اشعار ماندگار

2023-07-03 09:37:47 @AShaarMandgar

دل در ازل آمد آشیان غم تو
جان تا به ابد بود مکان غم تو

من جان و دل خویش از آن دارم دوست
کین داغ تو دارد آن نشان غم تو

#مهستی_گنجوی
- رباعی شمارۀ ۱۵۷ باز کردن / نظر دهید

2023-07-02 10:20:41 ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی
زیرا به ادب یابی آن چیز که می‌گویی

حاشا که چنان سودا یابند بدین صفرا
هیهات چنان رویی یابند به بی‌رویی

در عین نظر بنشین چون مردمک دیده
در خویش بجو ای دل آن چیز که می‌جویی

بگریز ز همسایه گر سایه نمی‌خواهی
در خود منگر زیرا در دیده خود مویی

گر غرقه دریایی این خاک چه پیمایی
ور بر لب دریایی چون روی نمی‌شویی

#مولانا
- غزل شمارهٔ ۲۶۲۰

@AShaarMandgar باز کردن / نظر دهید

2023-07-02 10:18:39 @AShaarMandgar

آنی که وجود و عدمت اوست همه
سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه

تو دیده نداری که باو درنگری
ورنی که ز سر تا قدمت اوست همه

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۵ باز کردن / نظر دهید

2023-07-01 09:47:32 هان ای تن خاکی سخن از خاک مگو
جز قصهٔ آن آینهٔ پاک مگو

از خالق افلاک درونت صفتی است
جز از صفت خالق افلاک مگو

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۹ باز کردن / نظر دهید

2023-07-01 09:30:37 @AShaarMandgar

نی هرکه کند رقص و جهد بالا او
در فقر بود گزیده و والا او

مسجود ملک تا نشود چون آدم
عالم نشود به عالم اسما او

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۸ باز کردن / نظر دهید

2023-06-30 09:32:33 تن فداکن تا همه تن جان شوی
جان رها کن تا همه جانان شوی

گرد این و آن چه می گردی مدام
این و آن را مان که این و آن شوی

ترک کرمان کن به مصر جان خرام
تا به کی سرگشتهٔ کرمان شوی

ماه ماهانی ببین ای نور چشم
آن او باشی چو با ماهان شوی

گنج او در کنج این ویران نهاد
گنج او یابی اگر ویران شوی

عید قربان است جان را کن فدا
عید خوش یابی اگر قربان شوی

جامع قرآن بخوانی حرف حرف
گر چو سید جامع قرآن شوی

#شاه_نعمت_الله_ولی
- غزل شمارهٔ ۱۵۵۲

@AShaarMandgar باز کردن / نظر دهید

2023-06-30 09:30:34 @AShaarMandgar

عشقست که کیمیای شرقست در او
ابریست که صد هزار برقست در او

در باطن من ز فر او دریائیست
کاین جملهٔ کاینات غرقست در او

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۴ باز کردن / نظر دهید

2023-06-29 09:35:57 گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم

زهد رندان نوآموخته راهی بدهیست
من که بدنام جهانم چه صلاح اندیشم

شاه شوریده سران خوان من بی‌سامان را
زان که در کم خردی از همه عالم بیشم

بر جبین نقش کن از خون دل من خالی
تا بدانند که قربان تو کافرکیشم

اعتقادی بنما و بگذر بهر خدا
تا در این خرقه ندانی که چه نادرویشم

شعر خونبار من ای باد بدان یار رسان
که ز مژگان سیه بر رگ جان زد نیشم

من اگر باده خورم ور نه چه کارم با کس
حافظ راز خود و عارف وقت خویشم

#حافظ
- غزل شمارهٔ ۳۴۱

@ghaz2020 باز کردن / نظر دهید

2023-06-29 09:35:34 @AShaarMandgar

در کوی خیال خود چه میپوئی تو
وین دیده به خون دل چه میشوئی تو

از فرق سرت تا به قدم حق دارد
ای بیخبر از خویش چه میجوئی تو

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۶ باز کردن / نظر دهید

2023-06-28 09:33:11 در آتش خویش چون دمی جوش کنم
خواهم که دمی ترا فراموش کنم

گیرم جانی که عقل بیهوش کند
در جام درآئی و ترا نوش کنم

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۵ باز کردن / نظر دهید