2024-05-07 18:17:39
یک زن هیچوقت کامل به دنیا نمیاد،
قوی نمیشه، مستقل به بار نمیاد.
یک شبِ فولاد اب دیده نمیشه.
سرد و گرم چشیده نمیشه،
واسه بُردهاش کمین نمیکنه و آرزوهاش رو با دستاش نمیسازه.
به دنیا میاد یاد میگیره زن بودن رو.
به دنیا میاد یاد میگیره قوی بودن رو.
به دنیا میاد یاد میگیره سخت جان بودن با تنِ ظریفش رو.
به دنیا میاد یاد میگیره شکننده بودن در عین محکم موندش رو.
به دنیا میاد یاد میگیره که اجازه نده کسی دیوار زندگیش رو بسازه تا چم و خم‌ش رو بلد شه و بدونه کدوم آجر رو بیرون بکشه تا یهو فرو بریزه.
به دنیا میاد شکست بخوره تا واسه بُردش بیشتر بدوه.
به دنیا میاد که ببازه تا بدونه زمین خوردن چه دردی داره.
به دنیا میاد زخمی بشه تا بفهمه درد کشیدن در عین تنهایی چه طمیه.
به دنیا میاد رویا بچینه به گِل بشینه، دوباره از نو بکاره.
یک زن یاد میگیره از یک جایی دیگه فرار نکنه جلوی همه بی قراریا،
چشم‌تو چشم‌ِ همه محدودیت ها،
شونه به شونه همه نتونست‌ها بایسته،
با هرچیزی که ساخته و ویران شده روبه رو بشه و دوباره خشت به خشت بسازه
@Caption فرگل مشتاقی
12.7K views15:17
C
