• بگذار دوستت بدارم تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم رهایی یابم ت | دَّوّ خَِـَّ℘طِّـٖٖـۘۘـُِ شَِـُّ℘ـعـٖٖـۘۘـرُِ
•
بگذار دوستت بدارم تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم رهایی یابم تا از روزگار زشتی و تاریکی برَهَم بگذار دمی، در بسترِ دستانت بیارامم. ای شیرین‌ترین آفریده‌ها! با عشق می‌توانم هندسه‌ی جهان را دگرگون کنم، می‌توانم در برابرِ این پریشانی تاب آورم...
