Get Mystery Box with random crypto!

مکتوبات

لوگوی کانال تلگرام maktubat — مکتوبات م
لوگوی کانال تلگرام maktubat — مکتوبات
آدرس کانال: @maktubat
دسته بندی ها: دستهبندی نشده
زبان: فارسی
مشترکین: 152
توضیحات از کانال

اینستاگرام مکتوبات محلی برای نظردهی درباره پست ها:https://instagram.com/maktubat.insta/مکاتبات رسمی از سوی سازمان‌ها و افراد حقیقی و حقوقی از طریق ای‌میل:contactmaktubat@gmail.comارتباط با ادمین:@maktubadmin

Ratings & Reviews

2.50

2 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

1

3 stars

0

2 stars

0

1 stars

1


آخرین پیام ها

2022-07-31 10:48:43 شب عاشورا، خواص و مقدس‌نماها در کار استخاره بودند...

سلیمان صُرد خزاعی،نمونه‌ی خواص و نخبگان کج‌فهمی است که برای تشخیص و حمایت از حق در مقابل باطل همیشه در شک و تردیدند؛

سلیمان صُرد خزاعی، از چهره‌های برجسته و سران شیعه را در شمار صحابۀ پیامبر‌اکرم (ص) دانسته‌اند؛ وی راوی روایاتی به نقل از پیامبر اکرم (ص) هم بوده است...

وی از مرددین و متخلفین جنگ جمل در زمان امام علی علیه‌السلام بود که در صفین هم علی‌رغم حضور و همراهی، در انتها به امام، معترض شد!

او بود که امام حسن علیه‌السلام را بعد از صلح با معاویه، «مذّل المومنین» خطاب کرد

در زمان امام حسین علیه‌السلام هم سردسته کسانی بود که به امام نامه نوشتند به کوفه بیا، اما همین سلیمان، در واقعۀ کربلا، خود از کسانی بود که به بهانه‌ای از یاری امام حسین سر باز زد...

سلیمان همه‌ی امامان زمان خویش را از نزدیک درک کرده بود؛

وی پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، توبه کرد و سردسته توابین بود، توّابین، حبّ امام را داشتند و ایشان را دعوت کرده بودند؛ اما واقعیت این است که حبّ حقیقی است که تبعیّت می‌آورد، درحالی‌که حبّ آنها ظاهری بود...

در مقابل این بزرگانی که می‌دانستند! اما دین شامیان، دین معاویه‌ بود و به دست او مسلمان شده بودند، حتّی بعضی‌هایشان به قصد قربت برای کشتن ابی‌عبدالله علیه‌السلام آمدند که به بهشت بروند! بعضی‌هایشان به قصد قربت در قنوتشان -نعوذبالله- سبّ امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌کردند؛ چون واقعیت را نمی‌دانستند... | ویکی‌فقه | حوزه‌نت | فارس | فارس | ۵۹۸
58 views07:48
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 10:48:25 عباس، تنهای تنها ارتش حسین بود ...

حضرت عباس (ع) از دامن حضرت ام‌البنین (س) متولد شد؛ این بانوی بزرگوار، با وجودی که انوار نورانی ماه منیرش عباس و سه ستاره دیگرش جعفر و عثمان و عبدالله را در عالم رؤیا مشاهده کرده بود، دست تکبر همسر علی بودن را در خود کوتاه کرده و خود را فقط و فقط پرستار اولاد زهرا می‌دانست و به کودکانش که آنها نیز اولاد علی بودند، اجازه قد علم کردن در مقابل اطفال بنت‌الرسول را نداده و آنها را قربانی راه حسین می‌کند

توصیه و سفارش ام البنین به فرزندانش برای حمایت و جانفشانی بی قید و شرط در راه امامشان، دعای خیری است که مادر در حق اولاد خود بدرقه راه کاروان کربلا می‌کند و شهادت در راه حمایت از انقلاب حسینی را توفیقی بی‌نظیر برای آنها می‌داند؛ در بیان قدرت درک و فهم این بانوی عظیم‌الشأن فقط همین یک نکته بس که نام خود را به خاطر هم نامی خویش با حضرت زهرا (س) تغییر می‌دهد، مبادا که تکرار نام فاطمه در فراق ایشان، قلب جگر گوشه‌های زهرا را بلرزاند

امام حسین (ع) در عصر روز تاسوعا، با عبارت "بنفسی أنت" (جانم به قربانت!) حضرت عباس (ع) را مورد خطاب قرار داده‌اند

حضرت عباس (ع) با آنکه سردار نام‌آور، شجاع و دلاوری بود، در روز عاشورا به فرمان امام حسین (ع) دست به شمشیر نبرد و فرمان امام را اجرا کرد؛ امام از ایشان خواسته بودند که پرچم را در دست داشته باشد که اهل حرم وقتی نگاهشان به پرچم در دستان عباس (ع) می‌افتد، قوت قلب پیدا ‌کنند و بدانند این سپاه هنوز وجود دارد

حضرت عباس (ع) بر میل طبیعی خود که جنگ با دشمنان ولایت بود، پای می‌گذارد و فرمان امام را اطاعت می‌کند و وارد عرصه جنگ نمی‌شود و شاهد شهادت عزیزان، برادران و اصحاب امام می‌شود و زمانی هم که همه یاران امام به شهادت رسیدند و تنها خودش باقی مانده بود، به نزد امام حسین (ع) رفت تا اذن میدان جهاد بگیرد، اما با این جمله امام مواجه شد که "برای طفلان تشنه، آب بیاور" و ایشان در هنگام آوردن آب به خیمه‌گاه بود که مورد هجوم جمع زیادی از سپاه کفر قرار گرفته و پس از جنگی به شهادت می‌رسند؛

و امام اینجاست که با شهادت ایشان احساس تنهایی می‌کند و می‌فرماید "الان انکسر ظهری و قلت حیلتی"... همین حالا کمرم شکست و بی‌چاره شدم! ... این جمله را امام، تنها در شهادت حضرت عباس (ع) گفته‌اند و اهل دل اینگونه تفسیر کرده‌اند که عباس، تنهای تنها ارتش حسین (ع) بود

امام در لحظه شهادت برادر هم، خطاب به ایشان می‌فرمایند: "برادرم! خدا خیرت دهد، تو در راه خدا، جهاد کامل کردی"

امام صادق (ع) هم در وصف حضرت عباس (ع) فرموده‌اند: عموی ما عباس(ع) بصیرتی دقیق و ایمانی محکم داشت و در کنار حضرت ابی عبدالله (ع) با دشمنان خدا نبرد کرد و امتحان خوبی پس داد و به مقام شهادت نایل گشت
55 views07:48
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 10:48:17
من‌الغریب، الی‌الحبیب ...

چون امام حسین علیه‌السلام وارد سرزمین کربلا شد، نامه‌ای یک خطی خطاب به برادرش محمدبن‌حنفیه در مدینه، نامه‌ای هم به اهل کوفه و نامه‌ای یک خطی هم خطاب به حبیب‌بن‌مظاهر در کوفه نوشت؛

"بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم؛ نامه‌ای از حسین‌بن‌علی به مرد فقیه، حبیب‌بن‌مظاهر؛ ما به کربلا رسیدیم؛ تو که دیگر نزدیکی ما را به رسول خدا می‌دانی و بهتر از دیگران ما را می‌شناسی؛ اگر می‌خواهی ما را یاری کنی، زود خودت را به ما برسان"

برخی هم نقل کرده‌اند که امام حسین علیه‌السلام در ابتدای این نامه نوشته است: "من‌الغریب، الی‌الحبیب؛ نامه‌ای از غریب، به حبیب"

و حبیب هم شبانه از کوفه فرار کرد و خودش را به امام رساند ...

.
43 views07:48
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 10:46:58 مردم کوفه عامل اصلی حرکت امام حسین(ع) نبوده‌اند؛ "ره‌بر"، کسی است که مردم را به دنبال خودش حرکت می‏دهد

۲۱ دی ۸٧ | محمد خاتمی، رییس موسسه گفتگوی تمدن‌‏ها در مراسم شب عاشورای هنرمندان: "اساس حرکت حسین(ع) خواست مردم بود! امام می‌‏گوید که مردم از من خواسته‌اند، این نظام فاسد از بین برود و نظام صالح روی کار بیاید و من به عنوان یک انسان مسئول باید به رای و خواست مردم اعتنا کنم و بیایم"

شهید مطهری: شاید در بعضی کتابها خوانده باشید، مخصوصا در این کتابهای به اصطلاح تاریخی که به دست بچه‏های مدرسه می‏دهند، می‏نویسند که در سال شصتم هجرت، معاویه مرد، بعد مردم کوفه از امام‏ حسین دعوت کردند که آن حضرت را به خلافت انتخاب کنند، امام حسین به‏ کوفه آمد، مردم کوفه غداری و بی‏وفایی کردند، ایشان را یاری نکردند، امام حسین کشته شد!

انسان وقتی این تاریخ‌ها را می‌خواند، فکر می‌کند امام حسین، مردی بود که در خانه خودش راحت نشسته بود، کاری به کار کسی نداشت و در باره هیچ موضوعی هم فکر نمی‌کرد و تنها چیزی که امام را از جا حرکت داد دعوت مردم کوفه بود!

در صورتی که امام حسین در آخر ماه رجب که اوایل حکومت یزید بود، برای امتناع از بیعت از مدینه به سوی مکه خارج می شود... [جالب این است که] بعد از حدود دو ماه‏ نامه‏ های مردم کوفه می‏رسد؛ نامه‏های مردم کوفه هنوز به مدینه نیامده، ولی امام‏ حسین نهضتش را از مدینه شروع کرده... دعوت مردم کوفه عامل اصلی در این نهضت نبود بلکه عامل فرعی بود... وقتی امام در بین راه به سر حد کوفه می رسد با لشکر حر مواجه می شود، به مردم کوفه می‌فرماید: شما مرا دعوت کردید، اگر نمی خواهید از رفتن به کوفه بر می گردم... ولی قرار نیست بیعت کنم و ساکت بنشینم...

امام حسین(ع) در وصیتنامه اش راز قیام خود را بیان می‏کند: «انی ما خرجت اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما انما خرجت لطلب‏ الاصلاح فی امه جدی، ارید ان امر بالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیره‏ جدی و ابی علی‌بن‌ابی‏طالب علیه‌السلام»؛ [من یک مرد جاه طلب مقام طلب اخلالگر مفسد و ظالم نیستم، قیام من، قیام اصلاح است، قیام و خروج کردم برای اینکه می‌خواهم امت جد خودم را اصلاح کنم، من می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره جدم رسول خدا و پدرم علی‌بن‌ابیطالب رفتار کنم]؛

دیگر در اینجا مسئله دعوت اهل کوفه وجود ندارد، حتی مسئله امتناع از بیعت را هم مطرح نمی‏کند، یعنی غیر از مسئله بیعت خواستن و امتناع من‏ از بیعت ، مسئله دیگری وجود دارد؛ اینها اگر از من بیعت هم نخواهند، ساکت نخواهم نشست، مردم دنیا بدانند: «ما خرجت اشرا و لا بطرا»... | کتاب حماسه حسینی

شهید مطهری: بیعت با رأی دادن در زمان ما کمی فرق می‏کند؛ رأی صرفا انتخاب کردن است نه تسلیم اطاعت شدن، اما بیعت این است که خود را تسلیم‏ امر او می‏کند | کتاب حماسه حسینی

انتخابات، دادن حق وکالت می‎باشد، در حالی که بیعت تعهد اطاعت است؛ لذا در مورد بیعت، بیعت کننده قادر به فسخ نمی باشد در حالی که در مورد انتخابات در بسیاری از موارد انتخاب‌کنندگان (موکلان) حق فسخ دارند که دسته جمعی شخص انتخاب شونده (وکیل) را از مقامش عزل کنند | تفسیر نمونه، ج ۲۲، ص ٧۱

گفتنی است، اصلا آمدن نامه مردم، پس از حرکت امام به کنار! اصلا در اقلیت بودن یاران امام در کربلا به کنار! جالب این‌جاست که خود امام حسین (ع) می‌گویند: "انما خرجت لطلب‏ الاصلاح فی امه جدی"؛ یعنی قیام کردم برای اصلاح امت جدم؛ حال باید از مردمی نظرخواهی کند که می‎خواهد اصلاح‎شان کند و ذهنیت تاریخ را تصحیح کند!... رهبری که به دنبال مردم حرکت کند، به‌جای آنکه مردم را به دنبال خودش حرکت دهد، "ره‌بر" نیست
44 views07:46
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 10:45:39 باز مردم کوفه؛ بقیه که نامه هم ننوشتند! باز هم در آینده، از مردم عراق خواهیم شنید ...

فاجعه آنجاست که بدانیم، مردم کوفه جزو ناب‌ترین و مومن‌ترین مسلمانان عصر خود بودند و از امام سجاد علیه‌السلام نقل شده که "در مکه و مدینه بیست نفر هم نیستند که ما را دوست بدارند" و طبق روایات، اهل كوفه بیشتر از تمام شهرها به اهل بیت محبّت می‌ورزیدند و از قضا طبق روایات، مقر حكومت جهانی حضرت مهدی (عج) هم کوفه خواهد بود ...

[ که امام باقر علیه‌السلام فرموده‌اند: ولایت ما به اهل شهرها عرضه شد؛ اهالی هیچ شهری همانند اهل کوفه آن را نپذیرفتند | وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج۱۴، ص۵۱۸ ]

مردم کوفه درحالی‌که با عملکردشان، بی وفایی و خیانت نسبت به امام علی علیه‌السلام، امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام روا داشتند، باز وفادارترین مردمان نسبت به ائمه علیه‌السلام محسوب می‌شدند ... اهل بیت علیه‌السلام اگر امیدی به یاری داشتند، در درجه‌ی اول فقط کوفه بود، نه جای دیگر ... با این اوصاف، می‌توان دریافت که دنیای اسلام در چه وضعیت اسفناکی به سر می‌برد ...

امام به چند نفر از بزرگان بصره نامه می‌نویسد ولی آنها نیامدند... جالب اینکه اغلب شهدای کربلا هم اهل کوفه بودند؛ بزرگان شیعه، مثل مختار و میثم هم که در زندان بودند، سلیمان‌بن‌صُرد خزاعی، رفاعه‌بن‌شداد بجلی، مصیب‌بن فرازی هم جزو افرادی بودند که با این توجیه که راه‌های کوفه بسته است، پس تکلیفی ندارند و در زمینه کمک به امام حسین علیه‌السلام کوتاهی کردند؛ البته این افراد با ابن‌زیاد هم همکاری نکردند ... اگر امام حسین علیه‌السلام در واقعه عاشورا تنها ماند، به خاطر خیانت خواص و نخبگان زمان بود ... یک نفر از جانیان کربلا هم، سابقه تشیع (طرفداری از اهل‌بیت) ندارد ... البته در همان شرایط، افرادی مثل حبیب‌بن‌مظاهری و عبدالله وهب گریختند و خود را به کربلا رساندند ... البته اکثریت اهل کوفه، غیرشیعه (غیر طرفداران اهل‌بیت) بودند ...

کوفه از حسین علیه‌السلام دعوت‏ها کرده و براى او پیام‏ها فرستاده، گیرم که بازگردند و رجعت کنند، باز حداقل کوفه بهتر است که هنوز نامه‌‏هاى دعوتش هست؛ بر فرض مثل سایر شهرها بشود، باز این امتیاز را دارد که قبلًا دعوت کرده‏‌اند و این ترس براى دستگاه حاکم هست که دوباره نظرشان برگردد ... اول امضا هم، مربوط به سلیمان‌بن‌صُرد است ... موج نامه‌نگاری خدمت امام از شیعه (محبین اهل بیت) شروع شد و به اکثریت سنی هم کشیده شد ... اما ولایت‌مدار واقعی، نبودند ...

محمد حنفیه، برادر امام هم به امام حسین علیه‌السلام می‌گوید "به طرف مرزها و سمت یمن برو"، یعنی اینکه من از شما بهتر می‌فهمم! و این یعنی عدم ولایت‌مداری یا اینکه درک درستی از ولایت نداشت ... بستگان امام حسین علیه‌السلام در شهر مدینه که همگی از بنی‌هاشم بودند، موقع قیام، همراهی خوبی با ایشان نکردند و متاسفانه کارنامه سیاهی در این باره دارند، به صورتی که در کربلا، تنها ۱۷ نفر از بنی‌هاشم حضور دارند ...

امام سجاد بعد از عاشورا، فرمود: در کل مدینه و مکه ۲۰ نفر نیستند که ما را دوست بدارند ...

[و امام سجاد علیه‌السلام در بدو ورود کاروان اسرا به کوفه فرمودند: الا ان هولاء یبکون و یتوجعون من اجلنا، فمن ذا الذی قتلنا؟ | این‌ها که برای ما می‌گریند و بر ما نوحه می‌کنند، پس چه کسی ما را کشت؟! | خوارزمی، ج۲، ص۴۵ ]

مشکل این بود که چه شیعیان کوفه و چه شیعیانی که از بیت ولایت هم بودند، معرفت کافی به جایگاه ولایت نداشتند و مشکل اساسی این بود

[و اما قصه کوفه با ظهور امام عصر (عج) دوباره زنده می‌شود و طبق روایات، امام زمان (عج) کوفه را مرکز حکومت خود قرار می‌دهند که امام باقر علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: کوفه مقر حکومت امام زمان علیه‌السلام است | بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۴ و ج۵۳، ص۱۱ ]

لینک‎های نقل شده در بخش‌هایی از متن: | |
36 views07:45
باز کردن / نظر دهید