اول باید وایسی ازون هیجان و کشش اول رابطه رد شی؛ از اون همه چی | کافه پاراگراف
اول باید وایسی ازون هیجان و کشش اول رابطه رد شی؛ از اون همه چی نایس بودنا؛ از اون «ما هیچوقت دعوا نمیکنیما»؛ از اون «اون هیچوقت همچین رفتاری نمیکنه» ها؛ اونجا که همه چیزهای نگفته تموم شده و هنوز میخوای با این آدم حرف بزنی. اونجا که بزرگترین دعواها رو کردی و هنوز میخوای صدای این آدمو بشنوی. اونجا که رفتارش و رفتارت یهو شوکه‌ت میکنه و حاضری صبوری کنی و تعدیل کنی همه چیو و هزارتا خوبی دیگه‌ش برات چشمگیرتره. اونجا که هیجان و گرمای کورکننده تموم میشه و جاشو خواستنِ آرومِ همیشگی میگیره. که میدونی یه وقتا ممکنه حوصله همو نداشته باشید و حتی نخوای ببینیش، اما میخوای که باشه. اونجا که دیدی و پذیرفتی و هنوز مصممی به ادامه؛ اونجا فکر کنم تازه، تااازه میشه به ازدواج فکر کرد.
