🔭علم نجوم طبیعت🔭🕊

2022-09-01 21:10:44 تصویر روز ناسا: سحابی گل لاله در صورت فلکی ماکیان

¹★تصویر روز ناسا که یک ناحیه تابشی درخشان را به ما نشان می‌دهد، دید یک تلسکوپ در امتداد صفحه کهکشان راه شیری و در نزدیکی صورت فلکی غنی از سحابی را نشان می‌دهد. این صورت فلکی «ماکیان» یا «Cygnus» نام دارد. ابر درخشان متمایل به قرمز متشکل از گاز و غبار بین ستاره‌‌ای که در این تصویر مشاهده می‌کنید، «سحابی گل لاله» است که در کاتالوگ 1959 منتشر شده توسط «استوارت شارپلس» با نام «Sh2-101» به ثبت رسیده است. این سحابی زیبا در فاصله 8000 سال نوری از ما قرار دارد و وسعت آن در حدود 70 سال نوری است.

²★تشعشعات فرابنفش از ستارگان جوان پرانرژی در لبه «Cygnus OB3» - از جمله ستاره «O HDE 227018» - اتم‌ها را یونیزه می‌کند و انتشار از سحابی گل لاله را قدرت می‌بخشد.

³★در این تصویر همچنین شاهد ریزاختروش «ماکیان X-1» یا «Cygnus X-1» هستیم که یکی از قوی‌ترین منابع پرتو ایکس در آسمان است.

⁴★منحنی آب رنگ و کم‌نور این سحابی در حقیقت شوک ایجاد شده ناشی از جت‌های قوی قرص برافزایشی یک سیاهچاله است. این منحنی را می‌توانید در ناحیه بالایی گلبرگ‌های سحابی گل لاله - قسمت بالای تصویر روز ناسا - مشاهده کنید. اطلاعات کامل درباره سیاهچاله‌ها را در این مقاله مطالعه کنید.

⁵★صورت فلکی ماکیان که با نام «دجاجه» یا «قو» نیز شناخته می‌شود، شبیه به یک قو است که به سمت جنوب کهکشان راه شیری پرواز می‌کند. این صورت فلکی در نیمکره شمالی آسمان قابل رویت است و به علت آنکه منبعی غنی از تابش پرتو ایکس به شمار می‌رود، مورد توجه بسیاری از اخترشناسان است. این صورت فلکی



@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 17:29:28 کاوشگر پشتکار به اندازه‌ی یک درخت در مریخ اکسیژن تولید می‌کند

¹★ابزار بهره‌برداری از منابع اکسیژن مریخ که روی کاوشگر پشتکار نصب شده، از شرایط مختلف سربلند بیرون آمده است و به اندازه‌ی یک درخت کوچک در سیاره‌ی سرخ اکسیژن تولید می‌کند.

²★اگر روزی انسان‌ها بخواهند در مریخ زنده بمانند و رشد کنند، دسترسی به اکسیژن قابل تنفس یک ضرورت برای آن‌ها خواهد بود و به همین دلیل مریخ‌نورد پشتکار با نمایش یک فناوری جالب در مریخ، امیدها را در این زمینه افزایش داده است.
ابزار علمی «ماکسی» (MOXIE) که توسط مؤسسه‌ی فناوری ماساچوست (MIT) مدیریت می‌شود، برای تولید اکسیژن با استفاده از کربن دی‌اکسید (CO2) موجود در جو مریخ توسط کاوشگر پشتکار عازم این سیاره شد و حالا نتایج یک سال آزمایش نشان می‌دهد که این فناوری با قابلیت اعتماد بالایی موفق به تولید اکسیژن در روز، شب و همچنین در فصل‌های گوناگون شده است.

³★ماکسی یا «آزمایش بهره‌برداری منابع درجای اکسیژن مریخ» (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) به اندازه‌ی یک جعبه‌ی غذاست و در سال ۲۰۲۰ همراه با مریخ‌نورد پشتکار راهی سیاره‌ی سرخ شد. فوریه ۲۰۲۱ (اسفند ۱۳۹۹) پس از فرود آمدن در دهانه‌ی «جزرو» (Jezero) این آزمایش خیلی زود آغاز به‌کار کرد و حدود دو ماه بعد، برای اولین بار موفق به تولید حدود ۵.۴ گرم اکسیژن از جو مریخ شد.

⁴★می‌توان ماکسی را نوعی گیاه با فتوسنتز مصنوعی دانست. این ابزار هوا از جو غنی از کربن سیاره می‌گیرد. در ادامه برای حذف آلاینده‌ها آن را از فیلتری عبور می‌دهد و فشرده و سپس آن را گرم می‌کند. در این مرحله، یک الکترولیز اکسید جامد به صورت الکتروشیمیایی کربن دی‌اکسید را به کربن مونوکسید و یون‌های اکسیژن تجزیه می‌کند. سپس این یون‌ها از این مخلوط جدا و با هم ترکیب می‌شوند تا اکسیژن مولکولی یا O2 قابل تنفس را تشکیل دهند.

⁵★از آنجا که ماکسی تنها یکی از چندین آزمایش علمی روی مریخ‌نورد پشتکار است، دانشمندان نمی‌توانند به‌طور پیوسته آن را اجرا کنند و بنابراین هر بار آن را حدود یک ساعت فعال می‌کنند. در طول سال ۲۰۲۱ تیم MIT هفت آزمایش را انجام داد تا تولید اکسیژن را در سناریوهای مختلف آزمایش کند. این سناریوها شامل راه‌اندازی آن در شرایط جوی مختلف، در طول روز و شب و همچنین در فصول مختلف مریخ بود.

⁶★در هر یک از این آزمایش‌ها، ماکسی به‌طور قابل اعتماد به میزان درنظر گرفته شده، یعنی ۶ گرم اکسیژن تولید کرد. به گفته‌ی دانشمندان این برابر با مقداری است که توسط یک درخت ساده روی زمین تولید می‌شود. آن‌ها معتقدند که دستیابی موفقیت‌آمیز ماکسی به این میزان در شرایط مختلف، گام مهمی در جهت ساخت سیستم‌های بزرگ‌تر برای حفظ جمعیت انسانی روی مریخ است.

⁷★«جفری هافمن» (Jeffrey Hoffman) پژوهشگر ابزار ماکسی درباره‌ی این نمایش فناوری در مریخ گفت: «این اولین نمایش استفاده‌ی واقعی از منابع روی سطح یک سیاره‌ی دیگر و تبدیل شیمیایی آن‌ها به چیزی است که برای یک مأموریت انسانی قابل استفاده باشند. از این نظر این یک رویداد تاریخی محسوب می‌شود.»
اگرچه این آزمایش‌ها موفقیت‌آمیز بودند، اما هنوز شرایط مهم دیگری وجود دارند که دانشمندان می‌خواهند ماکسی را تحت آن‌ها بررسی کنند.

⁸★نوسانات شدید جو مریخ می‌تواند با تغییر چگالی هوا و دما همراه باشد و این یک چالش برای تیم ماکسی است که به‌زودی قصد دارد این سیستم را در هنگام سپیده‌دم و غروب که دما به‌طور قابل توجهی تغییر می‌کند، آزمایش کند.

⁹★همچنین یکی از گام‌های بعدی این است که عملیات تولید اکسیژن را در بهار مریخ افزایش دهند. در این فصل که به‌زودی از راه می‌رسد چگالی اتمسفر و سطوح کربن دی‌اکسید در بالاترین حد خود قرار می‌گیرند..

⑽★«مایکل هچت» (Michael Hecht) پژوهشگر اصلی ماکسی درباره‌ی این آزمایش تازه تأکید کرد: «دور بعدی آزمایش در زمان بالاترین چگالی جوی سال خواهد بود و فقط می‌خواهیم تا آن‌جا که می‌توانیم اکسیژن تولید کنیم. بنابراین همه چیز را تا جای ممکن در بالاترین حد قرار می‌دهیم و تا جایی که بتوانیم آزمایش را فعال نگه می‌داریم.»


منبع: New Atlas

@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 15:28:57 یک سیارک به نام بابک تفرشی، عکاس ایرانی نامگذاری شد ¹★اتحادیه‌ی بین‌المللی نجوم یک سیارک حدودا ۲ کیلومتری را به نام بابک امین تفرشی، عکاس شناخته شده‌ی ایرانی نامگذاری کرد. ²★منجم آماتور «استفان کورتی» (Stefan Kürti) از شهرک «نوه زامکی» (Nové Zámky) اسلواکی،… باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 15:27:49 یک سیارک به نام بابک تفرشی، عکاس ایرانی نامگذاری شد

¹★اتحادیه‌ی بین‌المللی نجوم یک سیارک حدودا ۲ کیلومتری را به نام بابک امین تفرشی، عکاس شناخته شده‌ی ایرانی نامگذاری کرد.

²★منجم آماتور «استفان کورتی» (Stefan Kürti) از شهرک «نوه زامکی» (Nové Zámky) اسلواکی، بیش از یک دهه است که تصاویر آرشیوی را جست‌وجو می‌کند و به لطف یک پایگاه داده‌ی رصدی عمومی، به دنبال سیارک‌هایی می‌گردد که از توجه متخصصان دور مانده‌اند.

³★سیارکی که اکنون به نام (۲۷۶۱۶۳) تفرشی ((۲۷۶۱۶۳) Tafreshi) شناخته می‌شود جولای ۲۰۰۹ توسط این ستاره‌شناس آماتور در تصاویر آرشیوی متعلق به ۱۳ ژوئن ۲۰۰۲ (۲۳ خرداد ۱۳۸۱ خورشیدی) شناسایی شد.

⁴★با این رصدها، او مسیر احتمالی سیارک را تعیین کرد و موفق شد در چهار شب دیگر هم این جرم قبلا ناشناخته را روی تصاویر آرشیوی NEAT ردیابی کند. بدین ترتیب «مرکز ریزسیاره» (MPC) در کمبریج نزدیک بوستون آمریکا، نام موقت ۲۰۰۲ LV62 را برای این جرم جدید انتخاب کرد.

⁵★پس از آن هم MPC مشاهدات دیگری مربوط به سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ به داده‌ها اضافه کرد. این مشاهدات مسیر شناسایی شده برای سیارک را به‌طور قابل توجهی بهبود بخشید و به مرکز ریزسیارات کمبریج وابسته به مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان، امکان داد تا عدد دائمی ۲۷۶۱۶۳ را به آن اختصاص دهد.

⁶★اکنون اتحادیه‌ی بین‌المللی نجوم (IAU) این سیارک را با شماره‌ی (۲۷۶۱۶۳) و نام موقت ۲۰۰۲ LV62 به‌عنوان «تفرشی» (Tafreshi) نامگذاری کرده است. این سیارک که کشف آن با کمک تصاویر رصدخانه‌ی کوه پالومار آمریکا ممکن شد، هر ۵.۱ سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد ​​و قطر آن تقریبا ۱۹۰۰ متر است. این جرم هیچ خطری برای نزدیک شدن جسم به زمین ندارد و جزو اجرام بالقوه خطرناک (PHO) یا اجرام نزدیک به زمین (NEO) طبقه‌بندی نمی‌شود.

⁷★بابک امین تفرشی درباره‌ی این نامگذاری به کاشف آن گفت: «از پیشنهاد به مرکز ریزسیارک‌ها، برای نامگذاری یکی از اکتشافات مربوط به سال ۲۰۰۲ خود به نام من، سپاسگزارم. این باعث افتخار و خوشحالی است که سیارک تفرشی، یک سیارک خطرناک نیست و به‌طور ایمن در کمربند سیارک‌ها قرار دارد!»

⁸★سیارک‌ها اجرام آسمانی کوچک‌تری نسبت به سیاره‌ها هستند که به دور خورشید می‌چرخند. این اجرام ابعادی از حدود ۱۰ متر تا حدود نیم کیلومتر را شامل می‌شوند. تا کنون بیش از ۱.۲ میلیون سیارک مشاهده شده است اما احتمال داده می‌شود که تعداد آن‌ها دو برابر این رقم باشد.

⁹★تا کنون بیش از ۶۰۰ هزار سیارک شماره‌گذاری شده‌اند. فرآیندی که معمولا از زمان کشف حدود ۶ تا ۸ سال طول می‌کشد زیرا باید یک سیارک حداقل طی چهار بار حضور در اطراف خورشید مشاهده شود. تنها در این صورت است که کاشف سیارک می‌تواند نامی برای آن پیشنهاد کند. بدین ترتیب تا کنون بیش از ۲۳ هزار سیارک نام اختصاصی دارند.

⑽★فاصله‌ی سیارک تفرشی از خورشید بین ۲.۳ تا ۳.۰ واحد نجومی متغیر است. واحد نجومی (AU) فاصله‌ی تقریبی زمین تا خورشید و برابر با ۱۵۰ میلیون کیلومتر است. این سیارک در حال حاضر، در صورت فلکی کمان (قوس) در حال حرکت است و با توجه به موقعیت فعلی آن نسبت به خورشید و زمین، با تلسکوپ‌های متوسط ​​با قطر ۵۰ سانتی‌متر و با استفاده از یک دوربین دارای CCD قابل رصد است.

¹¹★گفتنی است بابک امین تفرشی (Babak Tafreshi) عکاس، روزنامه‌نگار و منجم آماتور ایرانی است که در نهادهای معتبری مانند «نشنال جئوگرافیک» (National Geographic) فعالیت دارد. او در سال ۲۰۰۹ برای عکاسی علمی و بنیانگذاری پروژه‌ی «جهان در شب» (The World At Night) به‌منظور حفظ آسمان شب از آلودگی نوری، برنده‌ی جایزه‌ی «لنارت نیلسون» (Lennart Nilsson) شد.

¹²★پیش از این هم برخی اجرام و مناطق فضایی، به نام چهره‌های ایرانی نامگذاری شده‌اند. از جمله سیارکی که به افتخار ستاره‌شناس و شاعر ایرانی، «عمر خیام» (Omar Khayyam) نام گرفت


منابع: TWAN, Stefan Kürti

@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-09-01 14:06:28 ادامه همکاری ناسا و اسپیس ایکس: پنج پرواز فضایی با قراردادی 1.4 میلیارد دلاری

¹★ناسا به تازگی توافقنامه‌ای را با اسپیس ایکس امضا کرده است که طی آن شرکت خصوصی اسپیس ایکس وظیفه دارد پنج ماموریت جابجایی فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی و بازگرداندن آن به زمین را انجام دهد. این توافقنامع موقعیت این شرکت فضایی خصوصی را به عنوان فروشنده اصلی خدمات آژانس فضایی ناسا بیشتر تثبیت می‌کند.

²★ارزش قرارداد جدید برای ماموریت‌های «Crew-10» ،«Crew-11» ،«Crew-12» ،«Crew-13» و «Crew-14» حدود 1.4 میلیارد دلار تخمین زده شده است. این قرارداد ارزش کل ماموریت‌های حمل و نقل تجاری خدمه (CCtCap) را به 4.9 میلیارد دلار می‌رساند.

³★این بودجه شامل استفاده از کپسول «Crew Dragon» شرکت اسپیس ایکس برای انتقال حداکثر چهار فضانورد است که در آن از موشک «فالکون 9» برای پرتاب و سایر مراحل مانند عملیات بازگشت و بازیابی استفاده می‌شود. ناسا پیش از این در اوایل تیر ماه اعلام کرده بود که قصد دارد همکاری خود با شرکت فضایی «ایلان ماسک» را افزایش دهد.

⁴★برنامه CCtCap مجموعه‌ای از مشارکت‌های دولتی و خصوصی است که برای توسعه قابلیت‌های پرتاب در مدار زمین طراحی شده‌اند. ناسا قرارداد اولیه خود در این زمینه را در سال 2014 با اسپیس ایکس بست که در آن رقم 2.6 میلیارد دلار جابجا شد. آژانس فضایی ناسا همچنین یک قرارداد CCtCap دیگر با «بوئینگ» تا سقف 4.2 میلیارد دلار برای شش پرواز با استفاده از کپسول «Starliner» خود بسته است که این کپسول متاسفانه به علت مسائل فنی هنوز تکمیل نشده است. ناسا هفته گذشته اعلام کرد اوایل سال 2023 اولین پرواز خدمه Starliner برگزار خواهد شد.

⁵★پیش از CCtCap ناسا از کپسول «سایوز» روسیه برای حمل و نقل فضانوردان استفاده می‌کرد. گزارش سال 2019 از دفتر بازرس کل ناسا نشان داد آژانس فضایی به طور متوسط 79.7 میلیون دلار برای هر صندلی پس از سال 2017 هزینه کرده است.
ناسا در اطلاعیه‌ای که تیر ماه منتشر کرده بود، اعلام کرد به دنبال افزایش تعداد پروازهای با خدمه است زیرا عمر ایستگاه فضایی در سال 2030 به پایان می‌رسد و این آژانس قصد دارد در همکاری با شرکت‌هایی مانند اسپیس ایکس و بوئینگ بیشترین میزان استفاده را در سال‌های آخر عمر این ایستگاه داشته باشد.


منبع:techcrunch



@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-08-31 21:48:31 ²⁵★با وجود دشواری‌های گردآوری اطلاعات پیرامون اثربخشی روش بارورسازی ابرها، آقای الماندوس می‌گوید روش امارات حداقل باعث افزایش 5 درصدی نرخ بارش‌های سالانه شده و این رقم مطمئنا باید بیشتر از این‌ها بوده باشد. با این حال، او اذعان دارد که اطلاعات بیشتری باید در طول سال‌های آینده گردآوری شود تا تردیدهای جامعه علمی برطرف گردد

دانشمندان هنوز نسبت به بارورسازی ابرها تردید دارند

²⁶★اگرچه علم پایه بارورسازی ابرها سرراست به نظر می‌رسد، مشکلات زیادی در عمل به وجود می‌آید. همه ابرها پتانسیل تولید باران ندارند و حتی ابرهایی که شاید برای بارورسازی مناسب به نظر برسند، ممکن است فاقد رطوبت کافی باشند. چالش بعدی در اقلیم‌های داغ این است که قطرات باران ممکن است قبل از رسیدن به زمین تبخیر شوند.

²⁷★گاهی اوقات اثر بارورسازی می‌تواند فراتر از انتظار باشد و بیش از حد باران یا برف ایجاد کند. گاهی اوقات جهت بادها می‌تواند تغییر کند و ابرها را از محلی که قرار بوده روی آن ببارد، دور سازد. «جیمز فلمینگ»، دانشمندان اتمسفریک و تاریخ‌شناس علم از کالج کالبی در مین آمریکا می‌گوید: «شما می‌توانید یک ابر را دستکاری کند، اما نمی‌توانید به آن بگویید که پس از دستکاری شدن چه کار بکند.»

²⁸★او با اشاره به آزمایش بارورسازی زودهنگام ابرها در کوه گری‌لاگ در غرب ماساچوست می‌گوید: «شاید برف ببارد، شاید ابرها پراکنده شوند، شاید ارتفاع کم کنند یا در بوستون باعث به وجود آمدن طوفان شوند.»

²⁹★ظاهرا این همان اتفاقی است که در تابستان سال 2019 در امارات افتاد، زمانی که بارورسازی منجر به خلق ابرهای چنان سنگینی در دبی شد که مسئولان را مجبور کرد سیلاب‌ها را از مناطق مسکونی و دبی مال به بیرون از شهر پمپاژ کنند.

⓪③★با وجود دشواری‌های گردآوری اطلاعات پیرامون اثربخشی روش بارورسازی ابرها، آقای الماندوس می‌گوید روش امارات حداقل باعث افزایش 5 درصدی نرخ بارش‌های سالانه شده و این رقم مطمئنا باید بیشتر از این‌ها بوده باشد. با این حال، او اذعان دارد که اطلاعات بیشتری باید در طول سال‌های آینده گردآوری شود تا تردیدهای جامعه علمی برطرف گردد.

³¹★آقای الماندوس اوایل سال جاری گفته بود بارورسازی ابرها با طوفانی مصادف شد که در سه روز 14.2 سانتی‌متر بارش ایجاد کرد. این رقم بیشتر از مقدار بارشی است که امارات معمولا در طول یک سال دریافت می‌کند. او به این روش بسیار خوش‌بین است و می‌گوید با توجه به ماده نانوی جدیدی که برای بارورسازی ابرها وجود دارد، اگر امارات ابرهای بیشتری داشت، می‌توانست باران بیشتری برای خود ایجاد کند.

³²★ابرهای اضافه از کجا می‌آیند؟ الماندوس می‌گوید: «ساخت ابرها کار بسیار سختی است، اما چه کسی می‌داند، شاید خدا کسی را نزد ما بفرستد که ایده ساخت ابرها را در سر داشته باشد.»

منبع:nytimes

@keyhan_on1

برو به صفحه اول

برو به صفحه دوم باز کردن / نظر دهید

2022-08-31 21:48:31 ¹²★این مرکز پس از 20 سال تحقیق و آزمایش، حالا برنامه خود را با پروتکل‌هایی در حد پروتکل‌های نظامی پیش می‌برد. 9 خلبان در حالت آماده به کار در چرخش هستند و به محض این که هواشناسان شرایط جوی مناسبی را در مناطق کوهستانی امارات تشخیص بدهند، شروع به کار می‌کنند.

¹³★این برنامه‌ها باید بتوانند در لحظه کار خود را شروع کنند چون ابرهای مناسب در خاورمیانه به راحتی سایر بخش‌های دنیا پیدا نمی‌شوند. کاپیتان «مارک نیومن»، خلبان ارشد برنامه بارورسازی ابرها در آفریقای جنوبی می‌گوید: «ما 24 ساعته در حالت آماده باش هستیم و در فاصله 30 تا 40 دقیقه فرودگاه زندگی می‌کنیم. از زمانی که به فرودگاه برسیم هم 25 دقیقه طول می‌کشد تا پرواز کنیم.» چنان‌چه بیش از یک ابر مستعد در آسمان وجود داشته باشد، مرکز بیش از یک هواپیما را به آسمان می‌فرستد.

بارورسازی ابرها چگونه انجام می‌گیرد؟

¹⁴★امارات متحده عربی از دو ماده برای بارورسازی استفاده می‌کند: ماده‌ای سنتی که از یدید نقره ساخته شده، و یک ماده جدید که توسط دانشگاه خلیفه در ابوظبی ابداع شده و از فناوری نانو استفاده می‌کند.

¹⁵★ محققان این دانشگاه می‌گویند این ماده با آب و هوای گرم و خشک خلیج فارس سازگارتر است. خلبانان این مواد را در پایین ابرها تزریق می‌کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهند تا از طریق جریان‌های هوایی ده‌ها هزار پا ارتفاع بگیرند.

¹⁶★سپس به لحاظ تئوری، این ماده بارورساز که از مولکول‌هایی با نم‌بینی (قابلیت جذب آب) بالا تشکیل شده، به ذرات بخار آبی می‌چسبند که ابرها را به وجود می‌آورند. این ذراتِ ترکیبی کمی بزرگ‌ترند و در عوض ذرات بخار آب بیشتری را جذب می‌کنند تا در نهایت قطره‌ها به وجود آیند. این قطره‌ها در آخر آن‌قدر سنگین می‌شوند که به عنوان باران فرو می‌ریزند. دانشمندان می‌گویند مواد بارورساز هیچ اثر زیست محیطی ناگواری ندارند.

¹⁷★البته این‌ها به لحاظ تئوری بیان می‌شود. بسیاری از اهالی علم درباره اثربخشی شیوه بارورسازی ابرها تردید دارند. یکی از مشکلات اصلی کارشناسان هواشناسی این است که اندازه‌گیری و ثبت میزان افزایش بارش‌ها کاری سخت یا حتی غیرممکن است.

ارزیابی اثربخشی این روش دشوار است

¹⁸★«الن روباک»، دانشمند اتمسفریک دانشگاه روتگرز و متخصص ارزیابی راهبردهای مهندسی اقلیم می‌گوید: «مشکل این‌جاست که وقتی ابر را بارور می‌کنید، نمی‌توانید بگویید که اگر این کار را نمی‌کردید، ابر می‌بارید یا خیر.»

¹⁹★«روی راسموسن»، محقق ارشد و متخصص فیزیک ابرها در مرکز ملی تحقیقات اتمسفریک در بولدر کلرادو می‌گوید مشکل بعدی این‌جاست که ابرهای کومولوس دراز که در تابستان رایج‌ترین نوع ابر در امارات و مناطق اطرافش هستند، می‌توانند چنان متلاطم ظاهر شوند که نتوان به راحتی گفت بارورسازی آن‌ها موثر بوده یا نه.

⑳★بارورسازی ابرها اولین بار در سال 1947 از سوی دانشمندان شرکت جنرال الکتریک که تحت قراردادی برای ارتش کار می‌کردند، آغاز شد. آن‌ها سعی داشتند روشی برای یخ‌زدایی از هواپیماها در آب و هوای سرد پیدا کنند و به نحوی مه بسازند که نیروهای ارتش را مخفی نمایند. بعضی از این تکنیک‌ها بعداً در ویتنام استفاده شدند تا فصل باران‌های موسمی طولانی‌تر شود و ویتنامی‌ها نتوانند به راحتی آذوقه نیروهای خود را تامین کنند.

دانشمندان هنوز نسبت به بارورسازی ابرها تردید دارند

²¹★اگرچه علم پایه بارورسازی ابرها سرراست به نظر می‌رسد، مشکلات زیادی در عمل به وجود می‌آید. همه ابرها پتانسیل تولید باران ندارند و حتی ابرهایی که شاید برای بارورسازی مناسب به نظر برسند، ممکن است فاقد رطوبت کافی باشند. چالش بعدی در اقلیم‌های داغ این است که قطرات باران ممکن است قبل از رسیدن به زمین تبخیر شوند.

²²★گاهی اوقات اثر بارورسازی می‌تواند فراتر از انتظار باشد و بیش از حد باران یا برف ایجاد کند. گاهی اوقات جهت بادها می‌تواند تغییر کند و ابرها را از محلی که قرار بوده روی آن ببارد، دور سازد. «جیمز فلمینگ»، دانشمندان اتمسفریک و تاریخ‌شناس علم از کالج کالبی در مین آمریکا می‌گوید: «شما می‌توانید یک ابر را دستکاری کند، اما نمی‌توانید به آن بگویید که پس از دستکاری شدن چه کار بکند.»

²³★او با اشاره به آزمایش بارورسازی زودهنگام ابرها در کوه گری‌لاگ در غرب ماساچوست می‌گوید: «شاید برف ببارد، شاید ابرها پراکنده شوند، شاید ارتفاع کم کنند یا در بوستون باعث به وجود آمدن طوفان شوند.»

²⁴★ظاهرا این همان اتفاقی است که در تابستان سال 2019 در امارات افتاد، زمانی که بارورسازی منجر به خلق ابرهای چنان سنگینی در دبی شد که مسئولان را مجبور کرد سیلاب‌ها را از مناطق مسکونی و دبی مال به بیرون از شهر پمپاژ کنند.

ادامه در صفحه سوم و آخر

@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-08-31 21:48:31 جنگ ابری؛ رقابت کشورها بر سر منابع آبی به بارورسازی ابرها می‌رسد

¹★مسئولان ایرانی چند سال پیش گفته بودند که کشورهای دیگر سعی دارند این کشور را از یکی از منابع آبی اصلی خود محروم کنند. ولی مسئله احداث سد یا خشک کردن رودها و چشمه‌ها نیست. نیویورک تایمز در مقاله‌ای به اقدامات کشورهایی مثل امارات متحده عربی پرداخته که سعی دارند با بارورسازی ابرها، باران بیشتری داشته باشند.

²★در سال 2018، همزمان با خشکسالی و افزایش دما، بعضی از مسئولان ارشد ایران به این نتیجه رسیدند که بقیه دارند آب را از ابرهای آنان می‌دزدند. سردار «غلامرضا جلالی»، رئیس سازمان پدافند غیرعامل در این باره گفته بود: «تیم‌های مشترکی از اسرائیل و یکی از کشورهای همسایه، ابرهای در حال ورود به ایران را غیربارور می‌کنند؛ علاوه بر این ما با بحث ابردزدی و برف دزدی نیز مواجه هستیم.»

³★کشور دوم ظاهرا امارات متحده عربی است که از چند سال پیش پروژه جاه‌طلبانه‌ای برای بارورسازی ابرها را آغاز کرده است. تردیدهای ایران با توجه به روابط پرتنش خود با کشورهای حوزه خلیج فارس چندان غافل‌گیرکننده نیست، ولی به نظر می‌رسد که هدف اصلی این اقدامات نه سرقت آب، بلکه افزایش بارش در زمین‌های گرم بوده است.

خشکسالی کشورهای گرمسیر را در تنگنا قرار داده است

⁴★با افزایش خشکسالی در خاورمیانه و شمال آفریقا، کشورها در تلاشند تا مواد شیمیایی و تکنیک‌های جدیدی را به منظور دریافت باران بیشتر از ابرها توسعه دهند. با توجه به این که 12 عدد از 19 کشور این منطقه به‌طور متوسط سالانه کمتر از 25 سانتی‌متر بارندگی دارند، حاکمان آن‌ها سعی دارند به هر نحوی شده منابع آب شیرین خود را افزایش دهند و بارورسازی ابرها یکی از روش‌های سریع برای مقابله با این مشکل تلقی می‌شود.

⁵★از آن‌جا که کشورهای ثروتمندی مثل امارات صدها میلیون دلار سرمایه را برای این پروژه‌ها اختصاص داده‌اند، سایر کشورها هم نمی‌خواهند از این رقابت عقب بمانند و می‌خواهند مطمئن شوند که سهم خود را از بارش‌ها دریافت می‌کنند. با این حال، هنوز تردیدهایی در این باره مطرح است که آیا این تکنیک می‌تواند آن‌قدر باران تولید کند که ارزش هزینه و زحمتش را داشته باشد یا خیر.

⁶★ایران، مراکش و اتیوپی حالا هر کدام برای خودشان برنامه‌های بارورسازی ابرها را دنبال می‌کنند. عربستان سعودی و شش کشور حاضر در خاورمیانه و شمال آفریقا هم طرح‌هایی را در این زمینه در نظر دارند. در آن سمت قاره پهناور، چین جاه‌طلبانه‌ترین برنامه در کل جهان را در اختیار دارد و می‌خواهد باعث افزایش بارش یا توقف تگرگ در نیمی از این کشور شود. پکن می‌خواهد ابرها بر رودخانه یانگ تسه ببارند که بخش‌هایی از آن خشک شده است.

⁷★اگرچه بارورسازی ابرها از حدود 75 سال پیش آغاز شده، اما کارشناسان می‌گویند علم هنوز اثربخشی این روش را اثبات نکرده است. به‌علاوه، کشورها توجهی به این موضوع ندارند که خالی کردن تمام بار ابرها می‌تواند به ضرر کشورهایی تمام شود که در ادامه مسیر حرکت ابرها قرار گرفته‌اند.

⁸★طول عمر ابرها، به‌خصوص ابرهای کومولوس که بیشترین احتمال بارش را به همراه دارند، به ندرت از چند ساعت فراتر می‌رود. البته گاهی اوقات ابرها بیشتر دوام می‌آورند ولی طول عمر آن‌ها آن‌قدر نیست که حتی در خاورمیانه که فاصله کشورها کم است، بتوانند به کشور بعدی برسند.
امارات قدرتمندترین کشور منطقه در زمین بارورسازی ابرهاست

⁹★ولی چندین کشور خاورمیانه‌ای تردیدهای کارشناسان را نادیده گرفته و برنامه‌هایی را در دست اجرا دارند که باعث تخلیه تک‌تک قطرات آب از ابرها می‌شود. امروزه قدرتمندترین کشور منطقه در این حوزه امارات متحده عربی است. خانواده سلطنتی این کشور در دهه 1990 فهمیدند که حفظ منابع آبی به اندازه منابع نفت و گاز برای آن‌ها اهمیت خواهد داشت.

⑽★امارات در سال 1960 آب کافی برای تامین نیاز جمعیت کمتر از 100 هزار نفری خود را در اختیار داشت، اما در سال 2020 این جمعیت به حدود 10 میلیون نفر رسید، در نتیجه تقاضا برای آب به شکل قابل توجهی بالا رفت. حالا هر نفر از ساکنان امارات روزانه 668 لیتر آب مصرف می‌کنند، در حالی که میانگین جهانی 213 لیتر است.

¹¹★در حال حاضر، این رقم با فناوری‌های شیرین‌کننده آب تامین می‌شود. اما ساخت هر کدام از این مراکز 1 میلیارد دلار یا بیشتر هزینه برمی‌دارد و اداره آن‌ها نیازمند انرژی زیادی است. «عبدالله الماندوس»، رئیس مرکز ملی هواشناسی و لرزه‌نگاری امارات و رهبر پروژه بارورسازی ابرها می‌گوید شیوه فعلی به ویژه در مقایسه با بارورسازی ابرها مقرون به صرفه نیست.

ادامه در صفحه دوم

@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-08-31 20:00:08 اولین و جدیدترین عکس گرفته شده از سیاره مشتری را ببینید؛ بیش از یک قرن پیشرفت

¹★یک ستاره شناس تصویری از اولین عکس گرفته شده از سیاره مشتری در کنار جدیدترین تصویر آن که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) گرفته شده را کنار یکدیگر قرار داده که پیشرفت فناوری‌های مربوط به نجوم در طول دهه‌های گذشته را نشان می‌دهد.

²★اولین عکس از سیاره مشتری در سال 1879 توسط یک ستاره شناس ایرلندی به نام «اگنس مرلی کلرک» گرفته شده و آن را در کتاب خود با عنوان «تاریخ محبوب ستاره شناسی در قرن نوزدهم» منتشر کرده است. عکس جدید در تاریخ 27 ژوئیه 2022 (5 مرداد) توسط JWST گرفته شده که در آن حتی شفق‌های مشتری که در حال رقص بر فراز هر دو قطب آن هستند، با وضوح بسیار خوبی دیده می‌شود.

²★با مقایسه این دو تصویر در کنار یکدیگر متوجه می‌شویم که عکاسی نجومی در 142 سال گذشته تا چه اندازه پیشرفت کرده است.

⁴★هرچند عکس گرفته شده در قرن نوزدهم غیر شفاف و متخلخل است، اما یکی از مشخصه‌های اصلی مشتری، یعنی نوار تیره رنگ آن که از تفاوت در ترکیب شیمیایی و دمای گاز اتمسفر آن ایجاد شده را به خوبی نشان می‌دهد.

⁵★یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد مشتری، لکه سرخ بزرگ آن است، منطقه‌ای با فشار بالا و پایدار که طوفان‌های واچرخه (گردباد هوایی) تولید می‌کند و از آن‌ها به عنوان بزرگترین طوفان‌های منظومه شمسی یاد می‌شود. این منطقه در عکس سال 1879 کلرک قابل مشاهده است، اما از آن جایی که تصویر وارونه است، به نظر می‌رسد در نیمکره شمالی قرار دارد، نه جنوبی.

⁶★نکته قابل توجه دیگر به اندازه این منطقه مربوط می‌شود. طبق گزارش‌های موجود، زمانی سه کره زمین درون آن جا می‌گرفته اما اکنون تخمین زده می‌شود که فقط یک کره زمین می‌تواند در لکه قرمز بزرگ آن جای بگیرد. دانشمندان در مورد علل آن اختلاف نظر دارند.


عکس گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب از مشتری، ترکیبی از چندین تصویر است که آن را در رنگی شبیه به آبی و به‌صورتی متفاوت نشان می‌دهد. برای گرفتن این عکس از دوربین NIRCam تلسکوپ و سه فیلتر مادون قرمز اختصاصی آن استفاده شده است.

منبع:petapixel


@keyhan_on1 باز کردن / نظر دهید

2022-08-31 18:26:16 امروز در فضا: اولین پرواز سوپر گوپی، دستیار ناسا در پروژه آرتمیس ¹★۳۱ آگوست سال ۱۹۶۵ بود که شرکت آیرو اسپیس‌لاینز (Aero Spaceline) دومین هواپیمای گوپی خود، با نام سوپر گوپی (Super Guppy)، را معرفی کرد و این هواپیما اولین پرواز خود را انجام داد. ²★سوپر گوپی،… باز کردن / نظر دهید