داستان کار میدانی، 1 نشستهای «داستان کار میدانی» اختصاص دار | آکادمی مردمشناسی
داستان کار میدانی، 1
نشستهای «داستان کار میدانی» اختصاص دارد به سخنرانی مردمنگارهای جوانی که در حال انجام پروژهای میدانی هستند یا به تازگی آن را به اتمام رساندهاند. هدف این نشستها آن است تا جنبههای مختلف انجام کار میدانی در یک پروژه بهطور ملموس توضیح داده شود، از جمله رابطهی بین پژوهشگر میدانیکار و مردمان مورد مطالعه، انتخاب سایت میدانی، شیوهی ورود به میدان، اقامت در میان بومیان، ادغام شدن در زندگی روزانه، نحوهی اجرای تکنیکهای گردآوری دادهها مثل مشاهدهی مشارکتآمیز، یادداشتبرداریهای روزانه، استفاده از مطلعین کلیدی، و برقراری روابط صمیمانه. همچنین، میخواهیم چالشهای اخلاقی و سیاسی که معمولاً میدانیکارها با آنها درگیرند نیز مورد بحث قرار گیرد، از جمله هویت پژوهشگر و بومیان، راستگویی، رازداری، مداخله، و موضع دانشمند یا دوست. سخنرانها جهت امکان تجسم حیات اجتماعی و فرهنگی مردمان مورد مطالعه و انتقال احساس زندگی آنها به حضار، بحثهای خود را همراه خواهند کرد با قطعاتی از یادداشتهای میدانی، عکسها، و فیلمها. در نشست اول از سلسله نشستهای داستان کار میدانی، اصغر ایزدی جیران، استادیار مردمشناسی و مدیر هسته پژوهشی مردمشناسی فرهنگی دانشگاه تبریز، در مورد تجربهی پژوهش میدانیاش در میان مردمان گلهدار و کوچروی تَرَکَمه در شمال غرب ایران صحبت خواهد کرد. ایزدی جیران طی نُه سال گذشته، از 1391، بهطور دورهای برای مطالعهی موضوعات و مسائل مختلف در اجتماعات ییلاقی و قشلاقی طایفهی ترکمه زندگی کرده است. او در این نشست، بحثهایش را بهطور عمده بر دو سفر میدانی اخیرش در فروردین و مرداد 1400 متمرکز خواهد کرد. نیمی از این نشستهای دوساعته در اختیار سخنران بوده و نیم دیگر به بحثها و پرسشهای حضار واگذار خواهد شد.