پیامدهای دو موضع متفاوت موسوی و خاتمی حسین نقاشی، عضو | اصلاحات‌پرس
پیامدهای دو موضع متفاوت موسوی و خاتمی حسین نقاشی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد:
درباره پیامدهای دو موضع متفاوت موسوی و خاتمی در بیانیه‌های منتشر شده‌‌شان، این موارد حائز اهمیت است؛
یکم: انفعال احزاب سیاسی سیاست در ایران همچنان حول شخصیت‌های سیاسی معنا می‌یابد نه احزاب و ائتلاف‌های حزبی.ساختار نظام سیاسی و حقوقی کشور و نظام انتخاباتی آن مجال ظهور و بروز واقعی به احزاب سیاسی را نداده است و اینک نیز این نه احزاب سیاسی که دو شخصیت سیاسی با صدور دو بیانیه پیاپی خطوط جدیدی را ترسیم کرده‌اند. این امر احزاب اصلاح‌طلب از پیشروترین‌ها تا محافظه‌کارترین‌هایش را در یک آچمز سیاسی قرار داده و به جای اینکه نقش فعالی در تحولات سیاسی ایفا کنند، مجبور به سکوت یا دنباله‌روی یا تایید متن کمر خطرتر و سکوت در برابر متن پرخطرتر، قرار داده است. نشانه پرخطر یا کم‌خطر بودن متن‌ها هم از امکان پوشش رسانه‌ای یکی و بایکوت دیگری در رسانه‌های داخلی، قابل تشخیص است.
دوم: قرار گرفتن در موقعیت رودربایستی و معذوریت سیاسی برای احزاب سیاسی قانونی و حتی شخصیت‌های سیاسی مواجه با این دو متن معذوریت‌هایی به همراه داشته است. از یک سو تایید یا همراهی با متن بیانیه موسوی برایشان به منزله پایان حیات سیاسی در چارچوب‌های قانونی موجود را به همراه خواهد آورد و از سوی دیگر تعلق‌خاطر وامدارانه به میرحسین موسوی،فشار افکارعمومی بدنه اجتماعی‌شان و یا مکنونات قلبی برخی‌شان، آنها را از گرفتن موضع مخالف، بازمی‌دارد.در این شرایط راه علاج و برون رفت از این مخمصه را در پیوند زدن این دو متن و تاکید بر آنچه مشترکات می‌دانند، می‌بینند. همین وضعیت خود موجب دامن زدن به عدم شفافیت سیاسی شده و جامعه و معترضین به نظم و وضع موجود را نسبت به صداقت سیاسی‌شان، مردد می‌کند.
سوم: تضعیف هرچه بیشتر اصلاح‌طلبان انتخابات‌محور خاتمی در بیانیه خود علاوه بر اشاره بر اصلاحات ساختاری که پیش از آن از سوی مصطفی تاجزاده مورد توجه قرار گرفته بود،اصلاح طلبی به شیوه و روال تجربه شده را به بن بست رسیده اعلام کرده است. این موضع برای آن دست از اصلاح‌طلبانی که «جز حضور در انتخابات راهی دیگری بلد نیستند» و به اصطلاح «اصلاح‌طلبان انتخابات‌محور» هستند، پیام خوشایندی ندارد. چرا که مبرهن است که تا پیش از این، اصلاحات دوم‌خردادی و بخش برجسته‌ای از «جبهه اصلاحات ایران» فهم‌شان از اصلاحات همین مشارکت در انتخابات به هر نحو و ترتیبی بوده است. حالا با این رویکرد سیاسی جدید خاتمی، آنها در تنگنای هرچه بیشتر از سوی بدنه اجتماعی و حتی فعال سیاسی دموکراسی‌خواه قرار گرفته‌اند.
چهارم: ترمیم مرجعیت سیاسی در داخل کشور صدور بیانیه از سوی موسوی، خاتمی(و بیانیه پیشین مصطفی تاجزاده و حمایتش از بیانیه موسوی) به ترمیم «مرجعیت سیاسی» در داخل کشورتاثیر گذاشت. در سالها و بخصوص ماههای گذشته هرچه بود سخن از مواضع و بیانیه‌های شخصیت‌ها و گروههای اپوزیسیون خارج از کشور بود.این دو بیانیه و موضع تاجزاده در قبال آن، بار دیگر رسانه‌ها و افکار عمومی را به در داخل ایران بازگرداند. جایی که زمین اصلی مطالبات و زمینه تحولات در آنجا رقم می‌خورد.
