فرض کنید در حال کوهنوردی می‌باشید و هوا در حال سرد شدن و بارش | وبسایت بام ایران
فرض کنید در حال کوهنوردی می‌باشید و هوا در حال سرد شدن و بارش برف است. دو حالت وجود دارد ۱. یا درون کوله‌پشتی‌تان تمام تجهیزات و پوشاک گرم را دارید ۲. و یا هیچ چیزی همراه خود ندارید، اگر چیزی همراهتان نباشد و هوا در حال سرد شدن باشد احتمالا دیگر ادامه مسیر نمی‌دهید چون بالا سرد‌تر است و شما هیچ پوشاکی ندارید
اما اگر پوشاک گرم کافی درون کوله‌تان باشد به مسیر ادامه می‌دهید و هرجا سرما از تحملتان خارج شد کم کم لباس اضافه می‌کنید و حتی ممکن است کمی بالاتر احساس کنید که گرمتان شده و احتیاج به اضافه کردن پوشاک هم ندارید. در هر دو حالت شما یک انسان با توانایی یکسانید، کوه هم همان کوه است ولی احتمال صعود قله در حالت اول بسیار بیشتر از حالت دوم است.
این دقیقا همان مطلبی است که سایت explorers web تحت عنوان اکسیژن کمکی ذهنی یا روانی نوشته است. همه می‌دانند که استفاده از اکسیژن کمکی قدرت شما را افزایش می‌دهد و شما را در شرایط ایمن نگه می‌دارد حال سناریو بالا را با کپسول اکسیژن فرض کنید:
شما در حال کوهنوردی در یک کوه مرتفعید در حالت اول درون کوله‌تان کپسول اکسیژن ندارید و امکان استفاده در کوه نیست اما در حالت دوم درون کوله‌تان کپسول اکسیژن است و شما قصد دارید بدون اکسیژن به قله صعود کنید، شانس صعود در کدام بیشتر است؟ مسلما حالت دوم چرا که مطمئنید هرجا و در هر لحظه که فشار بیش از حد تحملتان شد به راحتی می‌توانید به کزینه ایمن استفاده از O2 تغییر وضعیت دهید. در واقع نه تنها استفاده از کپسول اکسیژن کمکی یک کمک قدرتمند است که فقط همراه بردن آن نیز از نظر ذهنی به شما کمک میکند.
حال با مرور این توضیحات لفظ صعود بدون اکسیژن کمکی حتی یک مفهوم جدید پیدا میکند، آیا از نظر ذهنی نیز از این اکسیژن کمک نگرفتیم؟ و البته ارزش صعودهایی که هیچ امکانی برای استفاده از O2 در طی مسیر فراهم نبود هم بیش از قبل می‌شود
