محمدرضا کائینی

2022-09-01 10:17:58 در استقبال از بزرگترین اجتماع انسانی...
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-29 12:56:19 ‍ فدائیان اسلام بر خلاف پاره ای ذهنیت پردازی های نادرست، از تائید، حمایت و مصاحبت بسا مراجع سلف و خلف برخوردار بودند و هستند. آیات عظام: سید محمد تقی خوانساری، سید صدرالدین صدر، سید محمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خویی، سید کاظم شریعتمداری، سید شهاب الدین مرعشی نجفی و در مرحله بعد: سید محمدصادق روحانی، حسین وحید خراسانی، ناصر مکارم شیرازی، حسین نوری همدانی، عبدالله جوادی آملی، سید محمدعلی علوی گرکانی و...الخ، در این زمره اند. فی الحال، سخن از مراوده صمیمانه زنده یاد آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی با ایشان در میان است، که اکنون سالروز رحلت اوست.
خوشبختانه امروزه با انتشار مجموعه ای نفیس از مکاتبات ناموران با آیت الله مرعشی نجفی، ساحت موضوع بس شفاف و مستند گشته است. شهیدان سید مجتبی نواب صفوی و سید عبدالحسین واحدی، با آن عالم نامور مصاحبتی نزدیک داشتند، مسائل و مشکلات خویش را با وی در میان می نهادند، گاه از او کمک مالی دریافت می کردند و حتی در مواردی اعضای تحت پیگرد خود را، در منزلش مخفی می ساختند (شهید استاد خلیل طهماسبی، به مدت یک هفته در منزل آیت الله مخفی بود). آن عالم راحل نیز، آنان را به خوشرویی می پذیرفت و گاه در مواردی، با ایشان به مطایبه نیز می پرداخت. وی در ملاقاتی به شهید نواب صفوی گفته بود: "در دولت اسلامی شما، من وزیر فرهنگ خواهم شد!".
پس از تدفین نواب و یارانش در گورستان مسگرآباد تهران و تبدیل آن به محلی برای تجمعات پراکنده علیه رژیم پهلوی، حکومت در صدد برآمد با تبدیل آن منطقه به پارک، قبور آن مجاهدان را امحا کند. آیت الله مرعشی با صدور فتوایی، به اعضای فدائیان اسلام اجازه داد تا با رعایت جهات شرعی، قبور رهبران خویش را نبش کنند و پیکرهای آنان را به قم آورند. وفاداران نواب به مدیریت مرحومان شیخ جعفر شجونی و ناصر زربافت، توانستند در نیمه شبی اجساد شهیدان: نواب صفوی، سید محمد واحدی و مظفر ذوالقدر را از قبرهایشان خارج کنند. (امکان خارج ساختن پیکر شهید خلیل طهماسبی، فراهم نشد). آیت الله طی یادداشتی به متولی گورستان وادی السلام قم، دستور داد تا جنازه آنان را در یکی از حجرات جای دهد، تا مخفیانه و در نیمه شب بر پیکر آنان نماز بگذارد. پس از انجام این برنامه، اجساد با نام مستعار دفن شدند، تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدفن آنان آشکار شود.
در پی سقوط رژیم پهلوی، آیت الله مرعشی از نخستین مراجعی بود که برای شهیدان نواب صفوی و سید عبدالحسین واحدی، در حسینیه خویش در قم مراسم ترحیم منعقد و خود نیز در آن شرکت جُست. یادش گرامی باد.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-26 19:48:56 ‍ زنده یاد آیت‌الله حاج‌ شیخ محمدعلی ناصری دولت‌آبادی –که دیروز روی از جهان برگرفت و رهسپار ابدیت گشت- در عداد عالمان عارفی است که تلاش ایشان برای سلوک و شهود، هرگز با عزلت گزینی و انقطاع از خلق جمع نشد! او از سرمایه معرفت خویش بهره گرفت، تا در دین و دنیا از خلق الله دستگیری کند. نام‌های بزرگی که در زمره اساتید آن فرزانه نامور بودند، خود معرِف دانش و بینش اویند، اعاظمی چون: سیدجمال‌الدین گلپایکانی، شیخ‌عباس قوچانی، سیدمحمد رضوی کشمیری، سیدهاشم حداد و... در عرفان و آیات: امام خمینی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خویی، میرزا هاشم آملی و...در فقه و اصول. چنین شخصیتی آسان می توانست صرفا گوشه نشین باشد، جماعتی اقامه کند، نهایتا درسی بگوید و وجیه المله و جنت مکان بماند. اما وی علاوه بر مفاوضاتش برای عوام و خواص -که بسا را شیفته خویش ساخت- به بسا اقدامات رفاهی از قبیل تاسیس مراکز علمی و درمانی پرداخت و در این فقره نیز، فراوان گره گشایی نمود. در این موضوع چندان توقف نمی‌کنم، چه حاصل کار او در برابر دیدگان مردم اصفهان و ایران است، به ویژه روزه‌دارانی که سحر خویش را، به مواعظ آن بزرگ زینت می‌ بخشیدند و مشام جان را، به شمیم یافته‌هایش معطر می‌ساختند. سخن این وجیزه اما، در باب احساس تکلیف او در برابر فضای سیاسی کشور، پس از سال 1388 است. به شهادت اسناد، در تاریخچه سیاسی انقلاب و نظام تا پیش از آن مقطع نیز، نشانه هایی از آیت الله ناصری وجود داشت، اما وی با مشاهده وقایع پس از فتنه، بی‌توجه به خوشایند یا بدآیند ابناء روزگار یا طعن طاعنان، به میدان آمد و در تبیین مکانت رهبری و لزوم توجه همگان به ویژه مبلغان دین بدان، سخنانی صریح و ماندگار مطرح ساخت. آن روحانی آگاه بر این باور بود که دشواری‌های اداره کشور در این دوره، که تمامی معاندان اسلام و تشیع مترصد غبارآلود کردن صحنه و سپس فرود آوردن ضربه‌ های پیاپی اند، اقتضا دارد که همگان تا سرحد امکان، از اختلاف و نزاع بپرهیزند و رهبری را در اداره شرایط کمک کار باشند. سخنان وی به دلیل شیخوخیت علمی و عملی، در فضای دینی اصفهان و کشور بازتاب‌هایی نمایان داشت و برای بسیاری از مومنان، حجت شرعی قلمداد می‌شد و ایشان را از حیرت و تردید برون می آورد. بی تردید فقدان این چراغ فروزان برای اسلام، تشیع و نظام اسلامی، خسارتی بزرگ است که تنها لطف حضرت حق می‌تواند آن را جبران سازد. روحش شاد.
پ ن: این یادداشت در صفحه نخست روزنامه جوان، در روز شنبه پنجم شهریورماه درج شده است.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-16 12:45:41 https://soleimani.ir/news/523/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%82%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85 باز کردن / نظر دهید

2022-08-12 23:08:58 ‍ تکرار مکررات است، که جمهوری اسلامی اپوزیسیونِ در خور اعتنا ندارد. مخالفان نظام، یا باید باد به آستین مجاهدین بیندازند (که جایگزینی مریم قجرعضدانلو به جای مسعود رجوی و لیفتینگ صورت و بوتاکس و استفاده از لنز رنگی هم، گذشته خشونت‌آمیزشان را رفع و رجوع نمی‌کند)، یا باید به رضا پهلوی دخیل ببندند (که سراسر کاریکاتوریک و فانتزی است، نمی‌تواند درست به فارسی حرف بزند، در شصت و دو سالگی از مادرش پول توی جیب می‌گیرد و در منتظرالسلطنه گی، با مظفرالدین شاه قاجار کورس گذاشته است!). ابتذال ماجرا در حدی است که اگر او کنار برود، امیرعباس فخرآور شاه می‌شود و مگر نشده؟ به طور مشخص از یک دهه و اندی قبل، آمریکا، انگلیس و اسرائیل با بسیج کردن رسانه‌های جفت و طاق خود، جنازه دوم را برداشته‌اند و ظهور ترامپ، به این جنون دامن زده است. از عادات و آداب این تیاتر، آن است که هر کس در گذشته، سنگریزه‌ای به سوی زورمداری وابسته پهلویستی پرتاب کرده باشد، باید سیاه شود! لعن و نفرینی که این روزها از سوی فیک‌ها و شبه فیک‌های رسانه‌ای، حواله امیرهوشنگ ابتهاج می‌شود را، باید از سربند همین بازی دانست. ابتهاج بد است، چون سوسیالیست بوده، به اعلیحضرت فقید دل نداده، در وصف امام‌حسین و امام خمینی شعر گفته، در سالیان پایانی حیات، عصبانیت هیستیریک ضدانقلاب خارجی را به هیچ گرفته و به ایران آمده و در انتخابات شرکت کرده و نهایتاً جمهوری اسلامی، اجازه داده تا پیکرش در تهران و رشت تشییع شود! آویختن از دوگانه‌ سوسیال و لیبرال نیز، مشکلی از این فقره نمی گشاید. مگر جلال‌آل‌احمد، سیمین دانشور، مهدی بازرگان، ابراهیم یزدی، ابوالحسن بنی‌صدر، اردشیر زاهدی، رضا براهنی و...الخ، جملگی سوسیالیست بوده‌اند که همین تعزیه پشت‌سرشان برپا شد؟ بسا از ایشان نظراً و عملاً، سالها بود که از چپ بریده و لیبرال شده بودند، یا دست کم با لیبرالیسم موجود مشکلی نداشتند، یا اصلاً خودشان تندیس بورژوازی بودند! از آن طرف، مگر جماعتی که به کار توجیه کودتای سوم اسفند و حبس و کشتار قزاق و زمین‌خواری و فرار قهرمانانه او از کشور در شهریور بیست، شب و روز نمی‌شناسند، لیبرال‌اند؟ قصه از دوگانه سلطنت‌طلب و غیر‌سلطنت‌طلب آب می‌خورد و تلاش می‌شود تا با سوء‌استفاده از برخی نارضایتی‌ها در ایران –که از قضا بخشی مهم از آنها، در همان خارج و توسط دولت‌های یادشده کارسازی شده- این ذهنیت پراکنی‌ها ضریب یابد.
سخن نهایی این نبشته، با جماعتی از روشنفکران و اهل ادب است، که زینت المجالس برخی از تلویزیون‌های این تفکرند. شما اگر در ستیز با جمهوری اسلامی یقه خود را هم بدرید، تا زمانی خاک پاپوش شازده را سرمه چشمان خویش نسازید، عاقبتی چون نامبردگان فوق خواهید داشت. توش و توانتان را می‌ستانند و با فحش و فضیحت بدرقه‌تان می‌کنند، خلاص.
پ ن: این متن در صفحه نخست روزنامه جوان، در مورخه شنبه ۲۲ مردادماه، درج شده است.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-09 21:04:47 ‍ پیرمرد برایم، با "مهر" و "مروت" و "مناعت" تداعی می شود، در روزهایی که روی به عزلت داشت و سخاوتمندانه دیده ها و دانسته هایش را، ارزانی ام می داشت. او که در آن سالیان خاموش بود و من به جاه طلبیِ تاریخ پژوهانه و خبرنگارانه، سعی داشتم پای خاطره ها و مصاحبه هایش را به روزنامه ها باز کنم، در دوره ای بلندترین فریادها را ساز کرده بود! در مقطع پانزده ساله نهضت اسلامی، "شیخ علی اصغر مروارید" یکی از حماسی ترین نام ها قلمداد می شد، در عداد سخنگویان شناخته شده انقلاب و دارای سابقه بیشترین دستگیری ها، زندان ها و تبعیدها! گو ترس را نمی شناخت و واهمه را حس نکرده بود! از روزی که پایش به تهران باز شد، به رغم نوجوانی و به پای تهوّر ذاتی، خود را در صف نخست همکاری با خط شکنان نهضت ملی، از جمله آیت الله کاشانی و شهید نواب صفوی جای داد و همین پیشینه و زمینه، بعدها وی را به کسوت یکی از نزدیکان رهبر انقلاب درآورد. با علم به آنکه قطعا پس از فلان منبر و بهمان سخنرانی دستگیر می شود، به سادگی آنها را می پذیرفت و آماده عواقبش می شد! رئیس وقتِ ساواک قم گفته بود: "هر جا نام خمینی هست، پشت سرش به دنبال نام مروارید بگردید!" هیچگاه از انقلابی گری خویش رویگردان و پشیمان نشد، حتی در دورانی که به برخی سیاست ها و عملکردها انتقاد داشت. این از مصادیق جوانمردی اش بود، که از آغاز آشنایی مرا گرفت!
دگر خصلت در خور تقدیرش، "خوداتکایی مالی" بود. به رغم انتساب به خاندانی پرآوازه و متمول در مشهد، به دلایلی که از حوصله این مختصر خارج است، کودکیِ پر عُسرتی را گذرانده بود. با این‌همه، از نوجوانی دست به کمر زد و بدون استفاده از وجوه شرعیه، نان از عمل خویش خورد. یک بار به این قلم گفت: "اگر بتوانی نام مرا در فهرست شهریه یکی از مراجع معاصر پیدا کنی، جایزه داری!" او تا پایان حیات نیز، به همین روش زیست.
و نهایتا به رغم برخورداری از شخصیتی اجتماعی و مبارز، علایق عرفانیِ بس لطیف و دلنشینی داشت. در طول حیات و با اقتدا به مشایخ خویش از جمله علامه طباطبایی، هماره متذکر بود و به مشارطه، مراقبه و محاسبه، اهتمام بلیغ داشت، بدون اینکه آن را به چشم بقیه بیاورد.
شیخ پنج سال پیش و در چنین روزهایی، روی از جهان برگرفت و در زاویه حضرت حضرت عبدالعظیم(ع) قرار یافت. از او ناگفته ها و خاطره هایی فراوان دارم، که گهگاه آن را دستمایه تحلیل ها و نبشته های تاریخی خویش ساخته ام. روحش شاد.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-05 09:35:52 عکس نگاشت تاریخی/۷۳
بی تردید موج اصلیِ انقلاب اسلامی، که به پیروزی آن منتهی گشت، صرفا از مساجد و هیئات مذهبی برخاست، با اتکاء به نفرت گسترده و عمومی از پهلوی ها و عُلقه دینی، سیاسی و عاطفی مردم به امام خمینی. گروه ها و خُرده گروه های سیاسی، اعم از مسلح و غیر مسلح، تا سال ۵۴، کاملا به دست ساواک متلاشی شده بودند! بقایای آنان در زندان بودند، که خروش مردم بالا گرفت و از سربند همان نیز، از حبس به در آمدند. ایضا به دلیل همین بود که در فردای انقلاب و پس از سهم خواهی و وزن کشی، بدنه جامعه آنان را به حاشیه سیاست پرتاب کرد و هنوز که هنوز است، نسل چهارم شان حاشیه نشین اند! هسته سخت انقلاب و نظام اسلامی، همچنان و پس از ۴۴ سال، جماعتی هستند که در هیئات حسینی(ع) بالیده و شکل یافته اند.
تصویر مربوط است به راهپیمایی عظیم تاسوعای ۵۷، که راهپیمایان به هیات عزاداران سنتی و قدیمی حسینی(ع)، مویه بر سالار شهیدان را با ابراز بیزاری از شاه و حکومتش درآمیخته اند. پهلوی دوم در همین روز و با مشاهده رستاخیز مردم از هلی کوپتر بود، که پایان خویش را بی واسطه دید و به سان مواقع خطر، تصمیم به فرار گرفت!
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-08-03 20:27:55 ‍ برای جمله آنان که در عداد امت پیامبر اسلام اند و حتی غیرشیعیان و ایضا در موارد فراوانی اهل کتاب و البته بسا نوعِ بشر، هماره عاشورای حسینی (ع) موسمی متفاوت و جدا از روزمره ایشان بوده است. خلق الله معمولا در این هنگامه، از پوسته خویش به در آمده اند و به حقیقت عالم، در آئینه ای بی زنگار نگریسته اند. اهل معنا زمینه تغییر در عاشورا را، اگر از شب های قدر و عرفه مهیاتر نبینند، فروتر نیز نمی یابند. اصحاب سلوک از الهامات شب عاشورا، روایت ها و گره گشایی های بی شمار سراغ دارند. فطرت انسانی در برابر این رستاخیز، بی تاب می شود و به منشاء خلقت میل می کند. راز بیخودی و آشوب بشر برخویش و بر کژی های دوران درگستره تاریخ را، باید در این مهم جُست. چرا راه دور برویم؟ غیر از این است که بسا وقایع تاریخ معاصر ایران، در بستر تکایای حسینی (ع) نضج یافته اند؟ از مشروطه و فتوحات آن گرفته، تا مقاومت در برابر فرهنگ سوزی قزاق و نهضت ملی و انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع و بی رنگ شدن فتنه ها؟ این هنگامه شور و نشور در 14 قرن اخیر، از سد جمله کژی ها گذشته و هیچ مانعی، یارای راه بستن بر آن نبوده است. دون پایه گانی نیز که توهم به رهزنیِ آن برده اند، جملگی در نیستی مضمحل گشته اند. در تواریخ آورده اند که رضاخان، جمعی از معرفه های تهران را واداشت، که در عصر عاشورا در خیابان به رقاصی بپردازند! دیری نگذشت و اربابان او را به جزیره ای سوق دادند، که هرگز نام آن را نشنیده بود، اما مردم در پسِ فرار او، محرمی برپاساختند که خود تا آن روز کمتر شاهدش بودند! این واقعه چنان بر احمد کسروی گران آمد، که گفت: در غیاب اعلیحضرت، عده ای کور و کچل از شهرها، چاووشی خوان روان شده اند به طرف کربلا!... در دوره ما اما، شلتاق نابخردانه و بی فرجام رضاخانی، از شبهه پراکنی و تمسخر در فضای مجازی و ولنگاری و هرزه پوشی در معابر عمومی سراغ گرفته است! عده ای به این خیال خام، که هزار و چهارصد سال اخیر تاریخ ایران را حذف می کنند و اکنون را یکسره به دوران هخامنشیان می دوزند، تنها بودنِ خود را هدر می دهند! آنان با نظاره طلیعه دستجات عزاداری در محرم امسال و ایضا راهپیمایی اربعین آن، کاشته های خویش را خواهند دروید. به گمانم در این فقره، بیش از این نباید کلمات را به دور ریخت!
کلام آخر ما در آستانه عاشورای 1444، این باشد که پایان تاریخ نه با بافته های فوکویاما و تمدن پراعوجاج و شکننده آمریکایی، که با قافله بی پایان محرم رقم خواهد خورد، با وراثت یاران حسین (ع) در زمین. آری، عاشورا ساعت صفر تغییر تاریخ است.
پ ن: یادداشت فوق آمده به عنوان سرمقاله، در صفحه نخست روزنامه جوان، در مورخه پنجشنبه ۱۳ مردادماه ۱۴۰۱، درج شده است.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-07-24 23:36:48 چهارشنبه ۲۹ تیرماه. رونمایی از اثر تاریخی-روایی "ننگ سالی"، در خانه کتاب و ادبیات تهران
@rkaeini باز کردن / نظر دهید

2022-07-24 23:34:40 ‍ در چهارشنبه ای که سپری شد (۲۹ تیرماه)، در آئین رونمایی از اثری شرکت جستم، به نام "ننگ سالی". نوعی محله نگاری تاریخی است، از منطقه علی قلی آقای اصفهان، که خاطراتی از مصائب سلطنت رضاخان را باز می گوید. با موضوعاتی از قبیل: کشف حجاب، منع عزاداری اهل بیت(ع) و قحطی ای که از سربند اشغال ایران، از مردم ایران سراغ گرفت و بیش از سه میلیون نفرشان را، به گورستان فرستاد! داستان های واقعیِ این مجموعه، سینه به سینه به نسل های دوم یا سوم راویان انتقال یافته و توسط آنان واگویه شده است. بازنویسی جذاب خانم فائزه دره گزنی نیز، این حکایات را بس خواندنی تر ساخته است. در این محفل، به قول آل احمد "سخن رانیدم" در فقره کم شمار بودن کتب تاریخ شفاهی در این موضوعات و ایضا کلیشه ای و کم خون بودن شماری از آنچه در این باره عرضه می شود. گرچه داغ و درفش قزاق در این محدودیت نقش داشته، اما پس از آن نیز در تجمیع اینگونه خاطرت، کوتاهی شده است. بختیاریم که شماری از جوانان پرانگیزه و فاضل، پی جوی جمع آوری اینگونه اسناد و خاطرات شده اند و به تاریخ این وقایع، غنایی افزون می بخشند. سعی شان مشکور باد.
پ ن: ننگ سالی را انتشارات " راه یار"، و ابسته به دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی نشر داده است.
@rkaeini باز کردن / نظر دهید