راه اول: برنامه ريزی دوران كودكی در حقيقت بچه های كوچك عملاً | مرکز هیپنوتیزم کابوک👁
راه اول: برنامه ريزی دوران كودكی در حقيقت بچه های كوچك عملاً در يك شرايط و حالات هيپنوتيزمی قرار دارند، آنها در يك حالت باصطلاح (خواب هيپنوتيزمی ) يا باصطلاح علمی (ترانس) واقعی هستند. از آنجا كه در بچه ها قوه استدلال و تفكر بصورت استقرايی هنوز شكل نگرفته، نحوه تفكر و استدلال آنها قياسی و هيپنو تيزمی است . لذا در دوران كودكی بسياری از مطالب از طريق تقليد يا تلقين در ذهن كودك وارد می شود. بچه ها بصورت قياسی نه استقرايی فكر می كنند و گاهی تا سنين بالاتر هم اين طرز تفكر در بعضی از افراد باقی می ماند. توده عظيمی از ميليون ها خاطرات در درون ما وجود دارد كه سرشار از تأثيرات مطبوع يا نامطبوع است . وقتی اين خاطرات به ظاهر فراموش می شوند، عملاً در باطن و در ناخودآگاه ما ثبت می گردند. ما می دانيم كه اين خاطرات قادرند آثاری در ذهن ناآگاه ما بجا گذارند. اثر صحبت ها و رفتارهايی كه بچه ها در كوچكی می شنوند يا می بينند، مشابه به تلقيناتی است كه در يك نوجوان يا فرد بالغ بصورت هيپنوتيزم القاء می گردد. متاسفانه در اغلب موارد، اين حرفها تلقيناتی منفی و مخرب هستند؛ تو هيچوقت آدم نمی شوی! تو بچه احمقی هستی ! حتی يك دفعه شده كه تو حرف راست بزنی؟ تو بايد از كارهايت خجالت بكشی! تو باعث خجالت و شرمندگی ما هستی ! تو در زندگی هيچی نمی شوی! هيچكس تو را دوست ندارد و... جملاتی از اين قبيل كه در ضمير ناخودآگاه بچه ضبط می شوند و از آنجائی كه اين كودك معصوم قدرت قضاوت و ارزشيابی ندارد، تمام آنها را بصورت دربست می پذيرد و رفتار و حركات او بر اساس اين الگوهای فكری و رفتاری تنظيم و بعد ارائه میگردند. اثرات جملات دلسرد كننده ای كه ارزش و اعتبار كودك را مورد ترديد قرار دهد مثل ترمزی است كه سال های بعد جلوی پيشرفت او را می گيرند. در حقيقت با اين حرفها در ذهن بچه ی شكست های بعدی در زندگی برنامه ريزی شده است . اگر ذهن بچه ها با تلقين ها و تشويق های خوب و سازنده پر نشود، وقتی بزرگ شوند سال اوليه زندگی بچه ها بسيار حساس و سرنوشت ساز است و در حقيقت بنيان و اساس شخصيت و آينده آنها در اين مدت برنامه ريزی می گردد.
