بوطیقای شهر (108) پیرسانسو برگردان ناصر فکوهی و زهره دودانگه | فرهنگ و نظریه اجتماعی
بوطیقای شهر (108)
پیرسانسو برگردان ناصر فکوهی و زهره دودانگه
این توصیف اگر پایه و اساسی داشته باشد برای ما نکاتی دربارۀ شاعرانۀ فضای شهری روشن می‌کند. نخست آنکه تصاویر هرگز یا تقریبا هرگز به صورتی دقیق و موبه‌مو با یکدیگر پیوند نمی‌خورند. تراس بیسترو نیست که بیشترین شباهت را به یک تراس یک کافه دارد (مشتری‌های بیسترو پیشخوان بیسترو را ترجیح می‌دهند)، بلکه چنین شباهتی را پلاتفرم (صحنۀ) یک اتوبوس می‌توان دید. این جاست که [اتوبوس] به بهترین شکل پندارۀ بازنمایی-نمایش کافه را به تحقق می‌رساند. سپس، تقابل‌های خیالین...
