مدتها پیش دوستی داشتم که رفقاتمون سالها اعتبارش بود اوضاع روان | آرا مــُ ـقرار
مدتها پیش دوستی داشتم که رفقاتمون سالها اعتبارش بود اوضاع روانی خیلی بدی داشت و دلش می خواست کمکش کنم به حدی بد که خودکشی راه انتخابیش بود. مدتی گذشت و اندازه ی سهمم کمک بودم و بهتر شد کم کم ازدواج کرد و به همون سرعت ارتباطش با من قطع شد جوری که الان هیچ خبری از احوالش ندارم اما قطعا باید خوب باشه. وقتی بقیه فهمیدن گفتن دختر خاک تو سرت که انقدر انرژی گذاشتی تهش چیشد یه تف توی صورتت نکرد. لبخند زدم رد شدم. حالا توی زندگیم آدمایی دارم که همه ی تلاششون خوب بودن حالمه حتی اگه نتونن هیچ کاری بکنن. چیو می خوام بگم؟ اینکه برای هر کارت توی دنیا چرتکه ننداز تو همونی باش که قلبت می گه بی منت، بی قید و شرط. همیشه نیاز نیست حساب و کتاب دستت باشه مطمئن باش توی دنیا هیچ احوالی گم نمیشه. فقط خیره به دستای صاحب آسمون بمون اون می دونه کجا قلبت آدما سنگین میشه اون می دونه کجا وقتی با صورت داری زمین می خوری تو رو محکم بگیره. من دیدم. دلت قرص رفیق. «پریسا خان بیگی»
