کجایی؟ بشنو! بشنو! من از آنگونه با خویش به مهرم که بسمل شدن را | [اَبلَه]
کجایی؟ بشنو! بشنو! من از آنگونه با خویش به مهرم که بسمل شدن را به جان میپذیرم بس که پاک میخواند این آبِ پاکیزه که عطشانش ماندهام بس که آزاد خواهم شد از تکرارِ هجاهای همهمه در کشاکشِ این جنگِ بیشکوه! و پاکیزگیِ این آب با جانِ پُرعطشم کوچ راهمسفر خواهد شد...