای محمد، فرشتگان آسمان بر تو صلوات گویند، این حسین است در دشت افتاده، آغشته به خون، اعضاء بریده! ای محمد، دخترانت اسیرند، ذریه‌ات کشته شده‌اند و باد بر آنها می‌وزد.» این سخنان زینب دوست و دشمن را به گریه انداخت.
منبع: الارشاد، ج۲، ص۸۵
▒•••✾ ✾•••▒
@heydarmadadi
▒•••✾ ✾•••▒
991 views09:41
ا
