شکر ايزد را که ديدم روی تو يافتم ناگه رهی من سوی تو چشم گريانم ز گريه کُند بود يافت نور از نرگس جادوی تو بس بگفتم کو وصال و کو نجاح برد اين کو کو مرا در کوی تو از لب اقبال و دولت بوسه يافت اين لبان خشکِ مدحت گوی تو تير غم را اسپری مانع نبود جز زره هايی که دارد موی تو آسمان جاهی که او شد فرش تو شيرمردی کو شود آهوی تو شاد بختی که غم تو قوت اوست پهلوانی کو فتد پهلوی تو جست و جويی در دلم انداختی تا ز جست و جو روم در جوی تو خاک را هايی و هويی کی بدی گر نبودی جذب های و هوی تو آب دريا تا به کعب آيد ورا کو بيابد بوسه بر زانوی تو بسکه تا هر کس رود بر طبع خويش جمله خلقان را نباشد خوی #مولانا @BeRasme_Yadegar 852 views17:25
