برابری، رویای پوچ سوسیالیسم بارها گفته شده که همه‌ی تلاش‌های | Financial Engineering
برابری، رویای پوچ سوسیالیسم
بارها گفته شده که همه‌ی تلاش‌های حکومت‌های سوسیالیستی از شوروی گرفته تا کره‌شمالی، برای برپایی جامعه‌ای برابر، به طبقاتی‌ترین جوامع انجامیده است. طبقاتی که نه بر اساس توانایی و خدمت به دیگران که بر اساس نزدیکی به طبقه حاکم، چاپلوسی و آقازادگی است. گزارشی بخوانید از وضعیت برابری کارگران در شوروی به نقل از «کتاب سیاه کمونیسم»؛
در اوایل سال ۱۹۲۰ حقوق یک کارگر در پتروگراد بین ۷ تا ۱۲ هزار روبل بود. گذشته از این پایه‌حقوق اندک، در بازار‌های آزاد بهای نیم‌کیلو کره ۵ هزار روبل، گوشت ۳ هزار روبل، هر لیتر شیر ۷۵۰ روبل بود. هر کارگر بر اساس نوع کاری که انجام می‌داد حق دریافت میزان معینی از فرآورده‌ها را داشت. در پتروگراد در پایان ۱۹۱۹ به کارگران مشاغل سخت روزانه ۲۲۵ گرم نان و در ماه ۴۵۰ گرم شکر، یک کیلو و ۸۰۰ گرم ماهی دودی تعلق می‌گرفت. از دیدگاه نظری، پنج نوع مختلف از «معده‌ها» تقسیم شده بودند: از کارگرانی که به کارهای سخت اشتغال داشتند و سربازان سرخ گرفته تا «بیکاره‌ها» که روشنفکران هم از زمره آنان بودند. در واقعیت این نظام ناعادلانه‌تر و پیچیده‌تر بود. «کارگران» در حقیقت به طبقات متعددی تقسیم شده بودند، که در این تقسیم‌بندی بخش‌هایی که برای ادامه حیات رژیم اهمیت داشتند از تقدم برخوردار بودند. در پتروگراد در زمستان سال ۱۹۲۰-۱۹۱۹ سی‌و‌نه نوع مختلف سهمیه وجود داشت، که اعتبار هیچ یک از آنها از یک ماه فراتر نمی‌رفت. در نظام تدارکاتی برقرار شده توسط بلشویکها، سلاح تغذیه در تشویق و یا مجازات این یا آن طبقه از شهروندان نقش مهمی را بازی می‌کرد. لنین در اول فوریه ۱۹۲۰ به تروتسکی نوشت: «سهمیه نان کسانی که در بخش حمل‌ونقل که امروز اهمیت تعیین کننده‌ای دارد، کار نمی‌کنند باید کمتر شده و سهمیه آنانی که در این بخش کار می‌کنند افزوده شود. باید حکومت را نجات داد؛ حتی اگر لازم باشد که هزاران نفر جان خود از دست بدهند»./کتاب سیاه کمونیسم
بزرگترین کانال مهندسی مالی کشور https://t.me/joinchat/AAAAAEOZYLLiz9ONZ4GUBg
