یک نمونه از تناقضگوییهای آشکار و درونیِ قرآن از زبان مصطفی م | [دُروغها وَ خُرافاتِ اِسلام]
یک نمونه از تناقضگوییهای آشکار و درونیِ قرآن از زبان مصطفی ملکیان:
یکی از چندین معضل ما این است که در متون مقدس سخنان ناسازگار با خود متون مقدس وجود دارند! ببینید قرآن (در آیهی ۳۰ سورهی انبیاء) میگوید: “وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ” یعنی “هر موجود زندهای را ما از آب آفریدیم” خُب جنیان هم که به تعبیر قرآن زندهاند، ولی از آتش خلق شدهاند: “وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ” (الرحمن / ۱۵). حالا این دوتا را با هم چه کار کنیم؟! گزارههای خردگُریز و خردستیز، مطابقتشان با واقع محل شک است، اما ما در این قسم گزارهها اصلاً کاری با واقع هم نداریم! خود سخن صدر و ذیلش با هم نمیخواند: از سویی میگوید هر موجود زندهای از آب آفریده شده، اما بعد میگوید جنیان هم زندهاند ولی از آتش آفریده شدهاند! خُب این دو را دیگر چطور با هم آشتی بدهیم؟!!