نقدی آسیبشناسانه بر کارکرد شوراها در مراکز دانشگاهی و اداری؛ | پویش ملی دوباره دانشگاه
نقدی آسیبشناسانه بر کارکرد شوراها در مراکز دانشگاهی و اداری؛ شوراهای ضدّمشورت!
وحید احسانی عصر ایران (پنجشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۱)
«شورا، مشورت و تصمیمگیریِ مشارکتی» بهنوعی درمقابل «تصمیمگیری متمرکز و بالابهپایین» قرار میگیرد. اگر فهرست شوراهای متعدّد و متنوّعی را که در سطوح مختلف کشور وجود دارند به یک ناظر بیرونی نشان دهیم، احتمالاً چنین برداشت میکند که در ایران فرایند تصمیمگیری کاملاً مشارکتی و غیرمتمرکز است، یعنی تصمیمها از دل گفتگو میان بخشها، جریانها و گروههای مختلف جامعه بیرون میآیند و برآیند تمام دیدگاهها و سلائق موجود هستند.
به عبارت دیگر، چنین به نظر میرسد که در این کشور، اصولاً ساختار بهگونهای تنظیم شده است که «رئیسها» و «رئیسترها» امکان تحمیل نظر و تصمیم خود را ندارند بلکه نقش آنها در تصمیمسازی بهگونهای تعریف شده است که مجبورند دیدگاههای مختلف را دریافت و لحاظ کنند.
آیا در عمل واقعاً چنین است؟!
بهنظرم پاسخ منفی است. برای دفاع از این ادّعا، ساختار شوراها را مرور و از تجربۀ حضورم در معدودی از شوراهای سطوح گوناگون (سازمانی، شهرستانی و استانی و در دولتهای مختلف) نیز استفاده کردهام.
از آنجا که در حیطۀ فرهنگ فعالیت دارم، مثالها و مصداقهایی که بیان کردهام عمدتاً به شوراهای فرهنگی مربوطند امّا اصل موضوع عمومیت دارد.
در این یادداشت نشان داده شده است که شوراهای تعبیهشده در ساختار اداری ما معمولاً «ضدّمشورت»، «ضدّتخصص»، «ضدّچابکی» و «ضدّ واقعبینی» هستند. برای کارآمدشدن شوراها و جلب اعتماد متخصصان و ذینفعان به آنها، چند پیشنهاد عملیاتی نیز ارائه شده است.
زیرعنوانهای یادداشت:
۱. ساختار شوراها ۲. ظرفیت شوراها ۳. محتوای شوراها ۴. چه باید کرد؟ ۵. تجربهای مثبت (امیدبخش) از تعامل با یک شورا
متن کامل: شوارهای ضدّمشورت!
پویش ملی دوباره دانشگاه با هدف اصلاح روالهای حاکم بر سیاستهای وزارت علوم حرکت خود را آغاز کرده است. در این مسیر به همراهی تمامی شما دانشگاهیان دغدغهمند نیازمندیم. https://t.me/dobarehdaneshgah