یک کودک 7 تا 8 ساله بیشترین میزان تلقین پذیری را دارد.هر چند ت | مرکز هیپنوتیزم کابوک👁
یک کودک 7 تا 8 ساله بیشترین میزان تلقین پذیری را دارد.هر چند تلقین پذیری حتمامعادل باهیپنوتیزم پذیری نیست ولی رکن مهمی از آن محسوب می شود. یک کودک 7 یا 8 ساله به آسانی هیپنوتیزم می شود، ولی اگر عمق خلسه او اندازه گیری شود معلوم می شود که خیلی سطحی است . در این سن کودکان هنوز نمی توانند استعداد کافی برای قرار گرفتن در یک خلسه عمیق را داشته باشند . در فواصل 8 تا 14 سالگی قوای روحی، به سرعت رشد و گسترش پیدا می کند. در فواصل 14 تا 21 سالگی افراد هم به سرعت هیپنوتیزم می شوند و در خلسه عمیقی قرار می گیرند. بنابراین، این دوره بهترین سال ها برای هیپنوتیزم شدن است. از 21 سالگی به بعد به تدریج از قدرت هیپنوتیزم پذیری افراد کاسته میشود.جمله فوق به این معنی نیست که یک فرد در 80 سالگی سوژه هیپنوتیزمی بسیار خوبی نباشد، بلکه در این سنین سوژه های خوب هیپنوتیزمی کمتر ازسال های قبل زندگی است. جنسیت هم عامل مهمی در هیپنوتیزم است . در میان سوژه های هیپنوتیزمی تعداد خانم ها خیلی بیشتر از مردان است. شاید علت این مسئله آن باشد که تعدادهیپنوتیزورهای مرد بیشتر است . اگر تعداد هیپنوتیزورهای مرد و زن مساوی باشند، در آن شرایط نسبت هیپنوتیزم پذیری زنان و مردان در جامعه مساوی شود . به نظر می آید که یک هیپنوتیزور مرد بهتر می تواند سوژه های زن را هیپنوتیزم کند و عکس آن هم صادق است . در اینجا نسبت درصد زنان و مردانی که در خلسه عمیق و همچنین سومنامبولیسم قرار دارند تقریبا برابر است. در تمام طول تاریخ بشر، افرادی که به صورتی به حالت هیپنوتیزم رسیده اند افرادی سالم و نرمال بوده اند. هیپنوتیزم هیچگاه در درمان بیماران روانی مؤثر نبوده است و هیچ یک از پیشقدمان و بزرگان این علم از جمله مسمر و شارکو هم، چنین ادعایی نکرده اند. بیمارانی که اشکال پیشرفته جنون جوانی، افسردگی شدید، حالت شدید اضطرابی، وسواسی و . . . دچار شده اند، اصولاً خیلی به سختی نسبت به هیپنوتیزم عکس العمل نشان می دهند. اصولاً این افراد بیمار خیلی کمتر از انسان های سالم و طبیعی نسبت به تلقین های هیپنوتیزمی عکس العمل نشان می دهند.
