همه‌گیری کرونا توانمندی سازمانی دولت‌های جهان را در بوته‌ی آزمایش قرار داده است. در میان دولت‌های جهان، آنهایی که بر کشورهای در حال توسعه حکمرانی می‌کنند، در آزمون کرونا راه دشوارتری در پیش رو دارند. دولت ویتنام یکی از دولت‌هایی‌ست که از این آزمون سربلند بیرون آمده و در سرتیتر اخبار رسانه‌ها جای گرفته است. ویتنام علیرغم مرز زمینی بزرگی که با سرچشمه‌ی ویروس کرونا (چین) دارد، عملکرد کم‌نظیری در کنترل گسترش کرونا داشته است.
عملکرد دولت این کشور تنها محدود به سیاست‌هایی نظیر قرنطینه، فاصله‌گذاری اجتماعی، اطلاع‌رسانی پزشکی یا پایشگری گسترده بر آحاد جامعه نبوده است. مهم‌ترین دستاوردی که ویتنام در بحبوبه‌ی کرونا کسب کرده است، نوآوری پزشکی در زمینه‌ی کیت‌های آزمایش است. یکی از سیاست‌هایی که توانمندی دولت‌ها در رویارویی با کرونا را محک می‌زند، آزمایش تشخیص ویروس در جامعه می‌باشد. این سیاست عملکردی ریشه‌ای در مهار گسترش کرونا ایفا می‌کند، و مهم‌ترین ابزار آن نیز دسترسی مکفی به کیت‌های کارآمد آزمایش کروناست.
سازمان‌های عمومی در ویتنام توانسته‌اند که سه کیت نوین آزمایش را توسعه دهند. نکته‌ی جالبی که در این نوآوری نهفته شده این‌ست که کیت‌ها در زمان بسیار کوتاهی توسعه یافته‌اند، قیمت پایینی دارند و در مقایسه با کیت‌های رایج جهان، در مدت زمان کوتاه‌تری ویروس کرونا را شناسایی می‌کنند. سه سازمان عمومی به نام‌های آکادمی علم و فناوری ویتنام، مؤسسه‌ی پزشکی نظامی، و دانشگاه تکنولوژی هانوی، پیشتازان پژوهش و توسعه‌ی کیت‌های نوین آزمایش بوده‌اند. دولت ویتنام همچنین در این راه نقش فعالانه‌ای در تحرّک‌بخشی و بسیج‌سازی بخش‌های مختلف جامعه - نظیر جامعه‌ی علمی و آکادمیک، و جامعه‌ی کسب‌وکار - ایفا کرده است.
به عنوان مثال، وزارت علم و فناوری ویتنام متخصصان ویروس‌شناسی کشور را در ملاقاتی گرد هم آورد تا درباره‌ی مهار کرونا هم‌اندیشی کنند. از دل این ملاقات بود که مؤسسه‌ی پزشکی نظامی ویتنام موظف شد تنها در طول 'دو هفته' یک کیت نوین آزمایش را توسعه دهد. این مؤسسه با همکاری وزارت اپیدمی‌شناسی ویتنام که در زمینه‌ی پژوهش‌های بیولوژیک پایه‌ایِ کرونا فعالیت می‌کرد، در انجام شتابان مأموریتش موفق شد. در این مأموریت، دولت ویتنام بخش خصوصی را هم وارد عمل کرد و تولید و تجاری‌سازی کیت‌ها را به شرکت Viet A سپرد. این شرکت ۱۰ هزار کیت آزمایش در روز تولید می‌کند و بخشی از کیت‌ها را به اروپا، ایران و مالزی صادر کرده است.
اینکه یک کشور در حال توسعه تنها در چند هفته‌ی انگشت‌شمار بتواند یک نوآوری حیات‌بخش پزشکی بیآفریند و زندگی بهتری برای خود و کشورهای جهان به ارمغان آورد، ابداً اتفاقی نیست. این تجربه نشان می‌دهد که یک دولت کنشگر می‌تواند نقش تحرک‌بخش و بسیج‌کننده‌ی بخش‌های مختلف جامعه (نظیر جامعه‌ی علمی، و جامعه‌ی کسب‌وکار) را حول یک چالش اجتماعی ایفا نماید، و در کوتاه‌ترین زمان ممکن راه حلی برای این چالش پیدا کند.
