2022-04-23 16:43:27
ابن ملجم که بود؟
ایرانی بود یا عرب؟ابن ملجم (بهمن جازویه) سردار بزرگ و دلاورِ ایرانی و یکی از فرماندهان ساسانی است.
شاید خیلیها این فرد را نمیشناسند، و خیلیها ایشان را یک کافر میدانند و نفرینش میکنن.
اما خیلیها روز ۲۱ ماه رمضان بر روان پاکش درود میفرستند.
بهمن جازویه قهرمان ایرانی از جان گذشته ای است که علی ابن ابیطالب را به ضرب شمشیر از روبرو (و نه از پشت، آنگونه که مسلمانان بیان میکنند) كشت و مسلمانان هویت او را برای ۱۴۰۰ سال مخفی نگه داشته اند.
بگفته تاریخ، بعد از اینکه بهمن بدست اعراب اسیر می شود، او را به همراه سایر اسرا برای بیگاری و بردگی و یا فروش به دربار خلیفه می فرستند، از آنجائیکه فردی بسیار توانا، هنرمند و صنعتگر بوده، خلیفه از فروش او صرفنظر و او را بکار میگمارد.
نام او را میپرسند: میگوید بهمن جازویه، اما تلفظ نام او برای اعراب تازی بسیار مشکل بوده. از آنجائیکه در فرهنگ عرب نام خانوادگی وجود نداشته و ندارد، در نتیجه افراد را بنام پدر آنها لقب می دادند و چون در گذشته بسیاری از اعراب چند پدری بوده و یا پدر مشخصی نداشتند، آنها را به شغل و پیشه ای که داشتند، لقب می دادند. مانند عمر ابن خطاب (عمر پسر خطاب).
خلاصه، نام و شغل پدر او را می پرسند. اما تلفـظ نام پدرش هم برای اعراب تازی ساده نبوده است. می گوید پدر من افسار گیر بوده (فردی که افسار اسب پادشاهان و فرماندهان بلند پایه را در هنگام جنگ و کارزار نگاه مـیداشته).
افسارگیر به عربی می شود ”ملجم” و این ساده ترین نامی بود که اعراب تازی توانستند روی بهمن جـازویه بگذارند و از آن پس او را ابن ملجم(پسر افسارگیر) نامیدند.
در پی بررسی های استاد فولادوند در ۱۵ سال گذشته و معرفی شخصیت گم شده بهمن جازویه برای نخستین بار، اسلام خواهان کوشیدند كه در مقابل اسنادی که همه آنها از سوی تاریخ نگاران عرب گرفته شده است و غیرقابل انکار هستند، تاریخ پژوهان اجیر شده خود را به صحنه بفرستد تا واقعیت اسلام ستیزی ایرانیان را کمرنگ کنند. علاوه بر اسناد انکار ناشدنی، باید به این تاریخ نگاران کربلایی گفت که اصولا در جهان عرب (حتی مصر و سوریه)، از زمانی که نام خانوادگی رواج پیدا کرده است، خانواده ای به نام «ملجم» موجود نیست که بهمن جازویه «ابن» او باشد.
اما آنچه که برای بهمن جازویه مهم بود، اینکه مقاومت کند تا سر فرصت انتقام خونهای ریخته شده ایرانیان بی گناه و بریدن سر هزاران جوان پاک و وطن پرست را از علی بگیرد که در تجاوز به دختران و قتل عام فرزندان ایران نقش زیادی داشته و اینجاست که در روز موعود، به عهد خویش در برابر خونهای بناحق ریخته شده هموطنانش عمل می کند و علی را با یک ضربه شمشیر در جلوی مسجد، (و نه محراب مسجد که دروغ است) به زندگیش پایان می دهد.
ننگ بر ما که برای ۱۴۰۰ سال فریب شیادان و دکانداران روضه خـوان را خورده و در ماههای رمضان گفته ایم «لعنت بر ابن ملجم که علی را کشت».
ننگ بر ما که برای ۱۴۰۰ سال نخواستیم بدانیم این ابن ملجم چه کسی بـوده و چرا علی را کشت.
به دستور پسران علی، بعد از دستگیری او را سلاخی کرده و بعد بدن نیمه جانش را در حصیر پیچانده به آتش میکشند.
بعد از ابوبکر، هر سه خلیفه (عمر، عثمان و علی) بدست دلاور مردان ایران کشته شدند تا مرحمی شود بر زخم ایرانیان. یادشان همیشه زنده باد.
بدبختی مردم ما، عدم اطلاع از تاریخ خودشان است که نمیخوانند تا حقیقت را بدانند.
بر خلاف گفته آخوند، ایران اصلاً اسلام را با آغوش باز نپذیرفته است، بلکه تمام سرزمین ایران با خون ایرانیان رنگ شده. مخصوصاً به ما دروغ میگویند چون قبرها و امامزاده ها برای آخوند مثل بانک مرکزی است.
بخشی از اسناد: منبع 1. کتاب الطبقات الكبرى
نوشته: ابن سعد در جلد پنجم صفحه 2632 و 2633 به صراحت کشنده خلفای راشدین را توضیح داده و نام برده البته نام جاذویه را (زاذویه) نوشته
منبع 2. کتاب المورد (الکامل)
جلد دوم صفحه 549
منبع 3. کتاب تاریخ الحضارة الإسلامیة
( تاریخ و تمدن اسلامی) در صفحه 356 و 357 هم دقیقاً انگیزه واقعی کشته شدن این سه خلیفه و کسانی که این سه را کشتند موالی ها بودند (موالی به ایرانیهای اسیر شده میگفتند)
طبق صدها سند همین الان هم در تمامی زیارت نامه ها ما ایرانی ها شوربختانه میخوانیم که (السلام علیک یا مولی الموالی)
مردمی که به میل خود در تاریکی نشسته اند نیازی به روشنایی (چراغ) ندارد.
احمد کسروی
@FreeThinking
80 views13:43
آ
