احساسم را با امید دوباره می رویانم دفترم را وعده هیجان می دهم شعرهایم را گریم می کنم، افکار زنگار بسته ام را، از پریشانی می زدایم... اینبار ، لعاب نقره ای بر رخ حرف هایم کشیده ام تا باور کند پشت آرایش ناچاری دلم، دلهره را رنگ آرامش زده ام.... دور از حشو شبانه، خودم را جزء به جزء ، در چیدمانِ سبز شعری گذاشته ام... "اسحاق صیدیان" 2 views14:59
