همانطور که از نام کتاب یعنی «مشروطه ایرانی» مشخص است، این پژوه | 📖 فروشگاه کتاب هزارتو
همانطور که از نام کتاب یعنی «مشروطه ایرانی» مشخص است، این پژوهش دوره ای تاریخی از ایران را مورد مطالعه خود قرار داده است. دوره ای که همواره از آن با نام مقطعی بحرانی در تاریخ ایران که آبستن حوادث است یاد می شود. عصر مشروطه در ایران اساسا عجین است با کلید واژه هایی چون: «انقلاب»، «عدالت»، «مجلس مشروطه»، «دولت» و «برابری». در این کتاب «ماشاالله آجودانی» در مقام نویسنده در پی ربطی است که این کلید واژه های اساسی را در یک مقطع تاریخی به لحاظ جامعه شناختی به یکدیگر مرتبط کرده است. نویسنده، تلاش کرده است تلقی علمای مذهبی از یک طرف و روشنفکران را از طرف دیگر در ارتباط با مشروطیت تجزیه و تحلیل کند. آنچه او به طور جسورانه در این کتاب انجام می دهد این است که زیر پای پژوهش هایی را که نگاه نوستالژیک به آن دوران و اساسا انقلاب مشروطه داشته اند را خالی میکند.
تاریخ تفکر باید با تاریخ رخدادهای اجتماعی همراه باشد. این کتاب ما را از یونانیان به رومیان میکشاند و از حرفهای کوچهبازاری قرون وسطی به نخستین بیانیهی مطبوعاتی هدایت میکند، شایعات را میشکافد و به قلب جدل دربارهی نقش نظرسنجیها میزند. یکی از نکات اساسی این کتاب پیشرفت تدریجی آن است. مفاهیم را یکی یکی تعریف میکند، طرز تشکیل ساختار و مکانیسمهای افکار عمومی را مورد مطالعه قرار میدهد، بستن مفهوم افکار عمومی در قالب نظرسنجیهای بازاری را بهسختی افشا میکند و با این کار خود دامها وموانع شناختشناسی آن را نشان میدهد. این کتاب جمعبندی کوتاه اما کاملی از وضعیت کنونی دانش در مورد این مفهوم است. در کتاب، مثالهای بارزی بهکار گرفته شده، طرحوارههای توجیهی روشنی ارائه گردیده و حق اندیشههای اساسی بنیانگذاران نظریهی افکار عمومی ادا شده است.
"بنیادهای علم سیاست" در صدد پاسخگویی به ابهامات سیاسی و سوالات مهم در زمینه ی علم سیاست برآمده است. این اثر که در شانزده فصل تالیف شده، در هر فصل بخشی از "بنیادهای علم سیاست" را به شکل دقیق و همه جانبه بررسی می کند و اطلاعات گسترده ای را در اختیار خواننده ی علاقه مند قرار می دهد. اثر با ارائه ی مقدمات اولیه و پرداخت به ماهیت و محتوای علم سیاست شروع می شود و با ارائه ی روش های معمول در مطالعات سیاسی، ارتباط آن با سایر علوم اجتماعی را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. وی سپس مفاهیم نوینی را که به فضای علم سیاست راه یافته اند بررسی می کند و با تبیین ماهیت ملت و دولت، نظریه های مربوط به خاستگاه، تکامل، ماهیت و و هدف های دولت را زیر ذره بین قرار می دهد.
نوامبر سال ۱۹۴۳ روزولت، استالین و چرچیل رهبران سه کشور آمریکا، شوروی و انگلستان مذاکرات چهار روزه خود را در تهران آغاز کردند تا استراتژی مشترک «پس از جنگ» را تعیین کنند.جنگ جهانی دوم در پنجمین سال خود به مراحل حساسی رسیده بود. همه معادلاتی که در سالهای ابتدای آن وجود داشت، در حال بهم ریختن بود. جهان هر روز بیشتر به پاره پاره شدن نزدیک میشد.مشخص نبود دامنههای این نزاع عالمگیر که در همان زمان یک سرش، اروپا و سر دیگر آن قلب آفریقا را در نوردیده بود و از مرز آبی بریتانیا- آلمان در دریای مانش تا مرز آبی ژاپن و آمریکا در اقیانوس رسیده بود، به کجا میرسد و کی به پایان خواهد رسید. والنتین برژکف از مشاوران استالین که در کنفرانس تهران سِمَت مترجم رهبر شوروی را بر عهده داشت، در خاطراتش مینویسد: «همه چیز آماده چنین ملاقاتی بود. مشکل اساسی … @hezarbook