2023-01-09 11:06:37
همه هنرمندان دیوانه هستند! خطر اسپویل the menu
نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که احتمال بروز اختلال دوقطبی و شیزوفرنی در افراد خلاق 25 درصد بیشتر از افراد معمولی است.
حالت یک هنرمند واقعی زمانی که در خلوت فکری خودش است را در نظر بگیرید. همان لحظاتی یک هنرمند ناب ساعاتی را تاریکی به سر می‌برد تا ایده‌ای را در سرش بپروراند.
استفانسن می‌گوید: «اغلب وقتی که ما چیز جدیدی را خلق می‌کنیم، بین سلامت روانی و جنون حرکت می‌کنیم.》
مشاهیر آشپزی نه تنها افرادی با مهارت چاقو‌بازی بالا هستند؛ بلکه آن‌ها به‌عنوان صاحبان ذوق، به ما نشان می‌دهند که آشپزی هنری است که کم‌تر از ظرافت یک شعر پارسی یا یک نقاشی ماندگار از داوینچی نیست.
اما تفاوت بزرگت هنر آشپزی با بقیع هنرمندها در
ماندگاری است . نقاشان و فیلمسازان بزرگی در تاریخ هستند که سالها پس از خلق اثر و یا حتی بعد از مرگشان مورد قدردانی قرار می‌گیرند، اما این داستان هیچگاه برای یک آشپز رخ نمی‌دهد، او تنها چند دقیقه بعد از آنکه هنرش را سرو کرد ، فرصت دارد تا احساس رضایت را از مخاطبانش دریافت کند ، تصور کنید مردی را که تمام زندگی‌اش را وقف و فدای آشپزی کرده ، خودش را در یک جزیره حبس کرده تا میزبان خاص ترین افراد باشد ولی تنها زمانی که در یک برگر فروشی حقیر کار میکرده این احساس رضایت را تجربه کرده که مربوط به چندین سال پیش است .
چنین شخصی بدون شک سرآشپز اسلوویک (رالف فاینس) است؛ آشپزی که دارای کاریزمای «گوردون رمزی» و استعداد داستان سرایی «آلفرد هیچکاک» است. او به هر چیزی که باید در حرفه‌اش دست یابد، دست یافته است، بنابراین در جزیره‌ای منزوی مستقر شده، جایی که اشتیاق خود را به کار می‌برد، دستور پخت غذا را کامل می‌کند و کام خوش‌شانس‌هایی را که می‌توانند 1250 دلار (هر نفر) برای یک شام بپردازند، قلقلک می‌دهد.
ساخت روایی «The Menu» به آرامی انجام می‌شود و این فقط به خاطر فیلمنامه نیست، بلکه به دلیل کار بازیگری درخشان ارائه شده توسط رالف فاینس است. این بازیگر بریتانیایی از بازی در نقش سرآشپز اسلوویک راضی نیست، بلکه تبدیل به او می‌شود. نگاه او دریچه‌ای به آسیب‌های روحی اوست و لبخندش نشان دهنده شرارت. جولیان اسلوویک یک شخصیت رنج‌دیده است که به وضوح در درونش خلأ بزرگی دارد.
سرآشپز اسلوویک مردی است که توسط یک جامعه سرمایه داری همچون یک کالا مصرف شده است.
با هر سکانسی که در فیلم نشان داده می‌شود و با هر غذای جدیدی که در کادر ظاهر می‌شود، تنش به آرامی افزایش می‌یابد. و این اتفاق خود به خود باعث می‌شود که گلوله برفی تعلیق ثانیه به ثانیه رشد کند و ما نمی‌دانیم چه زمانی این گلوله از هم فرو می‌ریزد و از بنیان نابود می‌شود.
این فیلم خاص از طریق عناصر طنز و وحشت روانی، نقد اجتماعی ظریفی از بخش ممتاز جامعه یا همان پول‌داران ثروتمند می‌کند. همانطور که داستان پیش میرود، فیلم دوئل‌های درونی متعددی را که هر یک از شخصیت‌ها در رستوران از سر می‌گذرانند بیرونی می‌کند.
آنیا تیلور-جوی ، نقس یک جانشین تماشاگر را بازی می‌کند و آنچه مخاطب فکر می‌کند را می‌گوید
در خصوص تمام کاراکتر ها نمی‌شود نظر دقیق داد که بزرگترین ضعف فیلم همین هست ، معلوم نمی شود تمام مهمانان بر چه اساسی انتخاب شده اند.
@FARSIINFARSIIIN
688 viewsSh, edited 08:06
3
