سخنی با دوستان (پارت نخست) سال ۱۴۰۱ رو بدون‌شک باید سال تاجگذ | ♾ سهام بانک دی ♾
سخنی با دوستان (پارت نخست)
سال ۱۴۰۱ رو بدون‌شک باید سال تاجگذاری سرمایه‌گذاریِ غیرمستقیم دونست: صدرنشینیِ صندوق‌های سهامی از منظر ارزش معاملات در بین تمامیِ صنایع بورسی در ایام پایانیِ سال (با اختلاف فاحش، نسبت به رتبه‌های بعدی) + کسب میانگین بازدهیِ سالانۀ ۶۱ درصدیِ پنج صندوق مطرح مارکت (آگاس، اطلس، سرو، کاریس و آساس) در برابر عملکرد ۴۳ درصدیِ شاخص کل + تنوع روزافزونِ ابزارهای نوین سرمایه‌گذاری (اهرمی، فراصندوق، بخشی، تضمین اصل‌سرمایه، چندکالائی، و املاک و مستغلات)، در کنار رشد ۵۰ درصدیِ تعداد صندوق‌های سهامیِ ETF تنها در طی یکسال؛
فعالیت کانال رو با رویکرد کلیِ «دیده‌بان سرمایه‌گذاریِ غیرمستقیم در ایران» در شرایطی آغاز کردیم که حتی صندوق‌های معتبر مارکت هم تا صف فروش پیش می‌رفتن و بعضاً حباب‌های دورقمی شکل می‌گرفت؛ باعث خرسندی‌اه که این روزها عمومِ سهامداران با مفاهیم بیسیک سرمایه‌گذاریِ غیرمستقیم آشنائی دارن و فضای کلیِ مارکت هم روز به روز داره رقابتی‌تر می‌شه (با اقداماتی از قبیل حذف کارمزد کارگزاری برای برخی از صندوق‌های نقدشوندۀ مارکت)؛ رشد خیره‌کنندۀ مارکت‌کپِ صندوق‌های سهامی در طی سالهای اخیر (آگاس، ابتدای ۱۳۹۸ زیر ۲۰ میلیارد تومان، در حال‌حاضر: ۲.۷ همت!)، به‌تنهائی تبدیل‌شدن سرمایه‌گذاریِ غیرمستقیم، به ترند اصلیِ مارکت رو نشون می‌ده؛
باید تأکید کنیم که صندوق‌ها با سرعت برق‌آسا در حال بلعیدن اقتصاد جهانی هستن، و توسعۀ شتابان ابزارهای نوین سرمایه‌گذاری در حوزۀ سرمایه‌گذاریِ غیرمستقیم کماکان میل به توقف نداره؛ کافیه به این نکته اشاره کنیم که بیش از ۳۰ درصد از ارزش معاملات بازار سهام آمریکا، به صندوق‌ها اختصاص پیدا کرده؛ دوستان در نظر داشته‌باشید که اقتصاد ایزولۀ ایران، در عمل حکم عرضه‌اولیه رو برای سرمایه‌های خارجی داره، و هر نوع گشایش معنی‌دار و پایدار در حوزۀ تجارت جهانی، باعث می‌شه بازار سهام ایران مقصد دلارهای عربی و غربی باشه؛ در این‌خصوص می‌شه مشخصاً به صندوق‌های بین‌الملل (1) اشاره داشت، که در کمین اقتصادهای نوظهور (2) هستن، و در سالهای اخیر با رویکرد تنوع‌بخشی به پورتفوی سرمایه‌گذاری، توجه ویژه به اقتصاد حوزۀ آسیا نشون داده‌ان؛
انتشار وصیت‌نامۀ موفق‌ترین سرمایه‌گذار تاریخ بازار سهام (وارن بافت) در سال ۲۰۱۳، مبنی بر اختصاص ۹۰ درصد از پورتفوی سهامی به صندوق‌های سهامی (با تمرکز ویژه بر صندوق‌های شاخصی)، خبری شوکه‌کننده برای فعالین بازار سهام محسوب می‌شد؛ این‌توصیه که بعدها به قانون ۹۰/۱۰ بافت شناخته شد (۹۰ درصد صندوق سهامی، ۱۰ درصد درآمد ثابت)، توسط تیمی از پژوهشگران اسپانیائی مورد بررسی قرار گرفت: شبیه‌سازیِ قانون بافت از ابتدای ۱۹۰۰، از برتریِ خیره‌کنندۀ این استراتژی بر دیگر توصیه‌های رایج سرمایه‌گذاریِ بلندمدت (من‌جمله، قانون صد: درصد سهام در سبد سرمایه‌گذاریِ سهامی، برابر با ۱۰۰ منهای سن فرد؛ با این‌توجیه که با گذشت سن، ریسک‌پذیریِ سرمایه‌گذار کاهش پیدا می‌کنه و نیاز به منابع درآمد ثابت بیشتر می‌شه)، حکایت داشت؛ گفتنی‌اه که بخش چشمگیری از طرح‌های بازنشستگیِ آمریکا هم معطوف به سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سهامی شده.
مطالعۀ پارت دوم
———
1. International ETFs
2. Emerging Markets
