گسلی که بین مان بود سال ها پیش تن مان را لرزاند و پس لرزه های | آذین جهاندیده
گسلی که بین مان بود سال ها پیش تن مان را لرزاند و پس لرزه هایش هر روز بر چهارستون عشقمان ترَکی تازه رویاند از کنج اتاق تا نزدیکای پنجره کوه ها و اقیانوس ها صف کشیده اند هیچ کس نمی داند عقاب تنها چندبار به دور جهان میچرخد تا مسیر آسمان را پیدا کند... کران دستهایت را به بالهایم برسان... این پرنده نفس بریده تر از آنست که بی هوایت پربزند...!
