«نبرد در ومبلی، جشن در لومباردی» فوتبال این صنعت بزرگ و مسحورگ | محمدحسین غیاثی
«نبرد در ومبلی، جشن در لومباردی» فوتبال این صنعت بزرگ و مسحورگر که بشر آفرید تا از عصر بربریت و توحش گذار کند و به جای لشگرکشی‌ها و جنگ‌ها و کشتارها عطش نامیرای ستیزندگی‌ش را با جام‌های گوناگون سیراب نماید. دیشب در میلان ایتالیا در همان میدانی که کشیش‌ها مجسمه‌ای از ناپلئون فاتح را نصب کرده‌اند ملت لومباردی پای می‌کوفتند که سردارانشان در لندن در استادیوم ومبلی وارثان امپراتوری بی‌غروب را درهم شکسته‌اند و فاتحانه به روم باز می‌گردند. اما برای من غرورانگیزتر از هرچیزی این بود که هزاران انسانِ بدون ماسک در کنار هم در ویمبلی ایستاده بودند و سرود می‌خواندند و گلادیاتورها بی‌ترس و واهمه از کرونایی که اکنون ما در موج پنجمش دست‌وپا می‌زنیم در استادیوم می‌جنگیدند. تفاوت ما و انگلستان تفاوت زمین تا آسمان است. ما آسمانیم! در مجلس آنها عده‌ای عوام جمع شده‌اند اما مجلس ما عصاره‌ی فضائل ملت است. آنها چون عوام هستند قدرت را به نخست‌وزیرشان داده‌اند و نخست‌وزیر هم در برابرشان پاسخگوست. عجیب آنکه ملت انگلستان شورای نگهبان ندارند و عوام خودشان نماینده انتخاب می‌کنند و همین نمایندگان نخست‌وزیر را انتخاب می‌کنند. و حتی کار را به چنان وقاحتی کشانده‌اند که اگر نخست‌وزیر دست از پا خطا کند پدرش را درمی‌آورند. کما اینکه درباره‌ی کرونا خطا کرد و هم نزدیک بود خودش را به کشتن دهد و هم کشورش را برباد سپارد. انگلیسی‌ها یک واکسن ساختند به نام آکسفورد- آسترازنیکا. ما هفت واکسن ساخته‌ایم و بر هرکدامشان یک پر سیمرغ افسانه‌ای الصاق کرده‌ایم تا هنگام تزریق 100 درصد افاقه کند. برای همین است که انگلیسی‌ها چون پر سیمرغ نداشتند هرچه واکسن در جهان دیدند و شنیدند پیش‌خرید کردند و نهایتاً فایزرها را به تن ملتشان فرو کردند. همان واکسنی که ما ممنوع اعلام کردیم. بریتانیا پنجمین اقتصاد دنیاست و تولید ناخالص داخلی‌اش پنج برابر ما. می‌خواهد پولش را دور بریزد به خودش مربوط است. ما این کار را نمی‌کنیم. قرار است هرکس در ایران واکسن ساخت بخریم. از هرکسی برای واکسن به خارج رفت یک میلیون تومان عوارض گمرکی بگیریم. هر شرکت خصوصی که واکسن آورد دولا پهنا بفروشد و هر کسی هم توانست قاچاق بیاورد و بزند، پولش نوش جان. این همان مدیریت بی‌نظیر ویدئوکنفرانسی است! کسی نمی‌داند اینگلیس خبیث اساساً وزیر بهداشت دارد یا نه! اما همه‌ی جهان می‌دانند ما یک وزیر بهداشت بی‌نظیر داریم که بقیه‌ی کشورها به او زنگ زده‌اند و خواسته‌اند تا مدیریت شگفت‌انگیز و موفقیت‌آمیزش درباره‌ی کرونا را از طریق ویدئوکنفرانس برای آنها تشریح کند تا آنها بدانند که چگونه می‌توانند اینقدر خوب و بی‌عیب‌ونقص بحران را کنترل کنند. کلا ما یک ملت و کشور ممتاز، بی‌نظیر و همه‌چیز تمامی هستیم که سرامد منطقه‌ی غرب آسیائیم و اخیراً با جنبش اصیل طالبان داریم همسایه می‌شویم تا پوزه‌ی آمریکا را به اتفاق این قوم وحشی، متحجر، قرون وسطایی، و عقب‌مانده به خاک بمالیم! مهم اینها است. خرید و تزریق واکسن و تولید برق و کنترل آبهای زیرزمینی و غیره و غیره امور سطحی و ساده‌ی زمینی است. ما باید به آسمان نگاه کنیم و به افق 1404 که کشور اول منطقه هستیم. 1404 یعنی پایان دولت اول جناب رئیسی.
نویسنده:محمدحسین غیاثی تاریخ انتشار:21 تیرماه 1400
