و ذوالنون (يونس را به ياد آور) آن هنگام كه خشمگين (و با قهر از ميان مردم بيرون) رفت و گمان كرد كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت، پس در آن تاريكيها ندا داد كه (خداوندا!) جز تو معبودى نيست، تو پاك و منزهى (و) همانا من از ستمكاران بودم و نمى‌بايست مردم را بخاطر سرسختى‌شان رها کرده و تنها بگذارم.
