دوستم داشته باش بادها دلتنگند دست ها بیهوده چشما بی رنگند دوس | به رسم یادگار♪
دوستم داشته باش بادها دلتنگند دست ها بیهوده چشما بی رنگند دوستم داشته باش شهرها می لرزند برگ ها می سوزند یادها می گَندند باز شو تا پرواز سبز باش از آواز آشتی کن با رنگ عشق بازی با ساز دوستم داشته باش عطرها در راهند دوستت دارم ها آه، چه کوتاهند دوستت خواهم داشت بیشتر از باران گرمتر از لبخند داغ چون تابستان دوستت خواهم داشت شادتر خواهم شد ناب تر، روشن تر بار وَر خواهم شد دوستم داشته باش برگ را باور کن آفتابی تر شو باغ را از بَر کن خواب دیدم در خواب آب آبی تر بود روز پُر سوز نبود زخم شرم آور بود خواب دیدم در تو رود از تب می سوخت نور گیسو می بافت باغچه گل می دوخت دوستم داشته باش عطرها در راهند دوستت دارم ها آه، چه کوتاهند
