شافعی کورد....
عبدالکریم فرزند محمد فرزند عبدالفتاح متخلص به "نامی" و مشهور به "مدرّس" در ربیع الاول 1323 ه.ق مطابق با 1905 میلادی در روستای "تکیه" نزدیک مرکز ناحیه "خورمال" در استان سلیمانیه عراق چشم به جهان گشود.
در سال 1331 ه. ق تحصیل علم را در مدارس سنتی کردستان آغاز و سرانجام در سن 20 سالگی در سال 1343 ه.ق در محضر شیخ عمر ابن القره داغی موفق به دریافت درجه افتاء و تدریس شد.
بنا به امر مرشدش حضرت شیخ علاء الدین نقشبندی به "ازهر" کردستان [مدرسه و خانقاه بیاره] نقل مکان ڪرد. مدت 25 سال در آنجا به امر تدریس مشغول شد و در این مدت بیش از 40 نفر در محضر وی اجازه افتاء و تدریس دریافت نمودند. سپس در کرکوک، سلیمانیه و بغداد به امر تدریس اشتغال ورزید.
83 اثر مهم علمی به زبان های کردی، عربی و فارسی تالیف نموده است. در 8 شهریور 1385 شمسی [2005 م] در سن صد سالگی دعوت حق را لبیک گفت و در جوار حضرت شیخ عبدالقادر گیلانی در بغداد مدفون گشت.
نصب گنبد بر روی آرامگاه علامه کبیر، شافعی زمان، ماموستا ملا عبدالکریم مدرس بیاره، اعلی الله مقامه
