عدم ارتباط کارایی با انتخابات پرشور در نظام‌های اقتدارگرا نق | No
عدم ارتباط کارایی با انتخابات پرشور در نظام‌های اقتدارگرا
نقد گزاره های به ظاهر بدیهی سیاسی که تحلیل گران یا شخصیت های سیاسی به کار می بردند از این منظر اهمیت دارد که افکار ما را از دگم ها و کلیشه های ساخته شده رها می کند و راه را برای پیچیده تر فکر کردن باز می کنند. یکی از این گزاره‌ها که این روزها از سوی اصلاح طلبان بکار می رود و هیچ گونه پایه تجربی یا تحلیلی ندارد و بیشتر بر رویکرد مبتنی بر منفعت طلبی سیاسی بنا شده است، این گزاره است:«دولت برآمده از این انتخابات توان حل هیچ مشکلی را نخواهد داشت.» (حسن خمینی) فرض این گزاره این است که مشکلات را دولتی حل می کند که با رای اکثریتی از مردم انتخاب شده باشد. در حالی که کارایی در سیستم های اقتدارگرا اساسا ارتباطی با رای مردم ندارد. از سوی دیگر این فرض هم از نظر تجربی غلط است به این معنا که لزوما دولت هایی که با رای بالایی سر کار آمده اند در مقایسه با آنها که رای حداقلی داشته‌اند در کارآمدی چندان تفاوتی نداشته‌اند، مواردی مانند چین بخوبی غلط بودن این دیدگاه را نشان می دهد و اکنون مثالی برای محققان در حوزه اقتدارگرایی و کارایی است. در چین اساسا چیزی به نام انتخابات وجود ندارد اما دولت کارآمد است. این دیدگاه برای سیستم های اقتدارگرا از نظر تئوریک هم غلط است و اساسا ارتباط میان رای بالا و کارآمدی دولت برای جوامعی است که دولت ها، ولایت فقیه یا حزبی مادام العمر بالای سرشان نیست. در دموکراسی های غربی که اکنون با بحران مواجه اند، مشارکت بالا و اقبال به یک حزب کمک می کند که آنها طرح هایشان را با کمترین مقاومت اجتماعی یا مخالفت در پارلمان تصویب و به اجرا بگذارند اما در سیستم اقتدارگرا که مقامات و نهادهایی وجود دارد که می تواند رای مردم را وتو کند اساسا کارآمدی با رای بالا چیزی است مانند افسانه. نکته مهم ماجرا این است که اگر دولت برآمده از این انتخابات اتفاقا همانقدر کارایی داشت که حسن روحانی و احمدی نژاد آنوقت شما چه می خواهید بگویید؟ آنوقت تمام مفروضاتی که مشارکت مردم را به این دلیل بنیادی می دانند که به کارایی می انجامد زیر سوال نمی رود؟ اما نکته اصلی کارآمدی یا عدم کارآمدی نیست. نامشروع بودن این انتخابات نه به این دلیل است که رئیس جمهوری که می زاید، کارایی ندارد که اتفاقا احتمالا کارایی اش چندان تفاوتی با قبلی ها نخواهد داشت، حتی اگر بهتر نباشد، بلکه به این دلیل نامشروع است که حق مردم از آنها گرفته شده است و بیش از ۸۰ میلیون نفر در دست یک رهبر و چند عضو شورای نگهبان گروگان گرفته شده اند و راهی برای انتخاب آزادانه هر آنچه می خواهند ندارند. تصور کنید که توافق برجام احیا شود، پول های بلوکه شده آزاد شود، بتوانند نفت بفروشند، معنای این تحولات دسترسی حاکمیت به منابع ارزی فراوان است که یعنی می تواند پروژهایی اجرا و تورم را کنترل کند آنوقت استدلال کنندگانی که بر «کارایی» تاکید می کنند چه می خواهند بگویند؟ #انتخابات۱۴۰۰ راه تماس با ما : goftandnooo@gmail.com @GoftandNO
