#استراتژی_سیاسی چرا چین از همسویی با روسیه عقب‌نشینی نمی‌کن | دانش تفسیر سیاسی
#استراتژی_سیاسی
چرا چین از همسویی با روسیه عقب‌نشینی نمی‌کند؟
نویسنده: هانس مائول
چین مدعی است که در جنگ روسیه در اوکراین بی‌طرف است، اما این بی‌طرفی به راحتی قابل مشاهده است: پکن از انتقاد از نقض حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین توسط روسیه امتناع می‌ورزد و ایالات‌متحده و ناتو را به دلیل تحریک جنگ سرزنش می‌کند. تاکنون، «مشارکت جامع استراتژیک هماهنگی برای عصر جدید» بین روسیه و چین، که در سال ۲۰۱۹ منعقد شد و در آخرین اجلاس دوجانبه در ۴ فوریه مجدداً تأیید شد، در طول جنگ پایدار بوده است.
مهم‌ترین هدف مشترک زیربنای مشارکت چین و روسیه، تمایل به عقب راندن نفوذ ایالات‌متحده در جهان و تجدیدنظر در آنچه هر دو به عنوان یک نظم بین‌المللی تحت سلطه غرب می‌دانند، است. این امر فرصت‌های فراوانی را برای همکاری فراهم می‌کند که در آن روسیه دارایی‌های مهمی برای ارائه دارد: کرسی دائمی و حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، قدرت نظامی و فن‌آوری‌های تسلیحاتی، مهارتش در بهره‌برداری از فضای سایبری برای اهداف خرابکارانه، و مهارت و تجربه دیپلماتیک.
روسیه و چین با هماهنگ کردن توانایی‌های خود می‌توانند تأثیر خود را بر سنگرهای نفوذ غربی افزایش دهند، همان‌طور که قبلاً بارها در تمرین‌های نظامی مشترک، حملات سایبری موازی و احتمالاً هماهنگ شده، و در رفتار رأی‌دهی خود در سازمان ملل نشان داده‌اند.
به سختی می‌توان دید که روسیه چگونه می‌تواند از این جنگ منتفع شود. برای چین، این امر روسیه را به یک دارایی رو به کاهش تبدیل خواهد کرد، اما همچنین وابستگی آن را به چین افزایش خواهد یافت. این امر از لحاظ تجاری، اقتصادی و احتمالاً سیاسی به نفع چین خواهد بود؛ زیرا مسکو موظف است به خواسته‌های چین توجه کند.
در مقابل این مزایا، پکن باید معایب مشارکت استراتژیک خود با روسیه را بسنجد. بی‌میلی چین به فاصله گرفتن از جنگ پوتین در اوکراین به وضوح باعث آسیب به شهرت چین، به ویژه در اروپا شده است. در حالی که تحریم‌های غرب علیه روسیه فرصت‌هایی را برای چین برای واردات بیشتر نفت، گاز و گندم روسیه با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه باز کرده است، اما به شرکت‌های چینی که ممکن است در اثر تحریم‌های شخص ثالث گرفتار شوند نیز آسیب می‌رسانند. در نتیجه، بسیاری از آن‌ها در معاملات خود با روسیه محتاط شده‌اند تا آشکارا تحریم‌ها را نقض نکنند.
نگران‌کننده‌تر از تأثیر مستقیم تحریم‌ها علیه روسیه بر چین، ممکن است تأثیر آن‌ها بر اقتصاد جهانی باشد. از دست دادن صادرات سوخت‌های فسیلی، غلات و مواد معدنی روسیه و اوکراین باعث اختلال در بازارهای جهانی، انفجار قیمت‌ها و ایجاد اصطکاک در زنجیره تامین شده است. این برای عملکرد اقتصادی جهان و از این رو برای صادرات و رشد خود چین مضر است.
از نظر سیاسی، خشم ناشی از جنگ پوتین در اوکراین، ناتو را تحت رهبری ایالات‌متحده متحد کرد، توجه آن را به سمت «چالش چین» و منطقه هند و اقیانوس آرام تسریع بخشید، و جنگ سرد جدید بین دموکراسی‌های غربی و چینی اقتدارگرا (یا توتالیتر) را پیش برد. بنابراین، کمپین واشنگتن برای مهار ظهور چین، شتاب بیشتری گرفته و پیوندها را با متحدان سنتی خود در اروپا و آسیا و اقیانوسیه تقویت کرده است.
با این حال، بزرگترین نگرانی برای پکن باید این واقعیت باشد که روسیه، تحت رهبری ولادیمیر پوتین، بی‌پروایی و تمایل به ایجاد آشوب از طریق جنگ را نشان داده است. میل او به تخریب بی‌رویه بی‌ثباتی را در داخل و خارج از کشور ایجاد می‌کند، زیرا پوتین هیچ علاقه‌ای به ایجاد و حفظ نظم سیاسی فعال فراتر از هوس‌های خود نشان نمی‌دهد. از سوی دیگر، شی یک استراتژی بلندمدت برای ظهور چین دنبال می‌کند که به سمت صدمین سالگرد تأسیس جمهوری خلق چین در سال ۲۰۴۹ می‌رود. برای این منظور، چین به ثبات داخلی و بین‌المللی و در نتیجه نظم جهانی کارآمد نیاز دارد. علاوه بر این، دستور کار ایدئولوژیک اوراسیایی افراطی ناسیونالیستی پوتین و امپریالیسم نژادپرستانه، که بر مأموریت مقدس روسیه و فرقه جنگ متمرکز است، به شدت با رهبری حزب کمونیست چین متفاوت است. این مسئله می‌تواند به راحتی با منافع چین، به ویژه در آسیای مرکزی، جایی که چین خواهان و نیاز به ثبات سیاسی است، برخورد کند. ──═ঊঈ @irdiplomat ঊঈ═──
