رسد کم کم به پایان ماه قرآن چقدری برده ایم ما بهره از آن چقد | نسیم جمکران

رسد کم کم به پایان ماه قرآن
چقدری برده ایم ما بهره از آن
چقدری بهره بردیم ما از این خوان
نمک خوردیم چه کردیم با نمکدان
بپرسیم از خدا در یک غروبی
که آیا بوده ایم مهمان خوبی
چگونه طی نمودیم این محک را
به جا آورده ایم حق نمک را
و یا که نه سرمان بوده پایین
همین جور خورده ایم بی رسم و آیین
نکردیم یک تشکر خشک و خالی
غروبی از خدا در این حوالی
ولی یک نکنه می گویم عزیزان
شما که همچو من بودید مهمان
خدا از ما نمی خواهد تشکر
فقط خواهد که ما با کوله ای پر
از این خوان کرم برخواسته باشیم
و از بار گناهان کاسته باشیم
و حالا با سر انگشتی حسابی
بیابیم بر سوال خود جوابی
که آیا راه خود پیدا نمودیم
گره از کار دل هامان گشودیم
فضای دیده را نمناک کردیم
دل خود را ز کینه پاک کردیم
حسد را رانده ایم از باطن خود
تکاندیم از دورویی دامن خود
دروغ را از زبان خود گرفتیم
تب شبهه ز نان خود گرفتیم
ز غیبت دور گشتیم عاشقانه
ندادیم دست هر شیطان بهانه
زند تا که به دست و پای ما بند
و ما را دور سازد از خداوند
ولی یک نکنه می داند دل ما
تو رحمان و رحیمی ای خدایا
هر آنچه ما بدیم تو خوب هستی
عطا کردی تو بر ما حق پرستی
ز بس که با صفا و دلپذیری
به هر سختی تو دست ما بگیری
و نگذاری که ما از پا بیفتیم
به گرداب گنه تنها بیفتیم
بگیری دست ما را همچو دیروز
رها سازی ز رنج و غصه و سوز