براي مردي كه صدايش براي هميشه در گوش تاريخ پيچيده است @drpeyv | دکتر علی اصغر پیوندی
براي مردي كه صدايش براي هميشه در گوش تاريخ پيچيده است
@drpeyvandi
ببار از دیده، دامن دامن ای اشک/ که غم زد آتشم در خرمن ای اشک/که بر این آتشم آبی فشانم/ چو خشکیدی تو در چشم من ای اشک/ دریغا ای دریغا ای دریغا/خدایی سایه ای رفت از سَرِ ما...
فقط یک جمله کافی بود تا بغضی تلخ تمام ایران را فرابگیرد، چشم ها سرخ شود و تا روزها بعد خیس بماند، از کوچک و بزرگ، زن و مرد و پیر و جوان، و حتی در و دیوار سراسر سیاه پوش شود و تا مدت ها عزادار بماند؛ و جمعیت، بی تاب از دست دادن عزیزش، از گوشه گوشه ایران عازم پایتخت شود. فقط یک جمله کافی بود. جمله ای که حیاتی با صدایی لرزان در رادیو گفته بود: "روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان، امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست". مردم می آمدند تا با مردی وداع و تجدید بیعت کنند که حق پدری بر گردنشان داشت و امام بود. مردی که در آن تابوت شیشه ای نشان سیادت بر سینه اش می درخشید و گرچه روح بزرگش پر کشیده بود، اما هنوز چنان عظمتی داشت که جهان را خیره و مبهوت محبوبیت و قدرتش خودش کند. خیلی از جوان های امروز، آن روزها هنوز کودک بودند و آنقدرها قدرت و عظمت آن بزرگمرد و علت این همه محبوبیت را درک نمی کردند. اما دیدن پدر و مادرها که با مشاهده تابوت و تصویر امام، اشک ریزان شیشه تلویزیون را می بوسیدند، کافی بود تا جایگاهش را در دلشان بدانند و مهرش به دلشان بیفتد. بیشترین شناخت کودکان آن روز، از عکسهای صاف و ساده و بی ریای او بود. عکسهایی که او را نزدیک به آنها و از خودشان نشان می داد. پیرمردی دمپایی پوش, در حال نماز در حیاطی کوچک، پدربزرگی مهربان در حال دست کشیدن به سر کودکی، سپید مویی با لبخندهایی منحصر به فرد که چهره اش را تواما پر ابهت و با اقتدار؛ و همزمان رئوف نشان می داد. برای آنها او پیرمردی مهربان بود, مورد احترام و محبت بزرگترها. زمان لازم بود تا علت محبوبیت او را درست درک کنند. محبوبیتی که از شخصیت کاریزماتیک و ویژه او می آمد، منحصر به ایران نبود و هنوز هم که هنوز است صدایش از دل قرن ها استبداد و خودرأیی و دیکتاتوری در تاریخ این مملکت, همچنان نه تنها در ایران که در تمام کشورهای محروم و مظلوم جهان طنین دارد. مردی که به قول مقام معظم رهبری، این انقلاب بی نام اودر هیچ کجای جهان شناخته شده نیست. که قدرت، وسوسه ای برایش نبود و میزان برایش رای ملت بود. منشی که آن پیرمرد سپیدموی مقتدر را، برای کودکان آن روز و جوانان امروز، همچنان محبوب و مورد احترام و اقتدا نگه داشته است.
