سرمایه داری ، پیوسته نیازمند بهره برداری از بازار جدید است . تمام صنایع جدید ناگریزند مواد خام مورد نیاز خود را دائما از منابع ناشناخته تر و دوردست تر تامین کنند و در جامعه ی مصرف کنندگان ، نیاز به کالاهای جدید و بی سابقه را القا نماید و در خلال این فرایند ، بازاری جهانی برای محصولات خود خلق کنند . همین منطق در ساخت امور ِ ذهنی نیز با ظهور یک ادبیات ، فرهنگ و همچنین ایجاد رسانه جهانی مصداق دارد . نظام های حقوقی ، دولت ها و شیوه های آخذ مالیات باید هر مرزی را در نوردند . ضعیف ترین ملل باید به این معادله ناممکن کشیده شوند و قیمت های ارزان کالاها توپخانه سنگینی هستند که نیروهای سرمایه داری به پشتوانه آن ، ملل بدوی را تسلیم خویش می سازند . تمام ملت ها از بیم انقراض مجبور به اتخاذ شیوه های سرمایه داری تولید می گردند .
