محسن محمدپور، از درخشان‌ترین نمادهای آبان است. کسی که بزرگترین امتیازش این‌ست که هیچ امتیازی ندارد. نه دانشجو است. نه روزنامه نگار است. نه به حزب و دسته خاصی تعلق دارد. نه حتی در فضای مجازی اکانتی دارد. و نه حتی پدر و مادری هستند که او را همچون مادران خروشنده آبانی، پرزنت کنند.
در دورترین جا از توجهات. در زخمی‌ترین جای نقشه. یک سبزه‌ی لاغر خاورمیانه‌ای با چشمانی پر فروغ.
فقط دوستی دارد که به گوش ژورنالیسم عمومی در فضای برنده مجازی چند قطعه عکس و یک شرح حال جزئی از او می‌رساند. کارگری می‌کرد. فقیر بود. مانند اکثر هم استانی‌هایش اهل فوتبال بود و شجاع. بسیار شجاع.
روی دوش مردم و رسانه‌های جمعی و خون‌خواهان، بدل شد به سند رسوایی.
اگر پیکرش در خون نغلتیده بود، اکنون ۱۹ساله بود
یاد و راهت زنده برادر جان.
حسین شهبازی‌زاده
@idfm_official
