2021-12-23 00:44:51
سلام
گروه های مختلف روندهای متفاوتی را در نقطه جوش و ذوب نشان می دهند.
۱-برای گروه های 1 و 2، با حرکت به سمت پایین گروه، نقطه جوش و ذوب کاهش می یابد.
۲-برای فلزات واسطه، نقطه جوش و ذوب بیشتر با حرکت به سمت پایین گروه افزایش می یابد
۳-اما برای خانواده روی کاهش می یابد.
۴-در عناصر گروه اصلی، خانواده‌های بور و کربن (گروه‌های 13 و 14) با حرکت به سمت پایین گروه، نقطه جوش و ذوب خود را کاهش می‌دهند
۵-خانواده‌های نیتروژن، اکسیژن و فلوئور (گروه‌های 15، 16 و 17) تمایل دارند در هر دو افزایش یابد.
۶- گازهای نجیب (گروه 18) نقطه جوش و ذوب خود را در گروه کاهش می دهند.
اما توجیه آن
این پدیده ها را می توان در رابطه با انواع نیروهایی که عناصر را در کنار هم نگه می دارند درک کرد.
۱-برای گونه‌های فلزی، برهم‌کنش پیوند فلزی (اشتراک‌گذاری الکترون) با بزرگ‌تر شدن عناصر (به سمت پایین جدول) دشوارتر می‌شود و باعث می‌شود نیروهایی که آنها را در کنار هم نگه می‌دارند ضعیف‌تر شوند.
اما توجه کنیم که در واسطه ها از بالا به پایین شعاع به دلیل انقباض لانتانیدی افزایش چندانی ندارد و بنابراین قدرت پیوند فلزی در اغلب موارد افزایش می یابد
در ردیف های واسطه مانند ردیف اول، تعداد الکترون های جفت نشده از Sc به Cr افزایش می یابد و سپس کاهش می یابد. بنابراین استحکام پیوندهای فلزی و نقطه ذوب و جوش از Sc به کروم افزایش یافته و سپس کاهش می یابد.
کریمی
1.6K views21:44
ش
