چرا «بامداد خمار» به روایت آبیار تماشایی می‌شود؟روزنامه آرمان امروز نوشت: رمان «بامداد خمار» نوشته فتانه حاج سیدجوادی (پروین) اولین بار در سال ۱۳۷۴ منتشر شد و نزدیک به یک دهه، بیش از ۳۰۰ هزار نسخه از آن فروش رفت.
چندی است خبر آمده، یک «بانو» آستین بالا زده تا از دل یکی از پدیده‌های فرهنگی دهه هفتاد، یعنی «بامداد خمار»، یک سریال بیرون بکشد: «نرگس آبیار».
می‌توان انتظار داشت، که آبیار، با مهارت خود در فیلمسازی که آن را «تثبیت» کرده و با خلاقیت هنری که آن را به «اثبات» رسانده، رمان محبوب را اصطلاحا «مال خود» کند؛ به این معنی که «بامداد خمار»ی که بسازد، صرفا تصویرگر رمان نخواهد بود و «ارزش افزوده» سینمایی به سبک آبیار را در خود خواهد داشت.
چنان که استاد تقوایی، رمان مرحوم پزشکزاد را «مال خود» کرد و «دایی‌جان ناپلئون» به روایت تقوایی را ماندگار کرد. یا استاد مهرجویی، مهر خود را بر «عزاداران بیل» و «آشغالدونی» ساعدی زد و «گاو» و «دایره مینا» را به گنجینه سینمایی ایران اضافه کرد.
الغرض، «بامداد خمار به روایت آبیار» قطعا دیدنی خواهد بود.
متن کامل گزارش B2n.ir/x10042
بیداری ملت @bidari_com
