سلاطین تکرارند. کودکان مدام تکرار میکنند و ازین طریق است که لذت میبرند. آنها لذت را نه در یافتن موقعیت یا کاری جدید که از طریق «تکرار» تجربه میکنند. البته به مرور زمان برای آدمی لذت بردن به نو کردن تجربهها پیوند میخورد و تکرار کمرنگ میشود.
ما از طریق حفظ خاطرهی یک تجربهی لذتبخش سعی میکنیم فقدان آن را جبران کنیم، مثلا تکرار یادآوری لحظات گذرای یک دیدار، یک بوسه و غیره، اما کودکان همچون انسانهای لذتجو در قلمرویی فراتر از زمان، یک لحظه را نگه میدارند و مدام به آن باز میگردند؛ یعنی تکرار میکنند، میبوسند.
تکرار، شیوهای از هستی و بودن است که همواره در آغاز میماند و آن لحظه را با ترک کردن، تبدیل به خاطره نمیکند. کودکان با نقاشیها، بازیها، حرفها، گریهها، شوخیها و در مجموع بودنی پر از آغاز، همچون فردی دائمالخمر، تکرار میکنند.
از نتایج نظام یادگیری و آموزش، از دست دادن این توانایی برای آنهاست. کودکان به مرور با زمان و حرکت آن آشنا میشوند و هر چند حیاتشان مالامال از روزمرگی میشود اما «تکرار» را از کف میدهند.
-عکس را امروز گرفتم وقتی که در تکرار بچهها، کیرکگور احضار شد.
@AminBozorgiyan