سروان اس اس مایکل ویتمن سرشناس ترین و موفق ترین فرمانده تانک در جنگ جهانی دوم بود. او در 22 آپریل 1914 در آلمان متولد شد. روز اول فبریه و 1936 و در سن 22 سالگی ویتمن به ( سپاه کار آلمان ) ملحق شد و تا ماه جولای یعنی به مدت 6 ماه در آنجا خدمت کرد . روز 30 اکتبر همان سال او در هنگ 19 پیاده به عنوان سرباز صفر ثبت نام کرد. دو سال بعد، سال 1936 در حالی از خدمت در ورماخت کنار رفت که افسری دون پایه به شمار میامد. مدت کوتاهی بعد از آن ویتمن به اس اس ملحق شد و در لشکر نخبه آدولف هیتلر مشغول به خدمت شد.
سال 1937 دوره آموزشی رانندگی خودروی سبک زرهی چهار چرخ و خودروی سبک زرهی شش چرخ را طی نمود و در پایان راننده ای فوق العاده از آب درامد که مهارتی مثال زدنی در هدایت انواع زره پوشهای رایج آلمانی داشت. بعد از آن به گروهان شناسایی زرهی لشکر آدولف هیتلر پیوست. با آغاز جنگ در سپتامبر 1939 او به فرماندهی یگان های شناسایی لشکر آدولف هیتلر گمارده شد و بدین ترتیب قسمتی از عملیات جنگی بر علیه لهستان را بر عهده گرفت. در اواخر 1940 ویتمن و یگان تابعش عازم نبرد بالکان ( یونان و یوگسلاوی ) شدند . او مدتی در یونان فرماندهی گروهان استروم شوتز (قسمتی از واحد اس اس استروم از لشکر یک آدولف هیتلر) را برعهده داشت و تا سال 1941 در همانجا مشغول جنگ بود.
روز یازدهم جولای 1941 مایکل ویتمن به همراه لشکر یکم زرهی آدولف هیتلر به شرق منتقل شد تا برای عملیات تهاجمی بارباروسا آماده گردند. به لشکر یک فرمان داده شده بود تا به سمت جنوب شوروی پیشروی کنند. چند ماه بعد، ویتمن به دلیل نشان دادن لیاقت در جنگ مفتخر به دریافت مدال صلیب آهنین ( درجه دو ) گردید. مدتی کوتاهی پس از این موفقیت ویتمن طی یک درگیری مجروح میشود ولی بنا به خواست خود در واحد خود باقی میماند و نشان جراحت دریافت میکند. به فاصله دو ماه بعد از این ، از ویتمن قدردانی میشود و این بار مدال صلیب آهنین ( درجه یک ) را تصاحب میکند و بعد از نبرد در منطقه روستوف نشان لیاقت زرهی آلمان ( برای از بین بردن 6 تانک شوروی در یک درگیری ) به کلکسیون مدالهای او افزوده میشود. تا تابستان 1942 ویتمن به نبرد در روسیه ادامه میدهد.
در پنجم جولای 1942 ویتمن به خاطر حسن خدمات برای دیدن دوره به مدرسه عالی زرهی اس اس در یادتولز ایالت باواریا فرستاده شد. در بیست و یکم دسامبر همان سال ویتمن آموزشگاه بادتولز را به عنوان تعلیم دهنده فنون تانک ترک گفت و همزمان با این اتفاق به درجه ستوان دومی نیز نایل گشت. سپس مجددا به گردان سیزدهم تانک از لشکر یکم زرهی آدولف هیتلر ملحق شد. ویتمن فرمانده گروهان سوم گردان تانکهای نو ظهور تایگر شد. وظیفه اصلی گروهان او حمایت و پشتیبانی از تانکهای تایگر در مقابل پیاده نظام شوروی بود. در اوایل سال 1943بود که به گردان اصلی تانکهای تایگر پیوست و از گروهان پشتیبانی خود جدا شد.
در ماه جولای 1943 نبرد سیتادل آغاز گشت و اولین ماموریت مهم جنگی ویتمن با تانکهای تایگر شروع شد. لشکر یکم زرهی اس اس در جنوب منطقه نبرد مستقر شده بود. در اولین روز عملیات ویتمن دست به کار بزرگی زد و گروهان تانک هلموت وندورف را که موقعیت خطرناکی داشت و در شرف نابودی بود را نجات داد که طی آن دو توپ ضد تانک و سه تانک T34 را از کار انداخت. در هفتم و هشتم جولای دو تانک T34 و دو SU-122 و سه تانک T60/70 دیگر نیز به دست او نابود شدند. 21 جولای 8 تانک شوروی به همراه یک واحد آتشبار و سه توپ ضد تانک در اثر حمله او منهدم شدند.
در آگوست 1943 لشکر برای تجدید قوا به ایتالیا فرستاده شد. در تیپ 101 ویتمن با تعداد دیگری از شکارچیان و فرماندهان قهار تانک خدمت میکرد که از این افراد میتوان به هلموت وندورف، یورگن برانت و فرانک استادگر اشاره کرد. فرماندهی تیپ مذبور نیز با سروان هاینز کلینگ بود. در اکتبر 1943 و همزمان با شروع تهاجم پائیزی شوروی لشگر یکم دوباره به جبهه شرق فرستاده شد و اینبار در منطقه کیف مستقر شد. چند روز بعد طی یک درگیری شدید، تانک تایگر ویتمن موفق به نابوردی بیست دستگاه تانک تی 34 و بیست و سه سرباز پیاده و تعدادی توپ ضد تانک میشود. همین موفقیتها باعث میشود که در بهار 1944 مفتخر به دریافت نشان صلیب شوالیه گردد. در این زمان ویتمن ستوان یکم بود. همزمان با دریافت این مدال توپچی تانک او بالتازار وول معروف به بابی نیز نشان صلیب شواله گرفت.
