«استخوان ها و همه چیز» آخرین همکاری تیموتی شالامی و لوکا گوادانینو بعد از فیلم موفق «مرا با نامت صدا کن Call me by your name» است که روایت یک دختر جوان با بازی تیلور راسل است که در دهه 1980 به همراه پسری به نام لی (شالامی)رو به آدم خواری می‌آورد. این فیلم در حال حاضر امتیاز 74 از صد را در راتن تومیتوز بر اساس 12 نقد دارد. با اینکه فضای فیلم خیلی مورد توجه منتقدان قرار نگرفت اما بازی‌های فیلم مخصوصا شالامی و تایلور مورد توجه منتقدان قرار گرفته
جوردن ریمی نویسنده سایت ورلد اف ریل نوشت:«فکر کنم تیمتوی بتواند با این فیلم وارد مسابقه فصل جایزه برای بهترین بازیگر مرد شود. امسال این بخش جوایز کمی ضعیف است و شالامی در حال گرفتن بهترین نقدهای تاریخ کارنامه خود است.»
لی مارشال منتقد اسکرین دیلی هم نوشت:« انتخاب درست و دقیق زوج تایلور راسل ستاره در حال رشد و تیموتی شالامی یک ستاره کامل سینما در نقش دو آدم عجیب در میانه آمریکا، این فیلم را به یک اثر جاده‌ای رمانتیک و وسترن بدل می‌کند.»
ریچارد داسون ونیتی فیر هم در ستایش بازی شالامی نوشت:«وقتی با شخصیت لی، یک آواره لاغر که توسط بازیگر محبوب گودانینو، تیموتی شلمی آشنا می‌شویم، با آن چشمان سیاه و انتخاب های لباس عجیبش، خیلی سخت است که به عنوان یک انسان که می‌توانید خوراک او شوید، توسط او طلسم نشوید.»
لیلا لطیف منتقد ایندی وایر با دادن امتیاز A- هم درباره این فیلم نوشته:«شالامی جذاب و اغواگر است اما تایلور راسل ستاره جدید این عاشقانه آدم‌خواری است، شاید این فیلم بتواند از تیلور راسل یک ستاره بسازد چنان که «مرا با نامت صدا کند» از شالامی ستاره ساخت. اگر اینطور شود، نشانه‌ای است از توانایی بالای گوادانینو در انتخاب بازیگر است. «استخوان‌ها و همه چیز» اساسا فیلمی است که به طرز زیبایی نابود کننده است و عشق تراژیکی در آن وجود دارد.»
اما اوئن گلیبرمن چندان با فیلم ارتباط برقرار نکرد و نوشت:« فیلم تمام ادا و اصول معمول گوادانینو را دارد، ولی یکی از بی‌عمق‌ترین و خالی‌ترین فیلمهای جاده‌ای است که به حافظه می‌آید. فیلم دو ساعت و ده دقیقه است و با اینکه قصه در 1988 اتفاق می‌افتد تقریبا هیچ اتفاقی در آن نمی‌افتد.»
