امروز «لایه‌های دروغ» به کارگردانی رامین سهراب و «خائن‌کشی» ساخته مسعود کیمیایی در سینماهای مشهد روی پرده رفتند. فیلم‌هایی که ویژگی مشترک‌شان، توجه به ظواهر فیلمسازی و غفلت از درام و فیلمنامه است.
«لایه‌های دروغ» فیلمی اکشن است، با درامی بی‌نهایت سست و ضعیف. اگرچه گاه صحنه‌های اکشن قابل توجهی دارد، اما ماجرای آن غیرقابل باور است و هرچقدر برای جلوه‌های ویژه بصری و میدانی آن خرج شده و در کشورهای مختلف فیلمبرداری شده، اما دیالوگ‌های خام‌دستانه و نقش‌آفرینی زیر متوسط بازیگران، آن را در حد یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های سال پایین آورده است؛ اثری که شایسته حضور در جشنواره نیست.
«خائن‌کشی» فیلم جدید کیمیایی، در عین داشتن سوژه‌ای جذاب، تولیدی پرهزینه و تصاویری خوش‌رنگ‌ولعاب، فیلمنامه قدرتمندی ندارد. شخصیت‌های آن کاملا بی‌شناسنامه و فاقد هرگونه پیشینه و شخصیت‌پردازی‌اند. فیلمنامه مملو از دیالوگ‌هایی به سبک خاص کیمیایی است که قصه فیلم را جلو نمی‌برند و دست نویسنده در بسیاری اتفاقات فیلم، دیده می‌شود. «خائن‌کشی» یک بار دیگر نشان می‌دهد که دوره استاد تمام شده است.
@haft30nema
