طراحی مذهبی و توضیحات علمی

2019-09-14 21:46:01 طراحی مذهبی و توضیحات علمی pinned «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الهی یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد یا عالیُ بِحَقِّ علی یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن یا قدیمَ الاِحسان بِحَقِّ الحُسَیْن عجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ صاحبَ العصرِ والزَّمان اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ…» باز کردن / نظر دهید

2019-09-11 20:16:13 شهادت مظلومانه وارث عاشورا ، زین العابدین، امام سجاد (صلواتُ اللهِ و سلامُه عليهِ) تسلیت باد. باز کردن / نظر دهید

2019-09-11 17:11:46 «امام حسين بن علي بن ابي طالب عليهما السلام» سبط (نوه) گرامی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و دومین فرزند امیرالمومنین علیه السلام و بزرگ بانوی عالم، فاطمه زهرا (علیهاالسلام) هشت سال با جد خود و سی و هشت سال همراه با پدر و چهل و هشت سال با برادرش امام مجتبی(علیه السلام) و ده سال پس از امام مجتبی(علیه السلام) زندگی کرده است. از آنجا که شهادت امام در سال 61 هجری اتفاق افتاده است بنابراین عمر شریف ایشان ۵۷ سال و چهار ماه و ۲۵ روز خواهد بود.[1]
امام حسین علیه السلام ۲ بار ندای هل مِن ناصر یَنصُرُنى سر دادند بار اول در آغاز نبرد؛ هنگامی که دو سپاه روبروی هم قرار گرفتند که به دنبال آن، حرّ بن یزید ریاحی و همراهانش از سپاه عمر بن سعد جدا شده و به امام حسین(علیه السلتم) پیوستند و به درجه شهادت و عاقبت بخیری رسیدند [2] و بار دوم  بعد از شهادت یاران ، گویا امام هنوز امید داشتند کسانی را از ظلمت و گمراهی به سوی هدایت ابدی بکشاند و البته آیندگان را بسوی ولایتمداری و هدایت راهنمائی فرمایند ، پس چنین صدا زد: «آیا کسى هست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟ آیا خداپرستى هست که درباره ما از خداوند بترسد؟ آیا دادرسى هست که به امید پاداش خداوندى به فریاد ما برسد؟ آیا یاورى هست که به امید آنچه نزد خدا است ما را یارى کند؟» [3] ولی هیچ کس از سپاه دشمن به امام لبیک نگفتند پس از آن صدای ناله زنان بلند شد و امام سجاد(علیه السلام) با تکیه بر عصای از جا برخاست در حالی که از شدت بیماری و تب شمشیرشان بر زمین کشیده می‌شد. ناگاه امام حسین(علیه السلام) با فریادی بلند فرمود: «ام کلثوم! او را نگهدار! مبادا زمین از نسل آل محمد خالی گردد.»  (امر ولائی امام حسین علیه السلام باعث شد امام سجاد علیه السلام از  شهادت در رکاب حضرت منصرف گردد) پس از آن ام کلثوم امام سجاد(علیه السلام) را به بستر خویش بازگردانید.[4]
امام به تنهائی با شمشیری آخته در برابر آن گروه ستمگر قرار گرفت ، شجاعانه مي‌جنگيد و مواظب تيراندازان بود و بعد از به هلاکت رساندن جمع کثیری از دشمنان ، بخاطر زخم‌های بسیاری که برداشته بود ضعف بر امام غالب شد ، امام ایستاد تا قدری استراحت کند. فردی با سنگ به پیشانی ایشان زد. پیشانی آن حضرت شکست و خون صورت او را گرفت. دامن لباس را بالا زد تا از ورود خون به چشمان جلوگیری کند. حرمله با تیری سه شعبه قلب امام را نشانه گرفت و آن تیر بر قلب امام نشست سپس تیر را از پشت خود بیرون کشید و خون چون ناودان فوران زد.[5] «مالک بن نصر» نزدیک شد و با شمشیر ضربتی به سر مبارک او زد؛ کلاه خُودی که امام بر سر داشتند مملو از خون شد [6] «زرعة بن شریک» ضربتی به کتف چپ امام زد و «حصین» تیری به گلوی امام نشانه رفت. [7] دیگری بر گردن امام زد و «سنان بن انس» با نیزه‌ای به سینه مبارک امام زد و قفسه سینه شکسته شد؛ هم او تیری به گلوی حضرت زد [8] و «صالح بن وهب» نیزه‌ای به پهلوی او زد.[9] در همان حال عمر بن سعد با عده‌ای از یارانش به قتلگاه نزدیک شده بود و امام در آخرین لحظات عمر شریفش به سر می‌برد. پس ابن سعد فریاد زد بر او فرود آیید و او را راحت کنید ، شمر با سرعت بر گودال وارد شد و بر سینه امام نشست و محاسن شریف آن ولی اعظم الهی را گرفت و با دوازده ضربه سر مقدس عزیز زهرا(سلام الله علیها) را از تن مقدسش جدا ساخت.[10]
پی نوشت:
[1] . بحارالانوار، ج44، ص 202
[2] . اللهوف على قتلى الطفوف، ص 102
[3] . للهوف على قتلى الطفوف، ص 116
[4] . الخصائص الحسینیه، ص 188
[5] . مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص 34
[6] . الکامل فی التاریخ، ج2، ص570
[7] . الاتحاف بحب الاشراف، ص 52
[8] . اللهوف، ص 54.
[9] . بحارالانوار، ج 45، ص 54
[10] . مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص 37.

مطالعه بیشتر در :

https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/امام-حسین-0 باز کردن / نظر دهید

2019-09-09 14:28:55 شهادت مظلومانه سیدالشهداء امام حسین (صلواتُ اللهِ و سلامُه عليهِ) و یاران با وفایشان (عَلَيهِمُ السَّلامُ) تسلیت و تعزیت باد. باز کردن / نظر دهید

2019-09-08 10:47:45 «عباس بن على بن ابى طالب علیهم السلام» فرزند امير المؤمنين،برادر سيد الشهدا،فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسين«علیه السلام»در روز عاشورا .عباس در لغت،به معناى شير بيشه،شيرى كه شيران از او بگريزند است.[1]
امیرالمومنین علیه السلام از پس پرده های غیب ، جنگاوری و دلیری فرزندش را در عرصه پیکار و شجاعت می دانست لذا آن حضرت را عباس نامید [2]

مادر ایشان حضرت ام البنین (سلام الله علیها) اسوه ولایتمداری بودند در حالات ایشان آورده اند زمانی که بشیر از کربلا برگشت و اخبار کربلا را آورد خدمت حضرت ام البنین رسید. خبر شهادت ۴ فرزندش را یکی یکی به او می داد. ام البنین هر بار می گفت: از حسین چه خبر؟ فرزندانم و هر آنچه زیر آسمان کبود است به فدای حسین. وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید با آهی سوزان گفت: بشیر با این خبر بندهای دلم را پاره کردی. [3]

عصر عاشورا، پس از شهادت اصحاب و ياران، حضرت عباس عليه السلام تنهايي و بي كسي امام را نتوانست تحمل كند. محضر امام حسین (علیه السلام) رسيد و رخصت ميدان رفتن و جانفشاني خواست و عرضه داشت : سرورم ! اجازه ميدان مي دهي؟ امام شديد گريست و فرمود : تو پرچمدار لشكر مني . اگر تو بروي، لشكر من متفرق خواهند شد ! عباس بن علي عرضه داشت : سينه ام تنگي مي كند و از زندگي سيرم. اجازه دهيد انتقام خون هاي ريخته شده را از اين منافقين بستانم . دراين لحظه امام فرمود: اكنون براي اطفال كه تشنه اند آب بياور و ... [4]

صداي العطش كودكان فضاي خيمه ها را پر كرده بود ، سقّا نگاهي به چهره معصوم كودكان انداخت و بدون تأمل سوي شريعه فرات برگشت و به نگهبانان شريعه حمله كرد و جمع كثيري را كشت و وارد شريعه شد، با آنكه تشنه بود،اما بخاطر تشنگى برادرش و خیمه ها آب نخورد و سوگند ياد كرد كه آب ننوشد. [5]

هنگام بازگشت، دشمن راه را بر او بست. حضرت براي محافظت از مشك به سمت نخلستان رفت و دشمن نيز به دنبالش. از هر طرف تير و نيزه به سمتش پرتاب مي كردند، تا اينكه زره از انبوه تيرها همچون خار پشت به نظر مي رسيد. ابرص بن شيبان دست راست حضرت را قطع نمود، حضرت مشك را به دوش چپ انداخت و با دست چپ جنگيد و اين گونه رجز خواند: «وَ اللهِ اِنْ قَطَعْتُموا يَميني، اِنّي اُحامي اَبَداً عَنْ ديني»، به خدا قسم اگر دست راستم را قطع كنيد، من از حمايت از دينم دست بر نمي دارم.
در اين هنگام دست چپ حضرتش را حكيم بن طفيل از مچ قطع كرد. مشك را به دندان هاي مبارك گرفته سعي مي كرد آب را به خيام برساند. لذا خود را به روي مشك انداخت. در اين حال دشمن تيري به چشم و تيري به مشك زد، حكيم بن طفيل با گرزي آهنين فرق مبارك را نشانه گرفت و ضربتي وارد کرد و او را بر زمين انداخت. «وَنادى‏ بِأعْلى‏ صَوْتِهِ: أَدْرِکْنی‏ یا أَخِی» با صداى بلند فریاد زد: برادر مرا دریاب.[6] امام خود را به برادر رسانيد، وقتي قمربني هاشم در بالين امام حسين(علیه السلام) جان سپرد، حضرت فرمودند: «الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِی وَ قَلَّتْ حِیلَتِی»، عباسم الآن كمرم شكست و چاره ام از هم گسست. [7]

پی نوشت :

[1]. لغت نامه دهخدا.
[2]. خصائص العباسيه، ص118.
[3]. مزینانی، ص 306
[4]. بحار الأنوار  ج‏45، ص 41
[5]. مقتل خوارزمى،ج 2،ص .30
[6]. ابصار العین، ص 30
[7]. منتهي الامال ج 1 ص 384

مطالعه بیشتر در :

http://www.ziaossalehin.ir/fa/content/3056 باز کردن / نظر دهید

2019-09-07 16:19:48 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (علیهما السلام)

تاسوعای حسینی (علیه السلام) تسلیت باد. باز کردن / نظر دهید

2019-09-05 14:56:33 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

الهی
یا حَمیدُ بِحَقِّ مُحَمَد
یا عالیُ بِحَقِّ علی
یا فاطِرُ بِحَقِّ فاطمه
یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الحسن
یا قدیمَ الاِحسان بِحَقِّ الحُسَیْن
عجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَجَ صاحبَ العصرِ والزَّمان

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَّآلِ مُحَمَّدٍ وَّعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أَعْدَائَهُمْ اَجْمَعِيْن

همراهان گرامی سلام علیکم

تسلیت و تعزیت عرض می نمایم آغاز ایام عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) و یاران با وفایش و برای همه شما بزرگواران آرزوی توفیق عزاداری و زیارت با معرفت آن حضرت را دارم.

الحمدالله رب العالمين سه سال در کانال حاضر خدمت شما بزرگوارن هستم ، آواتار حاضر اولین تصویری است که در تاریخ یکم محرم ۱۴۳۸ در کانال ارسال گردید.

در مدت سه سال به استثناء ۶ مسافرت بنده به عتبات عالیات سعی گردید، حداقل هفته ای سه آواتار طراحی و با توضیحات در کانال قرار داده شود که خدا رو شکر بجز در هفته های اخیر بدون حتی یک روز وقفه پست ها در کانال قرار گرفت. [البته به دلائلی از جمله کیفیت پایین یا جایگزین شدن طرح ، بعضی طرح ها از کانال حذف شدند]

در چند هفته گذشته به دلائل مختلفی از جمله تغییر محل زندگی بنده به نقطه ای که متاسفانه به تلفن ثابت دسترسی نیست و اینترنت همراه نیز سرعت مناسبی ندارد در نتیجه امکان اتصال به فیلتر شکن به پایین ترین حد ممکن می رسد و دلائل شخصی از جمله مشغله فکری، مالی و مشکلات دیگر متاسفانه ادامه این مسیر برای بنده سخت شده است در نتیجه تصمیم گرفتم برای مدتی بجز در مناسبت ها از جمله ولادت و شهادت ها و دیگر مناسبت ها با عرض معذرت پست جدیدی قرار ندهم، ان شاء الله با دعای خیر شما بزرگوارن با بهتر شدن اوضاع مانند قبل مسیر کانال ادامه پیدا خواهد کرد. [البته به شرطی که ریزش ممبرهای کانال ادامه پیدا نکند (متاسفانه تعداد اعضا تقریبا از 14000 نفر به نیم رسیده است.)]

در آخر بر خود واجب می دانم از همه همراهان گرامی و همکاران تبلیغی خود در سایت های ضیاءالصالحین ، بلاغ ، اسلام کوئست ، تبیان و ...... تقدیر و تشکر نمایم " حلال بفرمائید ، التماس دعا" باز کردن / نظر دهید

2019-09-03 16:50:35 باز کردن / نظر دهید

2019-09-02 18:53:03 رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:« شهادت حسين (علیه السلام) حرارتي در دلهاي مؤمنان افروخته که تا ابد خاموشي ناپذير است»[*]
عشق و محبّت به حضرت اباعبدالله(علیه السلام) باعث شده که دوستداران امام ، پیش از عاشورا خود را آماده کنند ، لباس‌ عزا بر تن کنند، مساجد و حسینیه ها را سیاهپوش کنند.
عزادارى براى اباعبدالله(علیه السلام) عزادارى معمولى نیست؛ بلکه تبدیل به فرهنگ فراگیر است و زمان و مکان نمى شناسد، از این رو تا نسیم محرّم به مشام جان می‌وزد، پوشیدن لباس عزا و سیاهپوش کردن کوچه و خیابان ها و مساجد و تکیه ها شروع می‌‌ شود. البته بعد از عاشورا و حتی تا ماه صفر و در غیر محرم نیز عزادارى در فرصت هاى مناسب برگزار می‌‌ شود، شیعیان به دستور اولیاى دین مخصوصاً به دستور امامان بعد از امام حسین(علیه السلام) براى زنده نگه داشتن اهداف امام و فرهنگ عاشورا تلاش و کوشش می‌‌کنند.
امام باقر(علیه السلام) در زمینة برپایى عزا در خانه‌ها برای امام حسین می‌فرماید: «باید بر حسین(علیه السلام) عزادارى و گریه کنید و به اهل خانة خود دستور دهید که بر او بگریند . با اظهار گریه و ناله بر حسین(علیه السلام) مراسم عزادارى بر پا کنید و یکدیگر را با گریه و تعزیت در سوگ حسین (علیه السلام) ملاقات کنید».[1] یکی از یاران امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که در محضر امام بودیم، از حسین یاد کردیم و بر قاتلانش لعن نمودیم، امام گریست، ما نیز گریه کردیم، سپس حضرت گفت: «حسین (علیه السلام) فرمود:‌ من کشتة اشکم! هیچ مؤمنی به یاد من نمی‌افتد مگر اینکه اشک می ریزد.[2]
عزاداری از ابتدای محرم سابقه تاریخی دارد. آغاز عزاداری در دهه اوّل محرم آن هم به صورت فراگیر همانند عزاداری علنی امروزه را می‌توان از عصر معزالدوله دیلمى ازسلسله آل بویه دانست .[3] که پیش از آن بعلت وجود حکمای ظالم بصورت مخفیانه و با تقیه صورت می گرفته و بعد از آن با توجه فرمایشات معصومین علیهم السلام و بانی شدن علما بصورت علنی برگزار گردید
بنابراین چون اصل گرفتارى حضرت از دهۀ اوّل محرم آغاز شده است، پیروان حضرت از اوّل محرم عزادارى مى‌کنند و طبق سیره گذاشتگان و علما هر روز از روزهای محرم تا روز بعد از شهادت امام سجاد علیه السلام را به نام عده ای از شهیدان حادثه کربلا به ترتیب ذیل عزاداری می نمایند (البته در بعضی شهرها تفاوت های نیز وجود دارد):
روز اول محرم : مسلم ابن عقيل عليهم السلام
روز دوم محرم : ورود کاروان به کربلا ( وروديه )
روز سوم محرم : حضرت رقيه عليها السلام
روز چهارم محرم : طفلان زينب عليهما السلام
روز چهارم محرم * :  حضرت حر و اصحاب عليهم السلام
روز پنجم محرم : عبدالله ابن الحسن عليهم السلام
روز پنجم محرم * :  حضرت زهیر و اصحاب عليهم السلام
روز ششم محرم : حضرت قاسم ابن الحسن عليه السلام
روز هفتم محرم : حضرت علي اصغر عليه السلام و روضه عطش
روز هشتم محرم : حضرت علي اکبر عليه السلام
روز نهم محرم : روز تاسوعا - حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام
روز دهم محرم : روز عاشورا - حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام - حضرت زينب عليها السلام و شام غريبان
روز يازدهم محرم : حرکت کاروان از کربلا و مصائب شام غريبان
روز دوازدهم محرم : شهادت امام سجاد علیه السلام و ورود کاروان به کوفه
روز سيزدهم محرم : مصائب حضرت امام سجاد عليه السلام و زينب کبري عليها السلام در کوفه و مسير شام
پی نوشت‌‌:
[*]. جامع احادیث شیعه ص ۵۵۶
[1]. جواد محدثى ، فرهنگ عاشورا، ص 312، به نقل از کامل الزیارات ، ص 175.
[2]. «... أنا قتیل العبرة، لا یذکرنی مؤمن إلاّ بکى» بحار الانوار، ج 44، ص 279.
[3]. مرتضى مطهرى ، مجموعه آثار، ج 17، ص 94.
----------------------------------
مطالعه بیشتر در:
https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/ماه-محرم باز کردن / نظر دهید

2019-08-31 17:04:38 Channel photo updated باز کردن / نظر دهید