#پاسخ : اهورامزدا را تاکنون پژوهشگران «دانای بزرگِ هستی بخش» برگردان کرده‌اند. به باور، برداشت و دل آگاهی من از بینش #اشوزرتشت در #گات‌ها، «اهورامزدا» چم(:معنی) ژرف‌تر و ارزشمندتر از این برگردان را دارد که در نسک‌هایی(:کتاب‌هایی) به آن اشاره شده است. چنین اندیشیده‌ام که : دانا «اسم فاعل» است به چم کننده کار، کسی که می‌داند. بزرگ نیز فروزه(:صفت) چیزهای مادی است. کوه بزرگ، سنگ بزرگ، ماشین بزرگ. اهورا نیز به چم «هستی بخش» گفته شده است. این برگردان نیز «اسم فاعل» است، کسی که هستی را بخشیده است. با این برگردان از واژه «اهورامزدا»، پروردگار اندیشه زرتشت نیز همانند خدای برخی ادیان، موجودی خواهد بود که در جایی مانند آسمان جای گرفته، سخاوتمندی کرده که هستی را به ما بخشیده است. او بزرگ و قدرتمند و گاهی خشمگین و انتقام‌گیر خواهد بود. بنابراین شایسته است همه بَنده و بَرده چنین موجودی باشند. ولی در بینش زرتشت، هیچ‌گاه به چنین خدایی با این ویژگی‌ها اشاره نشده است. اشوزرتشت هنگامی که در سرودهایش «گات‌ها» از اهورامزدا سخن به میان می‌آورد، انگار از گونه یی انرژی و فروزه یاد می‌کند که سرآغاز و سرانجام هستی است. سراسر هستی را فرا گرفته و با آن آمیخته شده است. این خدا ویژگی موجودی که کننده کار «اسم فاعل» باشد را در پیام او ندارد. به باور من واژگان #مزدا و #اهورا که #اشوزرتشت جداگانه و گاهی باهم در سروده‌هایش از آن یاد می‌کند. هر یک برگردان ویژه و نیکوتری دارد. خدای اندیشه پیام‌آور و آموزگار ایرانی، زرتشت، بسیار بالاتر از یک موجود ناشناخته است که کارهای سترگ وناممکن را از او خواستار باشیم و هرگاه چشم به راه معجزه و کار شگفت انگیزی از او داشته باشیم. سرنوشت نیک و بد را برایمان بنیان گذاشته باشد، پس از این جهان نیز پاداش و کیفر را برای کارهای نیک و گناهان ما آماده کرده باشد. اهورامزدا «اسم فاعل» و کننده کار نیست، اگر چنین باشد چنین خدایی را چه کسی آفریده است؟ چگونه در هستی پدیدار شده است؟ چنین خدایی پیش از «هستی» وجود داشته و فرآیند هستی یکی از کارهای اوست؟ یا نخست هستی به ریخت آمده(:شکل گرفته) و پس از آن خداوند در آن پدیدار شده است؟. در برداشت من از بینش اشوزرتشت: مزدا به چم «دانایی و آگاهی» است و فروزه‌ای که می‌توان به آن پیوست کرد، بزرگی نیست بلکه «بیکرانی» است. بیکران (آنچه پایان نمی‌پذیرد). دانش بیکرانی که سرآغاز پیدایش هستی بوده است و با هنجاری درست(اشا) و به یاری خرد مرتوها(:انسان‌ها) که پیوسته یار و همکار این «مزدا» بوده‌اند. آنچه از ملیون‌ها سال پیش تاکنون در زندگی پدیدار شده، کشف شده، آفریده و اختراع شده تا همگان در گذر زمان به آگاهی رسیده‌اند. همه به یاری «دانش و آگاهی بیکران»(مزدا) بوده است. «اهورا» نیز در برداشتی که از بینش زرتشت داشته‌ام «اسم فاعل» نیست. نیکوترین برگردان واژه اهورا(هستی‌مند) خواهد بود نه «هستی بخش»، «هستی مند» آنچه خود دارای هستی بوده و با هستی آمیخته شده است، اهورا اِشغِ(عشق) پرشور هستی است. همانند واژگان اندیشمند، دانشمند و هنرمند است که دارای اندیشه، دانش و هنر می‌باشد. بنابراین واژه اهورامزدا را می‌توان: «دانایی و آگاهی بیکران هستی مند» نامید. دانش بیکرانی که هرگاه بخواهیم از او یاد کنیم، به او پناه ببریم یا به او نزدیک شویم. بایستی دانش را در خویش افزون سازیم. از خرد بهره بگیریم تا به دانایی دست یابیم. آنگاه به راز هستی و چیستی پدیده‌های ناشناخته پی خواهیم برد. آنچه تاکنون نشناخته، ندیده، درک نکرده و نشنیده‌ایم، با ابزار دانایی و خرد همگانی، اندک اندک آشکار شود تا بدین سان با خداوند هستی همراه و هماهنگ شده باشیم. دانش و آگاهی بیکران(مزدا) در هر هنگام و در همه جا یاور و پشتیبان ما خواهد بود چنانچه آن را دریابیم، به کارگیریم، ستایش کرده و خشنود گردانیم. با این نگرش به اهورامزدا در بینش زرتشت، پندارگرایی، خرافه پرستی، نادانی واندیشه پوچ در زندگی مَرتوگان(:بشر) جایگاهی نخواهد داشت و بیگمان #اهورامزدا که دانایی و آگاهی بیکران همگانی در هستی است، بهروزی و آرامش را پیوسته به دانایان پیشکش خواهد کرد.
موبد #کورش_نیکنام، نویسنده و پژوهشگر آیین و فرهنگ ایران #پاینده_ایران #جاوید_شاهنشاه_رضا_پهلوی #کانال_آزادی_نوین
