عصیانگر

2018-07-09 20:51:57 تفاوت بین ایدئولوژی و فلسفه این است که اولی خود را نقد نمی کند. بنابراین نمی تواند با مسائلی که با تفکر ایدئولوژیکی او مخالفت می کنند رابطه ی سمپاتیکی داشته باشد. این مشکل در دین و سیاست حاد است، جایی که مردم با توجه به ماهییت تعهدات خود، خود را در عقاید خودشان حبس کردند و قادر به درک موقعیت های خارج از قفسی که برای خود ساخته اند نیستند. باز کردن / نظر دهید

2018-07-08 19:39:13 ما در فرهنگی زندگی می کنیم که به تندرستی و پیشرفت در زندگی افراد احترام می گذارد. ولی استراتژی های فرهنگ سازی مدرن همواره به سوی سرکوب احساسات ما ختم یافته است. مدیریت وسواسی احساسات عموم موجب آشکار شدن دو حقیقت شده است. اولی آن است که چقدر زندگی مدرن مخرب، غیر قابل تحمل و عمیقا ترسناک است. سپس درک مورد اولی، شما را به حقیقت دوم، یعنی احتمال این که شاید نباید اینگونه می بود سوق می دهد. باز کردن / نظر دهید

2018-07-07 15:08:10 امروزه "فرهنگ" به عنوان یک اصطلاح لوکس دیده می شود، اصطلاحی که مردم تنها به عنوان یک تماشاگر در آن شرکت می کنند ما با شعار هایی مثل: ما کتاب می خوانیم، به موسقی گوش می دهیم، هنر های بقیه را مطالعه و نقد می کنیم، به تئاتر و سینما می رویم دیده هایمان را تحسین می کنیم و غیره خود را توجیح می کنیم. ولی چند نفر از ما تا به حال موسیقی ساختیم یا افکارمان را بر روی کاغذی نوشتیم؟ این سرمایه داری مدرن با علاقه شدیدش به بازدهی هست که افراد را نابود کرده و از آنها برای منافع خودش متخصص ساخته است. باز کردن / نظر دهید

2018-07-01 07:35:44 چه طور می شود یک زن را شکنجه داد؟ باید بدنش را از ذهنش جدا کرد و یا برعکس. برای اینکار باید به صورت فیزیکی بدن او را تحقیر کنی. تجاوز راه سنتی این کار است ولی تنها روش نیست. می توان بدنش را تمسخر کرد، می توان مجبور کرد که سینه هایش را بپوشاند و یا از قاعدگی خود شرمنده شود. می توان او را از بلوغ ترساند از رابطه جنسی ترساند، از پیر شدن ترساند و یا حتی از خوردن و آشامیدن ترساند. به سادگی می توان او را با بدنش تهدید کنید و او خودش را شکنجه خواهد داد. باز کردن / نظر دهید

2018-06-19 03:36:44 هیچ دینی نباید از پیروانش و مخالفینش آزاد تر باشد. باز کردن / نظر دهید

2018-03-06 04:53:29 اگه درک صحیحی از رقابت داشته باشیم به راحتی می توان پی برد که رقابت در انتها باید یک پیروز داشته باشد وگرنه هدف از رقابتی که نمی توان در آن رقیبان را شکست داد چیست؟ قضیه ی "رقابت آزاد" نظام سرمایه داری هم همین است. شاید این قضیه در نبود رکود اقتصادی تا حدی درست باشد اما اگر در حین رکود اقتصادی شما نتوانید با پایین آوردن قیمت کالا یا سرویس خود رقیبانتان را شکست دهید در صدد خریدن آنها می شوید. پس آیا این رقابت "آزاد" چیزی بجز بقای ثروتمند ترین است؟ باز کردن / نظر دهید

2018-02-22 05:07:58 از من می پرسند که آیا فکر می کنم واقعا بتونم تغییری ایجاد کنم؟
نمی دانم، من نمی دانم اعمالم در آینده چه نتایجی خواهد داشت. من فقط با تلاش و امتحان کردن می توانم جواب این سوال را پیدا کنم.
شاید به نظر بیایید اطرافیان شما از وضعییت فعلی خود خوشنود هستند، یا حداقال تصمیم گرفتند که آن را به حال خود رها کنند تا بدتر نشه. اما وقتی راجب زندگی خودتان کاری کنید، حتی اگر به تنهایی، عمل شما در تصمیم گیری های دیگران راجب به زندگی خود تاثیر خواهد گذاشت. برای همین هست که برخی از اعمال افرادی گاهی فراگیر می شود.
این درسته که انقلاب های نسل های پیش موفق به ساخت قلمروی بهشتی بر روی زمین شوند، ولی فقط تصور دنیایی بدون آنها را برای یک لحظه کنید.
آزادی چیزی نیست که در افق دید ما و در آینده منتظر ما باشه؛ بلکه آزادی از تمام لحظه ها در طول تاریخ ساخته شده که مردم بر اساس وجدان خود عمل کردند. باز کردن / نظر دهید

2018-02-22 04:33:44 آزادی انسان ها به اندازه ی دانش خواستن و شجاعت گرفتن آنهاست. باز کردن / نظر دهید

2018-02-21 10:18:40 در میان آنارشیست ها افرادی هستند دوست دارند خود را کمونیست، کالکتویست، فردگرا، فمنیست و ... اغلب، این مسئله تفسیر های مختلفی از کلماتی هست که هویت بنیادی اهداف را مبهم و پنهان می کند؛ گاهی اوقات این فقط مسئله ی نظریه ها و فرضیه هایی است که هر فرد با روش ها مختلف نتایج عملی یکسانی را اثبات می کند. باز کردن / نظر دهید

2018-02-21 10:05:50 اگر انسان ها نمی توانند بدون هیج دولت و اقتداری به خوبی عمل کنند، چه طور می شود با وجود اقتدار و حکومت به درستی عمل آنها اعتماد کرد؟

یا، اگر طبیعت انسان قابل تغییر هست، چرا ما باید به دنبال این باشیم که انسان ها را بجای مسئولیت پذیر مطیع، به جای مستقل، وابسته و به جای شجاع ترسو کنیم؟

یا اگر تفکر این باشد که برخی از مردم همیشه نیاز به یک حکومت خواهند داشت، چگونه می توان اطمینان یافت که افراد درستی در حکومت خواهند بود از آنجایی که بهترین مردم بیشترین دوری را از به دست گرفتن قدرت می کنند در حالی که بدترین آنها بیشترین تشنگی برای قدرت را دارند؟ باز کردن / نظر دهید