این اعجاز چای خانه مادربزرگ چیه؟ عطرش ... طعمش ... چرا بهشتیه | آرام جان
این اعجاز چای خانه مادربزرگ چیه؟ عطرش ... طعمش ... چرا بهشتیه !؟ یادش به خیر . خدا رحمتش کنه یه سیده خانومی همسایه مادرم بود که من یه جورایی پسرش بودم . صداش میکردیم زن آقا . همسرش هم سید بود که سالها قبل فوت شده بود و آقا صداش میکردن و همسرش رو زن آقا . خونش دو سه تا خونه با ما فاصله داشت . صورت مهربون ، خنده های بم و ... عینک بزرگ و زره بینی داشت و همیشه تمیز و براق . چقدر این خانوم مهربون بود ! گاهی میومد خونمون و ساعتی رو با مادرم گپ میزد و میرفت . گاهی هم مادرم میرفت بهش سر میزد . سماور خوشگل نفتی و سینی زیرش و استکانای کوچیک تو سینی و اون چای خوشرنگ و معطری که وقتی اونجا بودم برام میریخت و ... واقعا تو این زندگی چه کسایی رو از دست دادیم که هیچ وقت هیچ کس و هیچ چیزی جایگزینشون نمیشه ! چقد دلم براش یهویی تنگ شد .
