° ‏اگر «دوستی» را به سبب اختلاف نظر سیاسی منتفی کردیم، بیش از | تجربه زیسته l امین بزرگیان

° ‏اگر «دوستی» را به سبب اختلاف نظر سیاسی منتفی کردیم، بیش از دوستی، درک درستی از سیاست نداریم. چندی پیش کسی برای دوستش نوشته بود: «خط قرمز سیاسی من را رد کردی، پس دوستی ما پایان یافت». فارغ از درستی یا نادرستی درک او از آن موضوع سیاسی، او توجه نداشت که دوستی مهم‌ترین و قوی‌ترین معنا از سیاست است.

دوستی یعنی برقراری پیوندی فارغ از مناسبات سلطه. وقتی دوستی شکل می‌گیرد، دو سویه‌ی ارتباط فارغ از پیوندهای خانوادگی، دولتی، ایدئولوژیک و حتی مذهبی رابطه‌ای می‌سازند که رو نه به خدا، پدر یا حاکم که رو به یک «دیگری» برابر دارد. فرد با کسی پیمان می‌بندد که اجباری بر آن ندارد و می‌تواند در خلال آن در برابر رابطه‌ی ارباب و بنده که سازنده‌ی نهادها و ساختارهاست، مقاومت کند. سیاست به معنای رهایی‌بخش آن در «دوستی» ذخیره است.

گسستن پیوند دوستی به سبب اختلاف ‌نظر سیاسی یکی از مهمترین نیازهای نهادهای سلطه برای بازسازی پیوند ارباب و بنده است. آنکه از دوستی دست می‌کشد از «دوستی» دست می‌کشد و این بهترین ارمغان برای خدایگان است.

شاید بپرسید چگونه می‌توان با کسی که حامی شرّ و جلادان است دوستی کرد؟ آیا گسستن پیوند‌های دوستی در این موقعیت، اخلاقی و سیاسی نیست؟ آن‌کس که بعد ایام طولانی دوستی، آن را می‌گسلد یا در گذشته درک درستی از شرّ نداشته یا اکنون، دوستی را با یک اختلاف نظر تباه کرده است. او که پیش از سخن گفتن با دوست درباره یک مشکل، دوستی را دور می‌اندازد این استعداد را دارد که با «دوستی» هر کاری کند؛ او عملاً در منطقه‌ی سلطه سکونت گزیده است.
@AminBozorgiyan