سهیل ۲۱ سال سن دارد. پدر او یکی از مسئولین، و از رانت خورانِ م | ♾Delirium♾

سهیل ۲۱ سال سن دارد.
پدر او یکی از مسئولین، و از رانت خورانِ ماهر تهران است.
او هر روز با پورشه ای که پدرش برای تولدش خریده، به دور دور در خیابان های تجریش میرود.
کارِ او صبح تا شب استوری گذاشتن از غذا ها و دخترانِ تخم فِیسی که دورِ او را احاطه کرده اند است.
سهیل به باشگاه میرود و سگِ پا کوتاه دارد.
او در مهمانی ها شلوارِ کوتاه و کالج به همراه یک پیرهن تنگ و یک پاپیون میپوشد و احساس خوشتیپی میکند، اما در اصل شبیه توله سگ های اشرافی شده.
در تمامیِ عکس های اینستاگرام او یک دختر همیشه وجود دارد، که اکثرا او را بغل کرده و یک پایش را مانند فلامینگو بالا داده است.
کپشن پست های اینستاگرامی سهیل اکثرا 《 زیدت آرزوشه با من باشه》《 دورم پر از در و دافه》《به من میگن جانی سینز تهران》و امثالهم است. او گمان میکند تمامی دختران او را بخاطر خوشتیپی و قیافه اش میخواهند، اما در حقیقت این دختران صرفا بخاطر پول و ماشین با او میخوابند، نه قیافه ی کیری اَش.
سهیل با وجودِ پدرِ دزد و جاکِشَش به این مقام رسیده، ولی جوری رفتار میکند که انگار تمام ۲۱ سال عمر خود را کار کرده است.
دخترانی که اطراف سهیل هستند و او را گوهِ خاصی می‌پندارند همگی هَوَل بوده، و اکثرا از گوز پلنگانِ اینستاگرامی اند.
تمام دغدغه و مشکل سهیل، کیر شدن توسط داف هایش است.
دو روزِ دیگر سهیل با نداشتن هیچ دانش و استعدادی رییس یکی از ادارات میشود.
ایران، بهشتِ سهیل هاست، بهشتِ پولدار ها.