پیامبر اکرم(ص) درباره اهمیت این موضوع میفرمایند: "همه چیز مسلمان، از مال، آبرو و خونش بر مسلمان دیگر حرام است. هرگاه مومن برادر دینی خود را متهم نماید، ایمان او آب میشود و از بین میرود همان طوری که نمک در آب حل میشود و از بین میرود".
امام صادق(ع) نیز در جایی به نقل از رسول خدا فرمودند، خداوند تبارک و تعالی امر کرده است: "هر کس دوستی از دوستان مرا خوار کند، در کمین جنگ با من نشسته است".
در حدیث دیگری از پیامبر اسلام(ص)آمده است که فرمودند: "وقتی پروردگارم عزَّوجلّ مرا بالا برد(در معراج) به قومی گذشتم که ناخنهای مسین داشتند و صورت و سینه خویش را میخراشیدند، گفتم ای جبرئیل اینها چه کسانی هستند؟ گفت: اینان آن کسانیاند که گوشت مردم خورند و از عرض و آبرویشان سخن کنند".
در حدیثی دیگر امام صادق علیه السلام میفرمایند: المومن اعظم حرمة من الکعبه
حرمت مومن از حرمت کعبه بالاتر است
- ریختن آبروی مومن گناهش بیشتر از تخریب خانه خدا